شرکت های تجاری، اجتماع دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی به منظور انجام عملیات تجاری و کسب سود را گویند.شرکت هایی که هدف از تاسیس آن ها تجارت نیست و اعمال تجاری انجام نمی دهند،شرکت های حقوقی یا مدنی نامیده می شوند.
شرکت های تجاری به موجب ماده 20 قانون تجارت بر هفت قسم به شرح ذیل طبقه بندی شده اند.
1.شرکت های سهامی 2.شرکت های با مسئولیت محدود 3 .شرکت های تضامنی 4.شرکت های نسبی 5.شرکت های مختلط سهامی 6.شرکت های مختلط غیر سهامی 7.شرکت های تعاونی تولید و مصرف
تشکیلات و موسسات غیر تجارتی، کلیه تشکیلات و موسساتی هستند که برای مقاصد غیر تجارتی از قبیل امور علمی یا ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود اعم از آنکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند.
تشکیلات و موسسات مزبور می توانند عناوینی از قبیل انجمن،کانون یا بنگاه و امثال آن اختیار نمایند ولی اتخاذ عناوینی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارد از طرف موسسات مزبور ممکن نخواهد بود.
تشکیلات مزبور طبق ماده 584 قانون تجارت از تاریخ ثبت،شخصیت حقوقی پیدا می کنند و می توانند عناوینی از قبیل انجمن،بنگاه،کانون و امثال آن را اتخاذ کنند.
در کنار شرکت ها که به کار تجارت اشتغال دارند قانون گذار نهاد حقوقی خاصی را که دارای شخصیت حقوقی می باشد، جهت انجام اموری که جنبه غیرتجاری دارد از قبیل کارهای علمی یا ادبی یا امور خیریه پیش بینی نموده است که به آن موسسه گفته می شود. موسسه و شرکت دارای تفاوت های عمده ای می باشند که در این مقاله قصد داریم تا به تفاوت های میان آن ها بپردازیم.
همان طور که از ادامه نام موسسه، یعنی موسسه غیر تجاری پیداست، موسسات هیچ گونه سود تجاری ندارند و صرفاً برای ارائه خدمات تاسیس می شوند. اما شرکت ها به طور کلی تجاری می باشند و به منظور کسب سود و منفعت شکل می گیرند.
شرکت های تجاری به موجب ماده 20 قانون تجارت بر هفت قسم به شرح ذیل طبقه بندی شده اند.
1.شرکت های سهامی 2.شرکت های با مسئولیت محدود 3 .شرکت های تضامنی 4.شرکت های نسبی 5.شرکت های مختلط سهامی 6.شرکت های مختلط غیر سهامی 7.شرکت های تعاونی تولید و مصرف
هر کدام از این انواع ، چهارچوب و تعریف خاصی را بیان می کند و ویژگی های خاص خود را دارند .
موسسات غیرتجاری به دو قسمت تقسیم می شوند:
الف: موسساتی که مقصود از تشکیل آن ها جلب منافع و تقسیم آن بین اعضای خود نباشد،این گونه موسسات اصطلاحاً موسسات غیر انتفاعی نامیده می شود.کلیه فعالیت های اجتماعی از قبیل انجمن های اسلامی و تخصصی و علمی خاص و احزاب و دستجات سیاسی و موسسات خیریه و صندوق های قرض الحسنه در قالب این گونه موسسات متصور می باشد و موسسین آن هنگامی که درخواست ثبت می نمایند، توسط اداره ثبت شرکت ها، مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام می شود و پس از وصول پاسخ مثبت، نسبت به ثبت اقدام می گردد.
ب: موسساتی که مقصود از تشکیل آن ممکن است جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضای خود یا غیر باشد. این گونه موسسات،موسسات غیر تجاری نامیده می شوند. بنابراین، فعالیت هایی از قبیل آموزشگاه های علمی و فنی و کلاس های زبان و مدارس غیر انتفاعی و موسسات گازرسانی یا ارائه خدمات شهری مانند نظافت و فضای سبز و موارد دیگر در زمینه های فوق در قالب موسسات غیر تجارتی متصور می باشد و موسسین باید پس از به ثبت رساندن موسسه نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام نماید.
به طور کلی تفاوت های عمده ی میان موسسه و شرکت به قرار ذیل است:
_ ثبت شرکت با هدف رسیدن به سود و سرمایه بیشتر انجام می شود در حالیکه موسسات با اهداف نامحدود و متفاوت که سودآوری و فعالیت های اقتصادی هم می تواند جزیی از آن ها باشد تاسیس می شود.
_ موسسه می تواند در تملک دولت و یا بخش خصوصی قرار گیرد.
_ برای ثبت شرکت با توجه به نوع آن حداقل به دو نفر نیاز است در صورتی که ثبت موسسه به وسیله یک نفر هم امکان پذیر است.
چند نکته در رابطه با موسسات غیر تجاری:
1.قید سرمایه به هر میزان مجاز است.
2.طبق ماده 586 قانون تجارت، موسسات و تشکیلاتی را که مقاصد آن ها مخالف با انتظامات عمومی یا نامشروع باشد نمی توان ثبت کرد.
3.در موسسات غیر تجاری که هدفشان غیرانتفاعی است می بایستی هنگام درخواست ثبت توسط اداره ثبت شرکت ها مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام شود و پس از وصول پاسخ مثبت، نسبت به ثبت اقدام خواهد کرد.
4.در موسسات غیر تجاری که هدفشان جلب منافع مادی است موسسین باید نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام کنند.
پاسخ ها