وجود بواسیر مانع از زایمان طبیعی نمی‌شود. بواسیر در واژن نیست، بنابراین نباید زایمان طبیعی را پیچیده کند. به طور کلی، زنان باردار مبتلا به بواسیر می‌توانند به طور طبیعی زایمان کنند. در مواردی که بواسیر بیش از حد متورم شده و باعث درد و عدم اجابت مزاج می‌شود، جراحی مورد نیاز است و ممکن است پزشک زایمان سزارین را پیشنهاد دهد.
بواسیر در دوران بارداری و بعد از آن بسیار رایج است و ۳۰ تا ۴۰ درصد از زنان باردار آن را تجربه می‌کنند. بارداری باعث ایجاد فشار اضافی در آن نواحی می‌شود که منجر به افزایش خطر ابتلا به بواسیر می‌شود. خبر خوب این است که بواسیر مرتبط با بارداری و زایمان معمولاً ظرف چند هفته پس از زایمان، همزمان با بهبودی بدن از زایمان، از بین می‌رود.
بواسیر در اثر بزرگ شدن بیش از حد شبکه وریدی هموروئیدی در بافت اطراف مقعد و رکتوم ایجاد می‌شود. به طور معمول، این بافت‌ها به کنترل عبور مدفوع کمک می‌کنند. هنگامی که این بافت‌ها ملتهب و متورم می‌شوند، به آنها بواسیر گفته می‌شود.
بواسیر در زنان باردار میزان بالایی را به خود اختصاص می‌دهد و باعث ناراحتی‌های متعددی می‌شود که زنان باردار را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
این بیماری کیفیت زندگی بیمار را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد و در بیمارانی که اغلب فشار شکمی بالایی دارند، مانند: زنان باردار، بیماران مبتلا به یبوست، بیمارانی که مدت طولانی می‌نشینند و غیره، شایع است.
در زنان باردار، هورمون جنسی زنانه پروژسترون افزایش می‌یابد و باعث شل شدن عضلات روده می‌شود و بر انقباض حرکات روده تأثیر می‌گذارد و زنان باردار را مستعد یبوست میکند که در درازمدت به بواسیر تبدیل می‌شود. وقتی جنین بزرگ می‌شود، نه تنها فشار در شکم را افزایش می‌دهد، بلکه رگ‌های خونی کف لگن را نیز فشرده میکند و گردش خون را دشوار میکند و باعث تورم و در نتیجه بواسیر می‌شود.
برخی از زنان در طول زایمان اپیزیوتومی (یک عمل جراحی کوچک در طول زایمان تا شکاف واژن برای زایمان باز تر باشد) می‌شوند. وقتی مادر بخیه زده می‌شود، ممکن است برخی از رگ‌های خونی در مقعد بخیه زده شوند، بنابراین پس از مدتی، بسیار مستعد بواسیر هستند.
اولین زایمان طبیعی نیاز به زور زدن شدید دارد. مادر تمام قدرت خود را برای بیرون آمدن جنین به کار می‌گیرد که بواسیر را بدتر میکند. وقتی عضلات اسفنکتر هنوز بهبود نیافته‌اند و مادر برای بار دوم باردار می‌شود، وضعیت شل شدن عضلات شدیدتر می‌شود و بواسیر را حتی بدتر میکند.
به جز در برخی موارد که بواسیر باید قبل یا بلافاصله پس از زایمان درمان شود. مادران برای درمان بواسیر با عمل جراحی یا هموروئیدکتومی باید حداقل ۶ هفته پس از زایمان صبر کنند. زیرا باید منتظر بمانند تا بافت عضلانی در مقعد به حالت عادی برگردد. در این زمان، پزشک به ارزیابی سطح بواسیر و انتخاب روش درمانی مناسب کمک میکند و باید مزایا و خطرات آن را در نظر بگیرد، مانند:
زنان باردار باید برای معاینه مراجعه کنند و وضعیت خود را به پزشک اطلاع دهند تا پزشک بتواند آنها را در دوران بارداری تا نزدیک به تاریخ زایمان معاینه و تحت نظر داشته باشد و سپس در مورد روش‌های خاص زایمان توصیه‌هایی ارائه دهد.
به نقل از سایت www.webmd.com:
Hemorrhoids are common during the third trimester of pregnancy and one month after delivery. In a study of ۲۸۰ women who gave birth, ۴۳% had hemorrhoids. Many of these women had related conditions, such as constipation during pregnancy, and pushing for more than ۲۰ minutes during delivery.
بواسیر در سه ماهه سوم بارداری و یک ماه پس از زایمان شایع است. در مطالعه‌ای که روی ۲۸۰ زن زایمان کرده انجام شد، ۴۳٪ آنها بواسیر داشتند. بسیاری از این زنان بیماریهای مرتبطی مانند یبوست در دوران بارداری و زور زدن بیش از ۲۰ دقیقه در طول زایمان داشتند.
بواسیر در دوران بارداری و پس از زایمان بسیار شایع است، به خصوص در سه ماهه سوم بارداری و تا یک ماه بعد از زایمان.
چه چیزی باعث بواسیر در دوران بارداری و زایمان می‌شود؟ هم بارداری و هم زایمان طبیعی به دلیل عواملی مانند تغییرات هورمونی و فشار دیواره داخل شکمی، خطر ابتلا به بواسیر را در فرد افزایش می‌دهند.
علاوه بر این، یبوست در دوران بارداری، زور زدن هنگام اجابت مزاج و زایمان و به دنیا آوردن نوزاد سنگین وزن نیز با افزایش خطر بواسیر مرتبط هستند.
عوامل دیگر می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
You’re more likely to get hemorrhoids during pregnancy because you’re more likely to have constipation during pregnancy, too
احتمال ابتلا به بواسیر در دوران بارداری بیشتر است زیرا احتمال ابتلا به یبوست در دوران بارداری نیز بیشتر است.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها