نهنگ‌های غول پیکر برای شکار ماهیان کوچک از پنهانکاری استفاده می‌کنند

نهنگ  گوژپشت با جثه غول پیکر و وزن چند ده تنی به روش های زیرکانه و پنهانکاری خود را به ماهیان ریز نزدیک کرده و از آنها تغذیه می کند.

تغذیه عظیم ترین جاندار روی کره زمین از موجودات بسیار ریز دریایی شبیه یک پارادوکس به نظر می رسد اما این مساله در مورد نهنگ های گوژپشت و نهنگ آبی صدق می کند. این جاندار در مانوری که به نام «تغذیه جهشی» شناخته می شود مقادیر عظیمی از کریل (سخت پوستی ریز و میگو مانند) و دیگر ماهیان کوچک را می بلعد.

نهنگ حین حمله فکش را باز کرده و حفره دهانی را مثل یک پاراشوت باز می کند تا جایی که حجم آب وارد شده از دهانش بزرگتر می شود. هدف از اینکار شکار حداکثر تعداد ممکن از ماهیان است. در مرحله بعد فک بسته شده و صفحه شانه ای که ساختاری شبیه الک دارد، جای دندان قرار می گیرند. با بسته شدن فک آب به بیرون ریخته می شود اما ماهی های بخت برگشته پشت صفحه شانه ای گیر کرده و توسط نهنگ بلعیده می شوند.

صفحه شانه ای

شاید این روش ساده به نظر برسد اما ماهی های ریز بسیار چابکند و به راحتی از دست نهنگ فرار می کنند. در نتیجه نهنگ ناچار به استفاده از روش های زیرکانه ای است که محققان از آن پرده برداشته اند. یک تیم تحقیقاتی با استفاده از داده های ویدیویی تگ های متصل شده به بدن نهنگ و مدل سازی کامپیوتری شیوه های پنهانکاری این جاندار عظیم الجثه را مشخص کرده اند.

محققان پی بردند که طعمه ها معمولا پس از باز شدن دهان نهنگ واکنش نشان می دهند در نتیجه نهنگ گوژپشت با بستن دهانش تا لحظه نهایی حجم شکار را تا حد ممکن افزایش می دهد. در صورتی که این جاندار به سوی کریل هجوم ببرد نیازی به اینکار ندارد چون کریل نترس تر از دیگر ماهیان کوچک است و همین شجاعت بی خود سرش را به باد می دهد.

یکی دیگر از نتایج این تحقیق این بوده که نهنگ برای صرفه جویی در مصرف انرژی حمله به کریل و ماهیان دیگر را به تناوب انجام می دهد چرا که خوردن کریل هفت برابر بیش از ماهیان دیگر انرژی نیاز دارد.