اچپیوی نام گروهی از ویروسهاست که برخی از انواع آن میتوانند منجر به ایجاد زگیل تناسلی، مقعدی یا سرطان شوند.
اچپیوی یا ویروس پاپیلومای انسانی نام گروهی بسیار رایج از ویروسهاست که برای اکثر افراد مشکلی ایجاد نمیکنند، اما برخی از انواع آن میتوانند منجر به ایجاد زگیل تناسلی، زگیل مقعدی یا سرطان شوند.
این دسته از ویروسها که روی پوست تأثیر میگذارند، بیش از 100 نوع متفاوت دارند.
بسیاری از انواع این ویروس بر دهان، گلو یا ناحیه تناسلی تأثیر میگذارند. ابتلا بهسادگی رخ میدهد و الزاماً حاصل از رابطه جنسی همراه با دخول نیست.
اچپیوی از طرق زیر انتقال مییابد:
از آنجایی که این ویروس بدون علائم است، ممکن است فرد مبتلا از وجود آن در بدن خود بیاطلاع باشد. بیشتر افراد در زندگی خود به نوعی از اچپیوی مبتلا میشوند.
در برخی افراد، تعدادی از انواع اچپیوی باعث ایجاد موارد زیر میشود:
تیپهای مرتبط با سرطان، انواع پرخطر نام دارند.
سرطانهای مرتبط با اچپیوی پرخطر عبارتند از:
ممکن است این ویروس سالها در بدن وجود داشته باشد و اختلالی ایجاد نکند.
حتی اگر سالها رابطه جنسی نداشته باشید نیز ممکن است به این ویروس آلوده شده باشید.
ایجاد ایمنی کامل در برابر این ویروس ممکن نیست، اما اقدامات مفیدی در این زمینه وجود دارد. استفاده از کاندوم میتواند از انتقال این ویروس به بدن حین رابطه جنسی جلوگیری کند؛ هرچند کاندوم تمام پوست اطراف اندام تناسلی را نمیپوشاند؛ بنابراین محافظت کامل ایجاد نمیکند.
دو نوع روش برای پیشگیری از ابتلا وجود دارد:
واکسن در برابر انواعی از ویروسها که سبب ایجاد بیشتر موارد زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم و همچنین برخی سرطانهای دیگر میشوند، ایمنی ایجاد میکند.
تزریق واکسن اچپیوی از 12 سالگی به دختران و پسران توصیه میشود. این واکسن به ایجاد ایمنی در برابر موارد زیر کمک میکند:
سرطانهای ناشی از اچپیوی تنها سرطانهای قابل پیشگیری با واکسن هستند.
یافتهها حاکی از آن است که 90 درصد زگیلهای تناسلی ناشی از عفونت کمخطر ژنوتیپهای 6 و 11 اچپیوی هستند. ژنوتیپهای پرخطر 16، 18، 31، 33 و 35 نیز گاهی در زگیلهای تناسلی یافت میشوند.
در این بین، تیپهای 16 و 18 عامل اصلی سرطان دهانه رحم هستند. این ژنوتیپها همچنین سبب بیشتر سرطانهای مقعد، برخی سرطانهای ناحیه تناسلی و سر و گردن میشوند. انواع 31، 33، 45، 52 و 58 نیز در جایگاه بعدی در ابتلا به این سرطان نقش دارند.
سه نوع واکسن برای پیشگیری از اچپیوی وجود دارد؛ همگی آنها دارای تأییدیه سازمان غذا و دارو ایالاتمتحده (FDA) هستند و در برابر ژنوتیپهای 16 و 18 (عامل بیشتر سرطانها) ایمنی ایجاد میکنند.
واکسیناسیون در برابر سایر عفونتهای روابط جنسی مانند کلامیدیا ایمنی ایجاد نمیکند و مانع بارداری نیز نمیشود؛ بنابراین انجام رابطه جنسی ایمن همچنان بسیار مهم است.
اگر اولین دز هر واکسن اچپیوی را پس از 15سالگی دریافت میکنید، سه نوبت تزریق نیاز خواهید داشت؛ دز دوم 1 تا 2 ماه پس از دز اول، و دز سوم شش ماه پس از دز دوم دریافت میشود.
اچپیوی میتواند از طریق هرگونه تماس پوستی انتقال یابد و معمولاً در انگشتان، دستها، دهان و اندام تناسلی دیده میشود.
این بدان معنی است که ویروس میتواند بر اثر هر نوع فعالیت جنسی، ازجمله لمسکردن، پخش شود. بنابراین تزریق واکسن پیش از هرگونه فعالیت جنسی توصیه میشود.
اکثر افراد واکسینهنشده در طول زندگی خود به نوعی از اچپیوی آلوده میشوند.
ایمنی با واکسن در برابر گونههای مورد هدف اچپیوی بدین شرح است:
اما از آنجایی که واکسنها در برابر تمامی انواع سرطانزا ایمنی ایجاد نمیکنند، انجام روتین غربالگری دهانه رحم برای خانمهای بیش از 26 سال ضروری است.
تزریق واکسن اچپیوی بین 11 یا 12 تا 26 سالگی توصیه میشود؛ هرچند کمیته مشورتی شیوههای ایمنسازی واکسیناسیون افراد با سن بیش از 26 سال را که پیشتر واکسن دریافت نکردهاند، پیشنهاد میکند. بنابراین افراد بین سنین 26 تا 45 نیز میتوانند برای تزریق واکسن با پزشک مربوطه مشورت کنند. لازم به ذکر است که دریافت واکسن در این سنین با اثرپذیری کمتری همراه است، زیرا بهاحتمالزیاد افراد پیش از این در معرض اچپیوی قرار گرفتهاند.
به خاطر داشته باشید که این واکسن تنها از ابتلا به عفونت مرتبط با آن جلوگیری میکند و عفونتهای موجود را درمان نمیکند.
دریافت واکسن اچپیوی به افراد باردار، بیمار یا دارای حساسیت به ترکیبات سازنده آن توصیه نمیشود.
بهصورتکلی عوارض خاص و مشهودی از تزریق واکسن اچپیوی حاصل نمیشود. در مواردی با علائم زیر ایجاد خواهد شد:
این آزمایش بخشی از غربالگری دهانه رحم است. هیچ آزمایش خونی برای تشخیص اچپیوی وجود ندارد.
غربالگری دهانه رحم (آزمایش اسمیر) سلامت دهانه رحم را بررسی میکند. دهانه رحم در انتهای رحم و ورودی واژن قرار دارد.
این آزمایش برای کمک به پیشگیری از سرطان صورت میگیرد و در سنین 25 تا 64 سالگی توصیه میشود.
حین پاپاسمیر نمونه کوچکی از سلولهای دهانه رحم گرفته و از نظر وجود اچپیوی آزمایش میشود.
درصورت یافتن اچپیوی، نمونه را برای هرگونه تغییر احتمالی در سلولهای دهانه رحم بررسی میکنند تا از تبدیلشدن آنها به سرطان دهانه رحم جلوگیری کنند.
برخی از کلینیکهای سلامت جنسی ممکن است غربالگری مقعدی را برای مردانی که در معرض خطر بالایی از ابتلا به سرطان مقعد هستند، مانند مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، ارائه میدهند.
یافتن زودهنگام انواع پرخطر اچپیوی به این معنی است که میتوانید از نظر تغییرات غیرطبیعی سلولی تحت نظر باشید و از ابتلا به سرطان رحم جلوگیری کنید.
هیچ درمانی برای اچپیوی وجود ندارد. بیشتر عفونتها هیچ مشکلی ایجاد نمیکنند و خود بدن آنها را طی 2 سال از بین میبرد؛ بااینحال، درمانهایی برای مشکلات بهداشتی ناشی از آن وجود دارد. زگیل تناسلی را میتوان با متدهایی درمان کرد. درصورت عدم درمان، زگیل تناسلی ممکن است از بین برود، ثابت بماند یا اندازه و تعداد آن افزایش یابد. یکی از این روشها کرایوتراپی است.
