مطالعات جدید نشان میدهد تجربه یک کودکی امن و شاد تضمین کننده عدم ابتلا به بیماریهای روانی در سنین بالاتر نیست.
محققان دانشگاه جنوب استرالیا با همکاری دانشگاه کانبرا به دنبال درک تأثیر تجربیات دوران کودکی بر مسیرهای رشدی و رابطه احتمالی آنها با وضعیت روانی ضعیف بودند. این تحقیق نشان داد که تجربیات مثبت و منفی دوران کودکی در قالب اضطراب یا دیگر مشکلات روانی خود را در دوران بزرگسالی نشان میدهند، بنابراین به عقیده محققان این توانایی تطبیقپذیری (یا ناپذیری) فرد حین مواجهه با سناریوهای غیرمنتظره است که میتواند بر وضعیت روانی او تأثیر بگذارد.
این تحقیق باری دیگر ثابت کرد افرادی که اتفاقات غیرمنتظره و ناگوار را در دوران کودکی تجربه کردهاند، ریسک ابتلای آنها به بیماریهای روانی مثل افسردگی و پارانویا بیشتر است، ولی از سوی دیگر نشان داد کودکانی که در محیط پایدار و حمایت کننده رشد کردهاند نیز در معرض خطر بروز علایم اضطراب در بزرگسالی هستند.
«بیانکا کال» (Bianca Kahl)، پژوهشگر اصلی از دانشگاه جنوب استرالیا میگوید این تحقیق بر «طبیعت غیر تبعیضآمیز» بیماری روانی تأکید میکند: «این تحقیق نشان میدهد که بیماریهای روانی فقط تحت تأثیر رخدادهای دوران کودکی نیستند و کودکی که در خانوادهای شاد بزرگ شده نیز همچنان میتواند در دوران بزرگسالی با مشکلات روانی دست و پنجه نرم کند.»
محقق یاد شده میافزاید انتظارات ما از محیط و توانایی ما در تطبیقپذیری با سناریوهای مختلف زمانی که انتظارات ما را برآورده نکردهاند، میتواند بر وضعیت روان در بزرگسالی تأثیرگذار بگذارد. وی افزود: «اگر حین کودکی نحوه وفق دادن خود با تغییرات را بیاموزیم و یاد بگیریم که چگونه با چیزهایی که دلخواه ما نیستند کنار بیاییم، ممکن است قدرت بیشتری در واکنش به استرس و دیگر ریسک فاکتورهای وضعیت روانی ضعیف باشیم. در تحقیقات آینده تمرکز خود را روی آزمایش این نظریه معطوف میکنیم.»
پاسخ ها