شرکت «کیهان اسپیس» که یکی از خروجیهای شتابدهنده استارتاپهای فضایی Techstars به حساب میآید، قصد دارد تبدیل به سرویس کنترل ترافیک هوایی برای ماهوارههای موجود در فضای خارج از زمین شود.
آراز فیضی و سیامک حصار که از کودکی دوستان یکدیگر بودند و در دوران دانشگاه از ایران به آمریکا مهاجرت کردهاند، موسسین شرکت کیهان اسپیس هستند و میخواهند یکی از بزرگترین چالشهای پیش روی صنعت هوافضا در سالهای آتی را حل کنند: این چالش که فضای خارج از زمین بهزودی شاهد افزایش چشمگیر ترافیک خواهد بود.
در حال حاضر بالغ بر ۸ هزار ماهواره مختلف در مدار زمین قرار گرفتهاند، اما طی سالهای پیش رو، آمازون ۳۲۳۶ ماهواره برای شبکه Kuiper خود به فضا میفرستد و شرکت اسپیس اکس هم برای ارسال ۳۰ هزار ماهواره به مدار زمین برنامهریزی کرده. این یعنی انبوهی از اجسام فلزی بزودی به دور کره خاکی خواهند گردید. و از آنجایی که زبالههای فضایی هم خود به یک مشکل بزرگ دیگر تبدیل شدهاند، یک نفر باید از برخورد ماهوارهها به یکدیگر جلوگیری کند.
حالا به نظر میرسد فیضی و حصار بهترین گزینهها برای حل این مشکل هستند.
حصار که همموسس و مدیرعامل شرکت به حساب میآید، طی چند سال اخیر مشغول پژوهش روی سفرهای فضایی بوده و مدرک کارشناسی هوانوردی خود را از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و مدرک دکترای هوانوردی را نیز از دانشگاه کلرادو دریافت کرده. او سپس به کارآموزی در آزمایشگاه Jet Propulsion ناسا پرداخت و برای سه سال نیز در شرکتهایی نظیر SpaceNav و Blue Canyon Technologies کار کرد که در توسعه سیستمهای کنترل وضعیت ماهوارهای تخصص دارند.
از سوی دیگر فیضی یک کارآفرین سریالی است که شرکتی به نام Syfer را در آتلانتا تاسیس کرد و در آن به توسعه تکنولوژیهای لازم برای ایمنسازی دیوایسهای مصرفکنندگان و متصل به اینترنت پرداخت. با استفاده از الگوریتم حصار که براساس تحقیقاتش در دوران دکترا نوشته شدهاند و همینطور دانش فیضی در حوزه پردازش ابری، کمپانی Syfer توانسته سیستمی برای پیشبینی برخورد بالقوه ماهوارهها به یکدیگر توسعه دهد که هنگام وقوع این اتفاق، موضوع را به اشخاص لازم اطلاع داده و مسیرهایی جایگزین نیز پیشنهاد میکند.
این مشکلی است که به گفته دو موسس شرکت، با اتوماسیون صرف برطرف نخواهد شد. فیضی میگوید: «تصور کنید که ماهواره تجاری ایالات متحده در مسیر برخورد با ماهواره نظامی روسیه باشد. چه کسی باید مسیر را تغییر دهد؟ ما اطمینان حاصل میکنیم که اپراتور ماهواره به تمام اطلاعات لازم دسترسی داشته باشد. از جمله اینکه ما میدانیم فلان برخورد در حال وقوع است و با این پیشنهادات و گزینهها، میتوان از بروز مشکل جلوگیری کرد».
گفتنی است که ماهوارههای امروزی به تجهیزات لازم برای مشاهده پیرامون خود دسترسی ندارند و سیستمهای خودکار هم نمیتوانند از پس چالشهای جغرافیایی-سیاسی و همینطور زبالههای فضایی که محیط فضا را تبدیل به کلافی سردرگم میکنند برآیند. بنابراین همواره نیاز به مداخله انسانی احساس خواهد شد.
حصار توضیح میدهد: «در آینده، اگر ماهوارهها به سنسورهای ممانعت از برخورد مجهز شده و بیشتر خودکار شوند، کیهان اسپیس به الگوریتمهای لازم برای ارائه این سرویس دسترسی خواهد داشت. اگر به سیستم و سنسورهایی که تصمیمگیری و از برخورد جلوگیری میکنند فکر کنید، در واقع به ما فکر میکنید. ما الگوریتمی که چه روی سنسورهای زمینی لازم است و چه روی سنسورهای فضایی، در اختیار داریم».
طی هشت سال آتی انتظار میرود بازار سیستمهای کنترل وضعیت در فضا ارزشی معادل ۳.۹ میلیارد دلار بیابد و به گفته دو موسس کیهان اسپیس، شرکتهای بسیار معدودی به تجهیزات لازم برای ساخت سیستمهای کنترل ترافیک در فضا دسترسی دارند.
پاسخ ها