جعبه گشایی و نگاه نزدیک: مک بوک پرو با چیپ M1 در دیجیتال

اولین مک بوک پرو اپل با پردازنده اختصاصی M1 تنها چندین روز پس از عرضه جهانی، به ایران رسیده و دفتر دیجیتال رسید. بگذارید همین ابتدای کار بگویم که این مک بوک، هم سریع است و هم اینکه اپل بی دلیل در این راه پر پیچ و خم تغییر معماری گام بر نداشته و حتی شاید سایر کمپانی‌ها را هم به دنبال خود بکشاند. بیایید مک بوک پرو مجهز به چیپ M1 را جعبه‌گشایی کنیم و نگاه اولیه‌ای نیز به آن داشته باشیم.

تماشا در یوتوب دیجیتال:

تماشا در آپارات دیجیتال:

مک بوک پرو جدید که همه آن را با نام مک بوک پرو M1 می‌شناسند، تنها با دو مدل رم به دست کاربران می‌رسد. یکی با رم ۸ گیگابایتی و دیگری با رم ۱۶ گیگابایتی. حداکثر حافظه داخلی هم ۲ ترابایت در نظر گرفته شده است. وجه اشتراک تمامی این مدل‌ها هم چیپست جدید M1 اپل است. مدلی هم که در دیجیتال داریم، ترکیب ۸/۲۵۶ گیگابایتی است که به نوعی مدل پایه آن هم حساب می‌شود. اما اصلا نگذارید که این برچسب «مدل پایه» شما را گمراه کند. این لپ‌تاپ یک غول پردازشی است و حتی اگر از قدرتمندترین مک‌‌ها تا قبل از این استفاده کرده‌اید، باز هم جای زیادی برای هیجان زده شدن‌تان باقیست.

برای مثال در بنچمارک تک‌هسته‌ای اپ Cinebench R23 چیپست M1 رتبه دوم را به دست آورد که آن را پشت سر اینتل Core i7 نسل یازدهم قرار می‌دهد. در بنچمارک چند هسته‌ای پردازنده، این چیپست تنها به امثال AMD Threadripper با ۳۲ هسته و ۶۴ ترد یا اینتل Core i9 قافیه را می‌بازد. البته اگر دقت کنید، می‌بینید که این چیپست از برخی از مدل‌های Xeon هم قوی‌تر است. نکته‌ای که این جا باید مد نظر قرار دهید، این است که در هیچ کدام از این تست‌های سنگین، صدای فن قابل شنیدن نبود و اگر گوشم را به مک بوک پرو نزدیک نمی‌کردم، نمی‌توانستم بگویم که‌ آیا اصلا فن دستگاه شروع به کار کرده یا خیر.

در نتیجه می‌توان گفت که این چیپست با وجود این که اولین نسخه از سری خود به شما می‌رود، از همین ابتدا بزرگان این صنعت را به چالش کشیده و اصلا بعید نیست که در نسخه‌های بعدی چیپ‌های سری M، ببینیم که نام اپل بر مقام اول چیپ‌های دنیای لپ‌تاپ‌ها تکیه زده است. این را هم فراموش نکنید که این مک بوک پرو مدل پایه بوده و می‌توانید آن را با رم ۱۶ گیگابایتی هم سفارش دهید.

چیپ M1 اپل، تمامی برنامه‌ها را به سرعت باز کرده و هیچ‌گاه به این نتیجه نرسیدم که این لپ‌تاپ کند است. شاید تنها چیزی که شما را به اشتباه بیندازد، انیمیشن‌های سنگین macOS بیگ سر باشند. به غیر از این همه چیز بسیار بسیار سریع است؛ حتی برنامه‌هایی که برای معماری ARM بهینه نشده‌اند.

در رابطه با برنامه‌ها در بررسی کامل بیشتر توضیح می‌دهیم، اما همین را بدانید که تمامی برنامه‌هایی که پیش از این روی مک اجرا می‌شدند، اینجا هم اجرا می‌شوند. علاوه بر آن شما می‌توانید برنامه‌های iOS و iPadOS را نیز اجرا کنید. البته همه برنامه‌ها هنوز به درستی برای مک بهینه نشده‌اند و برخی از برنامه‌های کرک شده برای مک، روی خوشی به شما نشان نداده و از همان اول نصب نخواهند شد.

برنامه‌هایی هم که برای معماری ARM توسعه داده نشده‌اند، به کمک رابط Rosetta 2 اجرا خواهند شد. نکته جالب اینجاست که تفاوت محسوسی در کارایی و کارکرد این برنامه‌ها با برنامه‌های بهینه شده برای M1 وجود ندارد. حتی دیدیم که خود اپل به کمک رابط Rosetta 2 بازی نسبتا سنگین «Tomb Raider» را با نرخ فریم مناسبی اجرا کرد.

البته این موضوع بیشتر به توسعه‌دهندگان بر می‌گردد تا اپ‌های خود را بهینه کنند. اما اگر این کار را هم نکنند، اپ‌ها یا بهتر است بگوییم اکثر آن‌ها به خوبی اجرا شده و کاربر اصلا متوجه نمی‌شود که برنامه ترجمه شده است.

سایر مسائل در این مک بوک پرو دست‌نخورده باقی مانده‌اند. نمایشگر ۱۳.۳ اینچی رتینا در کنار مجیک کیبورد و تاچ باری که هنوز بر سر کاربردی بودنش دعواست همگی اینجا هم حضور دارند. تایپ کردن با مجیک کیبورد تجربه‌ای بسیار بهتر از کیبورد پروانه‌ای دارد و از طرفی ترک‌پد غول‌آسایی که از آیفون ۱۱ پرو هم بزرگتر است، تقریبا فضایی بی‌نهایت در اختیار انگشتانتان می‌گذارد.

تعدد پورت‌ها نیز دست نخورده است. همان دو پورت USB-C که اکنون از تاندربولت و استاندارد USB 4 هم پشتیبانی می‌کنند در سمت چپ و همان جک هدفون ۳.۵ میلی‌متری در سمت راست.

وزن مک بوک پرو هم همان ۱.۴ کیلوگرم است که به واسطه بدنه آلومینیومی یک پارچه به خوبی پخش شده است. در رابطه با باتری هم تنها تعریف و تمجید برازنده این مک‌بوک پرو است. چرا که در ۴ ساعت، از ۱۰۰ درصد به ۹۴ درصد رسید. آن هم نه ۴ ساعت معمولی. ۴ ساعتی که با بنچمارک، آپدیت برنامه‌ها و بازی گذشت.

زمانی که اپل از پایان همکاری خود با اینتل سخن گفت و اعلام کرد که مک‌ها در آینده با پردازنده اختصاصی خود کوپرتینویی‌ها و بر پایه معماری ARM از راه می‌رسند، بسیاری تصور می‌کردند که اپل هم مانند مایکروسافت با پروژه‌هایی نظیر ویندوز RT و ویندوز 10S شکست خواهد خورد. اکنون که اولین مک بوک‌ها با پردازنده M1 اپل از راه رسیده‌اند، مشخص شد که نه تنها منتقدین در رابطه با این مک بوک‌ها در اشتباه بودند، بلکه از چیزی که تصور می‌کردند هم بهتر است.

تجربه من با مک بوک پرو به خوبی تمامی ادعا‌های اپل را ثابت می‌کند. البته توسعه‌دهنده‌ها هم در این مسیر باید به اپل کمک کنند، زیرا هیچ سخت‌افزاری بدون اپ دوام نمی‌آورد. دلیل شکست مایکروسافت در چنین مسیری هم همین بود و اپ‌ها به درستی با ویندوز بهینه شده برای ARM سازگاری نداشتند. اما این موضوع حداقل برای اپل و چیپست M1 صادق نیست. در روزهای آینده می‌توانید بررسی مک‌بوک پرو را در دیجیتال بخوانید.