به تازگی یک مسابقه بوکس در المپیک صدای خیلی‌ها را درآورده است.
برترین‌ها: به تازگی یک مسابقه بوکس در المپیک صدای خیلی‌ها را درآورده. ماجرا از مسابقه ایمان خلیف، بوکسور زن المپیک، شروع شد که با شکست آسان حریف خود در ۴۶ ثانیه یک موضوع جنسیتی بین‌المللی را ایجاد کرد. ایمان خلیف ۲۵ ساله، یکی از دو ورزشکاری است که در مسابقات جهانی سال گذشته در دهلی نو بعد از اینکه معیارهای واجد شرایط بودن جنسیت را نداشت، کنار گذاشته شد. حالا او بعد از پیروزی در یک‌چهارم نهایی مقابل آنجلینا کارینی به مدال طلا چشم دوخته است. اما این پیروزی با جنجالی که راه افتاده خدشه‌دار شده است، وقتی رقیب ایتالیایی‌اش بعد از شکست تنها در ۴۶ ثانیه با چشمانی اشک‌بار کنار کشید و به مربی‌اش گفت که «این منصفانه نیست.»
روزنامه هم‌میهن نوشت: خلیف در مصاحبه زیرخاکی که قبل از بازی‌ها فیلمبرداری شده بود، درباره‌ی لغو محرومیت خود به‌دلیل بهبودی در سطح تستوسترون بالا صحبت کرد و گفت: «می‌خواستم به تمام دنیا نشان دهم که ایمان خلیف چه زن شجاعی است.» مبارزه‌ی جنجالی او در پاریس در آستانه‌ی تبدیل‌شدن به یکی از بحث‌برانگیزترین مبارزات تاریخ المپیک است و رؤسای کمیته‌ی المپیک اکنون با واکنش‌های خشمگینی پس از این مبارزه روبه‌رو هستند.
طی یک مصاحبه‌ی زیرخاکی در کانال الجزایر که عکس‌هایی از کودکی خلیف به‌عنوان دختربچه را نشان می‌دهد، او می‌گوید که چگونه به‌خاطر «ویژگی‌های فیزیکی‌اش» که مربی‌اش در مدرسه در او دیده بود، وارد بوکس شده بود. وقتی مصاحبه‌کننده از او پرسید که چرا ورزشی را انتخاب کرده است که اغلب به‌عنوان ورزش مردان به آن نگاه می‌شود، خلیف جواب داد: «این فقط شانس محض بود، من هیچ‌وقت تصور نکرده بودم که یک‌روز بوکسور شوم، چه برسد به اینکه قهرمان جهان شوم.»
او ادامه داده: «من همیشه عاشق فوتبال بودم و در روستای کوچک‌مان بازی می‌کردم. پدرم هم همیشه فوتبال را ترجیح می‌داد. اما من در مدرسه در ورزش‌ها خیلی خوب بودم و از آنجا که ویژگی‌های خوب فیزیکی داشتم، معلم‌ام تشویقم کرد که بوکسور شوم و او کاملاً حق داشت.» خلیف گفت، همین‌که برای اولین‌بار پایش را در رینگ گذاشت، عاشق این بوکس شد. این بوکسور کودکی‌اش را «خیلی سخت» توصیف می‌کند و می‌گوید: «من از منطقه و خانواده‌ای محافظه‌کار آمده‌ام. بوکس، ورزشی بود که تنها به مردان اختصاص داشت.»
او همچنین از رفت‌وآمدش بین روستایش و شهر می‌گوید، جایی که در آنجا آموزش می‌دید: «این موانعی بود که وقتی شروع کردم، با آن‌ها روبه‌رو شدم. پیش می‌آمد که در خیابان نان می‌فروختم، ظروف و اشیای دیگری را در خیابان جمع‌آوری می‌کردم تا پولی به‌دست آورم که بتوانم این‌طرف و آن‌طرف بروم، چون خانواده‌ام خیلی فقیر بودند.»
ایمان حرفه‌ای را به‌عنوان «داستانی تأثیرگذار» توصیف می‌کند و می‌گوید چطور حرفه‌اش را قبل از نقل مکان به شهر، به پایتخت و بعدتر با انتخاب برای رفتن به خارج از کشور، در روستایی الجزایری شروع کرده بود.
شرکت خلیف در این رویداد بعد از اینکه سال گذشته برای حضور در مسابقات جهانی بوکس زنان، سلب صلاحیت شد، باعث جنجال‌هایی شده است. وب‌سایت المپیک خاطرنشان کرد که خلیف ساعاتی قبل از مسابقه‌ی مدال طلا در برابر یانگ لیو از چین در دهلی‌نو، به‌دلیل سطح بالای تستوسترون معیارهای واجد شرایط بودن را برآورده نکرد و درنتیجه محروم شد. کمیته المپیک الجزایر (COA) با این ادعا که عدم صلاحیت بخشی از «توطئه» برای جلوگیری از کسب مدال طلا بود، پاسخ داد: «دلایل پزشکی» پشت سطح بالای تستوسترون است.
پس از این مبارزه، فدراسیون بوکس الجزایر از پیروزی خلیف ابراز خوشحالی کرد و در فیس‌بوک نوشت: «به ایمان خلیف، بوکسور الجزایری تبریک می‌گوییم که پس از شکست آنجلینا کارینی ایتالیایی در کمتر از 46 ثانیه در رینگ، بدون زحمت به مرحله یک‌چهارم نهایی راه یافت.»
مقامات ایتالیایی قبلاً به حضور این بوکسور الجزایری اعتراض کرده بودند و مقامات المپیک در حال ارزیابی نحوه برخورد با جنجال‌های بیشتر پیرامون این الجزایری بودند که در راه کسب مدال طلای المپیک است. کمیته المپیک نهاد جدیدی به‌نام واحد بوکس پاریس ایجاد کرد تا صلاحیت برای مسابقات را مشخص کند. مدارک این نهاد اشاره به جنیست زنان یا مردان نکرده است و تنها داشتن یک کارت شناسایی قابل قبول برای ورزشکاران بوکسور زن وجود دارد. یکی از مسئولان کمیته‌ی المپیک گفته است، این ورزشکاران قبلاً بارها رقابت کرده‌اند و این‌طور نیست که یک‌دفعه از زیر بته سر درآورده باشند. با این بحث‌ها همچنان توکر، یک دانشمند ورزشی، می‌گوید که این جنجال‌ها به‌خاطر نبود یک سیاست واضح از سوی کمیته المپیک ایجاد شده است.
رولینگ تصویری از چهره گریان کارینی به اشتراک گذاشته و می‌نویسد: «آیا تصویر دیگری می‌تواند جنبش جدید حقوق مردان را بهتر جمع‌بندی کند؟ پوزخند مردی که می‌داند تحت حمایت یک تشکیلات ورزشی ضد-زن است و از پریشانی زنی که مشتی به سرش کوبیده و جاه‌طلبی زندگی‌اش را متلاشی کرده لذت می‌برد.»
ایلان ماسک هم توئیت «رایلی گینز» شناگر آمریکایی را بازنشر کرده که گفته بود: «مردان در ورزش‌های زنان جایی ندارند.»
کافه سینما نوشت: در میان این بحث‌ها برخی تصاویری از «سوث پارک» (South Park) منتشر کردند که نشان می‌داد این سریال انیمیشن مبارزه بوکس پنجشنبه شب را «پیش‌گویی» کرده است. یک گزارشگر در یکی از اپیزودهای سریال به یک ورزشکار زن می‌گوید: «امسال برای اولین بار یک زن تراجنسیتی در این مسابقات مبارزه می‌کند. نظرتان چیست؟» ورزشکار پاسخ می‌دهد: «عالی است. خوشحالم که بخشی از یک اتفاق تاریخی هستم. دوستان تراجنسیتی زیادی دارم که ورزشکارند، و بنابراین رقابت این زن برای همه ما الهام‌بخش است.»
پس از این مصاحبه ورزشکار تراجنسیتی که مردی تنومند به نام «هدر سوانسون» با نام قبلی «بلید جگارت» است اما خودش را زن معرفی می‌کند روی صحنه می‌آید. او اعلام می‌کند: «آمده‌ام تا کمی گوشمالی‌تان دهم. زنان دیگر را توی جیبم می‌گذارم، دودشان می‌کنم. من قوی‌ترین زنی هستم که این ایالت به چشم دیده!» ورزشکار مرد دو زن را به شدت مصدوم می‌کند و با دیدن جام قهرمانی می‌گوید: «مال من است! من بهترینم! قدرتمندترینم!»
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها