تست ورزش قلب که به آن تست استرس نیز میگویند، نشان دهنده عملکرد قلب در حین فعالیت بدنی میباشد. زمانی که فرد شروع به ورزش میکند، عضلات نیاز بیشتری به خون رسانی دارند و بنابراین قلب مجبور است تندتر و قوی تر کار کند تا خون کافی به عضلات و اندام های بدن برساند.
تست ورزش چیست؟
در یک تست ورزش قلب، بیمار به صورت راه رفتن یا دوچرخه سواری روی دستگاه تمرین میکند و در همان زمان فشار خون، ضربان قلب، نبض و سایر شاخصهای قلبی-عروقی ثبت میشود. این تست میتواند به تشخیص بیماریهای قلبی مانند آنژین صدری (درد قفسه سینه)، بیماریهای صمام قلبی، نارسایی قلبی و ارزیابی عملکرد قلب بعد از عمل جراحی قلبی کمک کند.
تست ورزش قلب معمولا توسط یک پزشک قلب و عروق در محیط بالینی یا آزمایشگاه قلب انجام میشود. قبل از انجام این تست، ممکن است پزشک نیاز به اطلاعاتی مانند سابقه بیماری قلبی، داروهای مصرفی و سابقه خانوادگی بیمار داشته باشد.
چگونگی انجام تست ورزش
آمادهسازی: پزشک شما ابتدا سوابق پزشکی و سابقهی ورزشی شما را بررسی میکند. عوامل تهدیدکنندهی سلامتی مانند علائم قلبی، درد در قفسه سینه، ضیق نفس و فشار خون بالا باید مورد اطلاع قرار بگیرد.
الکترودها و سنسورها: الکترودها به صورت چسبانده شده بر روی صدر، شکم و دستها قرار میگیرند. این الکترودها به منظور ضبط تغییرات الکتریکی قلب در طول تمرین استفاده میشوند.
یک منبع نوری نیز بر روی انگشت شما قرار میگیرد تا سطح اکسیژن خون در طول تمرین نظارت شود.
تمرین فیزیکی: بسته به وضعیت فیزیکی شما، پزشک ممکن است شما را به صورت راه رفتن روی دستگاه تمرینی یا دوچرخه سواری روی دستگاه تمرینی قرار دهد.
در ابتدا، فعالیت فیزیکی به طور مداوم و با شدت کم شروع میشود و سپس به تدریج شدت تمرین افزایش مییابد.
نظارت و ثبت دادهها: در طول تمرین، پزشک یا تکنسین به طور مداوم علائم قلبی مانند ضربان قلب، فشار خون و نبض را نظارت میکنند. – دادههای الکتریکی قلبی توسط الکترودها ضبط میشوند و سایر پارامترهای قلبی مانند تنفس، فشار خون و سطح اکسیژن خون نیز ثبت میشوند.
پایان تست: پس از اتمام تمرین فیزیکی، فعالیتهای جسمانی شما به آرامی کاهش مییابد تا سیستم قلبی عروقی به حالت استراحت بازگردد. – پزشک نتایج و دادههای ثبت شده را بررسی کرده و تشخیص و نتیجه را به شما اعلام میکند.
پاسخ ها