درصورتیکه این ویروس منجر به ایجاد مشکلاتی مانند زگیل تناسلی یا تغییر در سلولهای دهانه رحم شود، پیگیری درمان ضروری است.
کرایوتراپی (Cryotherapy) یا کرایوسرجری زگیل تناسلی را با فریزکردن (Freeze) یا انجماد از بین میبرد. پزشک معالج یک ماده بسیار سرد مانند نیتروژن مایع را به اطراف زگیل انتقال میدهد تا آن را منجمد یا فریز کند. بیمار ممکن است در طول درمان احساس سوزشی خفیف یا متوسط داشته باشد.
زمان بهبودی بستگی به محل و تعداد زگیل دارد. بهبودی معمولاً در 1 تا 3 هفته رخ میدهد. پس از درمان ممکن است با موارد زیر روبهرو شوید:
بهتر است تا زمان بهبودی ناحیه تحت درمان از تماس جنسی خودداری شود.
خیر؛ بسته به نوع، واکسنها بین 6 تا 11 سال ایمنی ایجاد میکنند.
بهطور کلی خود ویروس قابل درمان نیست و تنها میتوان از آن پیشگیری کرد؛ هرچند، عوارض ناشی از آن مانند زگیل تناسلی را میتوان با متدهایی چون کرایوتراپی تا حد خوبی درمان کرد.
اکثر سرطانهای دهانه رحم در مراحل اولیه با عمل هیسترکتومی رادیکال درمان میشوند که شامل برداشتن دهانه رحم، رحم، بخشی از واژن و غدد لنفاوی مجاور است. هیسترکتومی میتواند سرطان دهانه رحم را در مراحل اولیه درمان کرده و از عود آن جلوگیری کند. اما برداشتن رحم باردارشدن را غیرممکن میکند.
عفونتهای اچپیوی بسیار شایعند؛ تقریباً هر فردی در مقطعی از زندگی خود به اچپیوی مبتلا میشود. براساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالاتمتحده در سال 2018، بیش از 42 میلیون آمریکایی به این ویروس آلوده بودهاند و سالانه 13 میلیون نفر در این کشور، ازجمله نوجوانان، به این بیماری دچار میشوند.
اگر اولین دز پس از 15 سالگی دریافت شود، سه نوبت تزریق نیاز است. در غیر این صورت، دو دز نیز کفایت میکند.
بسته به تیپ ویروس، اچپیوی میتواند تا سالها در بدن باقی بماند. در بیشتر موارد، بدن میتواند با تولید آنتیبادی، طی یک تا دو سال آن را پاک کند. اکثر سویههای اچپیوی بدون درمان برای همیشه از بین میروند.
ژنوتیپهای 16 و 18 عامل اصلی سرطانهای مرتبط با اچپیوی هستند؛ 31، 33، 45، 52 و 58 در ردههای بعدی قرار میگیرند.
90 درصد زگیلهای تناسلی ناشی از عفونت کم خطر ژنوتیپهای 6 و 11 اچپیوی هستند.
بهترین زمان تزریق واکسن اچپیوی از 11 یا 12 سالگی تا 26 سالگی، پیش از مواجهه احتمالی با ویروس، است. دریافت واکسن بین سنین 26 تا 45 نیز ممکن است با نظر پزشک توصیه شود.
بیشتر اوقات بله؛ اچپیوی موجب بروز مکرر زگیل در پا، دست، صورت و سایر نواحی پوست نیز میشود. این زگیلها حتی با وجود واکسیناسیون نیز ممکن است پدیدار شوند؛ زیرا اغلب از سویههای بیخطری هستند که واکسن آنها را پوشش نمیدهد. علاوهبراین، از راههای دیگری چون تماس پوست با سطوح اماکن عمومی مانند دوش، کفپوش و تجهیزات باشگاه، زمینهای بازی و دستگیرههای در انتقال مییابد.
پاسخ ها