محققان MIT با الهام از اوریگامی نوعی چسب جراحی ساختهاند که دور ابزارهای جراحی کمتهاجمی جمع شده و زخم های موجود در مجراهای باریک داخل بدن را کاملاً ترمیم میکند.
امروزه بسیاری از عملهای جراحی را با برشهای کوچک و با استفاده از ابزارهای پزشکی مینیاتوری دوربین دار برای برداشتن تومورها و یا ترمیمهای دیگر انجام میدهند. اغلب پزشکان جراحیهای کم تهاجمی را ترجیح میدهند چرا که درد کمتری داشته و طول دوره درمان آنها نسبت به عملهای جراحی باز کوتاهتر است. یکی از چالشهای بزرگ جراحیهای کم تهاجمی بستن کامل زخمها و شکافهای داخل بدن است.
محققان MIT برای حل این مشکل نوعی چسب جراحی ساختهاند که با الهام از اوریگامی دور ابزارهای پزشکی عملهای جراحی کم تهاجمی جمع میشود. به کمک این قابلیت میتوان چسب را به مجرای هوا، رودهها و دیگر مجراهای باریک به منظور بستن شکافها فرستاد. این چسب در ظاهر شبیه به یک کاغذ تا شده است اما زمانی که با ارگانها یا بافتهای بدن تماس پیدا میکند، به یک ژل انعطاف پذیر همانند لنزهای تماسی تغییر شکل داده و قابلیت چسبیدن به محل زخم شده را پیدا میکند.
اختراع MIT مزیتهای چشمگیری نسبت به چسبهای پزشکی فعلی دارد. برای نمونه ساختار این ماده به گونهای است که پس از قرارگیری در معرض باکتریها و مایعات بدنی در برابر آلوده شدن مقاومت میکند. همچنین دیگر مزیت بزرگ آن تجزیه و از بین رفتن به مرور زمان است. محققان MIT اشاره میکنند که برای بهینهسازی این چسب مستقیماً با پزشکان و جراحان همکاری کردهاند.
به گفته محققان از چسب یاد شده میتوان برای تعمیر زخمهای متعدد، از حفره ایجاد شده پس از کلونوسکوپی گرفته تا بستن ارگانها یا ترمیم رگهای خونی آسیب دیده از ضربه یا جراحی، استفاده کرد. همچنین از این تکنولوژی میتوان برای ترمیم شکافها حین عملهای جراحی کم تهاجمی بدون استفاده از عمل جراحی باز دستکم برای کوتاه مدت استفاده کرد.
این چسب از سه لایه تشکیل شده که جنس لایه میانی آن از هیدروژل و ترکیبی به نام NHS esters است. این لایه پس از قرار گرفتن در برابر سطح مرطوب تمام رطوبت را جذب کرده و با پیدا کردن خاصیت ارتجاعی قابلیت ترمیم شکافها را پیدا میکند. همچنین ترکیبات چسب قابلیت تشکیل پیوند کووالانسی قوی با ترکیبات سطح بافت را داشته و شکاف را کاملا درزگیری میکنند.
پاسخ ها