محققان دانشگاه پردو با انجام آزمایشی نشان دادند که خوکها توانایی استفاده از پوزه خود برای حرکت دادن نشانگر ماوس روی یک صفحه دیجیتالی را دارند. اما آگاهی از ظرفیت شناختی حیوانات مزرعهای چه سودی برای بشر دارد؟
استفاده از دسته یا همان جویاستیک برای حرکت دادن نشانگر برای انسان ساده ولی برای خوک بسیار دشوار است. او باید رابطه میان حرکت دادن دسته و اتفاقاتی که روی نمایشگر میافتد را درک کرده و سپس با درک این اتفاقات مسیر رسیدن به پاداش را پیدا کند.
محققان در این تحقیق از چهار خوک استفاده کردند که همه آنها کم و بیش موفق به تکان دادن نشانگر ماوس شدند. محققان درجه سختی بازی را افزایش داده و خوکها را به «مرحله بعدی» بازی فرستادند که البته آنها در انجامش ناموفق بوده و توانایی کمتری در مقایسه با میمونها نشان دادند. به گفته محققان دلیل این ضعف احتمالا به حرکت دادن دسته با پوزه برمیگردد که بسیار سختتر از بکارگیری دستان است، یا اینکه اصلا خوکها برخلاف نخستیسانان مهارت بالایی در انجام وظایف سخت ندارند.
این تحقیق یافتههای جالبی در مورد خوکها فاش کرد. آنها هوش قابل ملاحظهای در انجام وظایف پیچیده شناختی داشته و برای مثال میتوانند به صداهای مختلف عکس العمل متفاوت نشان داده و مهارت بالایی در یادگیری وظایف فضایی (spatial) دارند.
البته این پستاندار محدودیتهایی نیز در یادگیری دارد؛ برای مثال همه آنها نمیتوانند از آینه استفاده کنند و با اینکه توانایی استفاده از اشکال هندسی ساده برای انتخاب نوع واکنش را دارند، ولی تشخیص خوکهای دیگر از روی عکس برایشان بسیار مشکل است. جالب آنکه دیگر حیوانات مزرعهای مثل گوسفند و گاو توانایی تشخیص همسانان خود از روی عکس را دارند.
اما بازی کردن یک خوک و یا تلاشش برای پیدا کردن خوراکی در محیط چه اهمیتی برای بشر دارد؟ این تحقیق کوچک جزوی از تحقیقی بزرگتر است که در مورد هوش حیوانات مزرعهای تحقیق میکند.
محققان به سه دلیل درحال تحقیق در مورد هوش حیوانات مزرعهای هستند. مزرعهها در حال پیچیدهتر شدن هستند و زندگی گروهی حیوانات در کشورهای اتحادیه اروپا به مسالهای عادی تبدیل شده است. علاوه بر این بسیاری از مزارع به استفاده از دستگاههای غذا دهنده خودکار روی آوردهاند که خوکها باید خودشان از آنها غذا بگیرند و در برخی مزارع (اغلب مزرعههای ارگانیک) آزاد کردن حیوانات در فضای آزاد به این معنی است که آنها باید مسیریابی بیشتری را انجام دهند. مجموعه این کارها سبب بهبود سلامت حیوانات مزرعهای شده و به انسان کمک میکند تا ظرفیت آنها در تطابق پذیری با چالشهایی که او بر سر آنها قرار داده را بهتر درک کند.
دلیل بعدی که ممکن است در نگاه اول برای بسیاری مسخره به نظر برسد، آگاهی از ارزش ذاتی (intrinsic value) حیوانات است. یعنی به جای نگاه کردن به حیوانات به عنوان یک کالای مصرفی یا همدم برای انسانها به ارزش آنها به عنوان یک موجود زنده نگریست. رفتارهای طبیعی حیوانات مزرعه ای ممکن است با اقداماتی مثل اصلاح ژنتیکی یا گرفتن زودهنگام تولهها از مادر دچار تغییر شده و سوالات اخلاقی را بوجود آورد. محققان با در نظر گرفتن این مورد در پی ارائه روش های بهتر مزرعه داری و ارتقا زندگی حیوانات هستند.
در نهایت با درک قدرت شناختی حیوانات میتوان به اطلاعاتی در مورد چگونگی درک جهان توسط آنها دست یافت. این آگاهی به روانشناسی و برقراری رابطه بهتر با آنها کمک میکند.
مطالعه ظرفیتهای شناختی حیوانات مزرعهای حوزهای تقریبا نوپا و ناشناخته است. برای مثال با اینکه مرغ یکی از حیواناتی است که در طول تاریخ به وفور در مزارع انسانها وجود داشته اما اطلاعات بسیار کمی از توانمندیهای شناختی آن وجود دارد. برخی تحقیقات نشان داده است که برخلاف باور عام مرغها بسیار باهوش بوده و احتمالا از حس همدلی برخوردارند.
پرورش حیوانات مزرعهای در نبود مادر، فقدان چالشهای ذهنی و زندگی گروهی میتوانند روی ظرفیت شناختی آنها اثر منفی بگذارند. محققان با انجام تحقیقاتی مثل آزمایش بازی کردن توسط خوکها میخواهند مزرعهداری و زندگی حیوانات مزرعهای را بهبود دهند.
پاسخ ها