پریتونیت التهاب صفاق یا همان بافتی است که اندام‌های داخلی بدن را می‌پوشاند. این التهاب معمولا بهعلت عفونت و گاهی هم بهعلت تحریک‌شدن بافت با مایعات بدن ایجاد می‌شود. عفونت صفاق خطرناک است و امکان دارد روی سایر اندام‌های بدن هم اثر بگذارد. همچنین ممکن است این عفونت وارد جریان خون و موجب سپسیس شود. پیشنهاد می‌کنیم برای کسب اطلاعات بیشتر درباره پریتونیت و راه تشخیص و درمان آن تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
صفاق غشایی نازک است که درون شکم را می‌پوشاند و اطراف اندام‌های داخلی می‌پیچد. اگر این بافت در معرض مایعات محرک یا عفونی بدن قرار بگیرد، ممکن است ملتهب شود. به التهاب صفاق پریتونیت می‌گویند. این عارضه معمولا زمانی بروز می‌کند که چیزی درون بدن نشت کند. عفونت شایع‌ترین عامل پریتونیت است که می‌تواند خیلی خطرناک باشد.
پریتونیت معمولا با درد و ورم شکمی بروز می‌کند، اما عوارض دیگری هم دارد که باید مراقبشان باشید. از آنجایی که صفاق در سراسر شکم وجود دارد و با تمام ارگان‌ها در تماس است، ممکن است عفونت صفاق بر تمام این اندام‌ها اثر بگذارد. همچنین این عفونت می‌تواند وارد جریان خون و در سراسر بدن منتشر شود.
پریتونیت ممکن است خفیف یا شدید باشد و در یک ناحیه از صفاق باشد یا در سراسر آن منتشر شود. البته چون این بیماری، به‌خصوص نوع عفونی آن، ممکن است سریع شدت یابد، پزشکان آن را اورژانس پزشکی در نظر می‌گیرند.
عفونت‌های باکتریایی، به‌خصوص عفونت‌هایی که از یک اندام منتشر می‌شوند، شایع‌ترین علت پریتونیت هستند. این مسئله زمانی اتفاق می‌افتد که در معده یا روده فرد سوراخی وجود داشته باشد و عفونت‌های باکتریایی از مجرای گوارشی وارد حفره صفاقی شوند. علت شایع دیگر ترکیدن آپاندیس است. علت کمتر شایع بیماری نیز آن نوع از پرتونیت باکتریایی است که خود‌به‌خود در صفاق ایجاد می‌شود.
پریتونیت عفونی اولیه یا ثانویه است. عامل پریتونیت عفونی اولیه عفونتی است که منشأ آن خود صفاق است. پریتونیت باکتریایی ثانویه از هر جای دیگری در بدن به درون صفاق منتشر می‌شود.
عفونت اولیه کمتر از عفونت ثانویه شایع است و معمولا به‌سبب یکی از این عوامل ایجاد می‌شود:
عفونت ثانویه شایع‌ترین عامل پریتونیت است که علل مختلفی دارد، از جمله:
التهاب معمولا بهعلت عفونت ایجاد می‌شود، اما گاهی هم علتش واکنش شیمیایی به مایعات مختف بدن است مانند:
گاهی ممکن است فرد پریتونیت داشته باشد، اما خودش مطلع نباشد. درد شکم و سایر علائم ناشی از بیماری اصلی عامل پریتونیت ممکن است علائم خود پریتونیت را پنهان کنند. برخی از افرادی که صفاق آنها مدتی با آسیت متورم شده است، حس کمتری در صفاق خود دارند. اگر آسیت عفونی شود، ممکن است تفاوت را متوجه نشوند. بنابراین باید در خصوص خطر پریتونیت هوشیار باشید.
تشخیص اولیه بسیار مهم است و می‌تواند قبل از ایجاد عوارض منجر به مهار پریتونیت شود. پزشک تشخیص را با پرسیدن سؤالاتی درباره سابقه پزشکی و وضعیت کنونی فرد شروع می‌کند. سپس شکم و ورم و حساسیت به لمس و فشار را بررسی می‌کند. اگر مشکلی وجود داشته باشد، برای بررسی التهاب یا عفونت آزمایش خون تجویز می‌شود. همچنین ممکن است برای تشخیص علت پریتونیت از اندام‌های شکمی تصویربرداری سی تی اسکن و ام.آر.آی شود.
یک راه تأیید یا تشخیص عفونت خاص در صفاق گرفتن نمونه مایع صفاقی با سوزن و بررسی آزمایشگاهی آن است. در موارد آسیت، ازبین‌بردن فشار شکمی هم مفید است. در موارد خاص که علت ایجاد پریتونیت مشخص نیست، ممکن است برای تشخیص و رفع مشکل مربوط به پریتونیت جراحی انجام شود.
معمولا درمان مؤثر است، اما بعضی از عوارض مثل آسیب اندام ممکن است تا مدتی ادامه داشته باشند. درمان معمول برای پریتونیت تزریق سرم و طیفی از آنتی‌بیوتیک برای درمان یا پیشگیری از عفونت است. اگر آزمایش‌ها نشانگر نوع خاصی از باکتری یا عامل عفونی باشند، ممکن است فرد آنتی‌بیوتیک اختصاصی‌تری دریافت کند. تیم پزشکی سعی می‌کند با ازبین‌بردن علت زمینه‌ای شرایط بیمار را پایدار نگه دارد. بعضی از علت‌ها به جراحی فوری نیاز دارند.
ممکن است پزشک برای افراد مبتلا به سیروز و آسیب آنتی‌بیوتیک تجویز کند.
هرچند دیالیز صفاق ممکن است موجب پریتونیت شود، به‌دلیل پیشرفت تکنولوژی این اتفاق شیوع کمتری دارد. اگر دیالیز صفاق می‌کنید، این چند مورد را رعایت کنید:
شما چقدر با پریتونیت و روش درمان آن آشنایی دارید؟ در صورت تمایل، می‌توانید تجربه و نظرتان را در قسمت ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این مطلب را از طریق شبکه‌های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها