فضاپیماهای «وویجر» برای اولین بار نوع جدیدی از بارش الکترونی را در خارج از منظومه شمسی شناسایی کردند. این کشف می‌تواند به پیشرفت‌های شگرف در درک فضای بین ستاره‌ای منجر شود.
فضاپیماهای «وویجر» بیش از ۴۰ سال قبل با هدف رسیدن به لبه منظومه شمسی به فضا پرتاب شدند، اما از سامانه خورشیدی نیز خارج شده و با ورود به فضای بین ستاره‌ای، اطلاعات تازه‌ای از این فضای ناشناخته به زمین مخابره کردند.
فضاپیماهای وویجر ۱ و ۲ در تازه ترین کشف خود موفق به شناسایی نوع جدیدی از بارش الکترونی شدند که تا پیش از این ثبت نشده بود. محققان با بررسی داده‌های این فضاپیماها دریافتند که الکترون‌های پرتوهای کیهانی توسط امواج شوک (Shock Wave) خورشید در حال شتاب گرفتن و پخش شدن در فضا هستند. بارش‌های الکترونی جلوتر از امواج شوک و با سرعتی نزدیک به سرعت نور در فضا پخش می‌شوند.
امواج شوک از پدیده‌ای به نام فوران جرم از تاج خورشیدی (CME) ایجاد می‌شوند. این پدیده گازهای بسیار داغ و پرانرژی خورشید را با سرعت تقریباً ۷۰۰ کیلومتر بر ثانیه به بیرون پرتاب می‌کند. فضاپیماهای وویجر آنقدر از خورشید دور هستند که امواج شوک با وجود این سرعت بالا تقریباً یک سال بعد به خورشید می‌رسند.
«Don Gurnett» استاد فیزیک و اخترشناسی از دانشگاه آیووا و یکی از محققان این پژوهش می‌گوید: «چیزی که شاهد هستیم مکانیزم خاصی است که بوسیله آن زمانی که امواج شوک با خطوط میدان مغناطیسی در حال عبور از فضاپیما برخورد می‌کنند، بازتاب پیدا کرده و برخی از الکترون‌های پرتوی کیهانی را شتاب می‌دهند. ما به کمک تجهیزات اخترشناسی فهمیدیم که این‌ها الکترون‌هایی هستند که توسط شوک‌های بین ستاره‌ای ناشی از رویدادهای پرانرژی بیرونی خورشید بازتاب داده شده و شتاب گرفته‌اند.»
محققان امیدوارند این کشف به درک بهتر امواج شوک و تشعشات کیهانی منجر شود و بتوان به کمک آن شرایط ایمن تری برای فضانوردان حین سفرهای فضایی طولانی مدت به مریخ و ماه فراهم کرد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها