آیا میدانید مونرو (یا XMR) یکی از محبوبترین ارز رمزنگاری شده با تمرکز بر حریم خصوصی به شمار میرود؟
ارزهای متنوع ویژگیهای متفاوتی دارند، برخی از آنها در خرید و فروشها قیمت کمتری دارند، برخی نیز سریعتر هستند. ویژگی قابل توجه مونرو که تقریباً میتوان گفت منحصر به فرد است، بی نام بودن آن است.
درست است! به لطف رمزنگاری بسیار پیشرفته کسب هرگونه اطلاع از فرستنده، گیرنده و میزان ارز ارسالی توسط دیگران غیرممکن است. به همین دلیل، مونرو در شرایط وجود تحریمهای بینالمللی در برخی کشورها و یا سیستمهای اقتصادی به عنوان وسیلهای برای پرداخت در Dark Web، کاربرد منحصر به فردی پیدا کرده است. با این حال، دلایل عمدهای نیز برای داشتن یک شکل خصوصی از پول وجود دارد که غیرقانونی نیست. بعداً برخی از این موارد را توضیح خواهیم داد.
گروهی متشکل از هفت سازنده که بلاک چین Bytecoin را شکل میدهند در سال ۲۰۱۴ واحد پول جدیدی با نام Bitmonero به منظور انجام معاملات امن و بدون نام معرفی کردند. این نام در نهایت به Monero که زبانی بینالمللی برای واژهی سکه است تبدیل شد.
از بین هفت سازندهای که در ابتدا Monero را ایجاد کردند، پنج نفر از آنها تصمیم گرفتند که هویت خود را مخفی نگه دارند. فقط دو نفر از این توسعهدهندگان با نامهای ریکاردو اسپاگنی (توسعهدهنده اصلی) و دیوید لیتاپای شناخته شدهاند.
تیم پشتیبانی مونرو میگوید حفظ حریم خصوصی و امنیت بزرگترین اولویتهای آنها بوده و صرف نظر از اینکه مونرو از نظر تکنیکی از چه صلاحیتی برخوردار است، سهولت استفاده و کارایی در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
به طور کلی، هدف کلی ساخت و رمزنگاری دقیق و امن این ارز این بود که اجازه پرداخت سریع، ارزان و بدون ترس از سانسور را بدهد.
حوزه دیگری که مونرو سعی در بهبود داشت، از نظر مقیاسپذیری آن است. به زبان ساده، مقیاس پذیری فقط به معنای رشد خوب شبکه در رابطه با تقاضا است.
بر اساس تعریف ارزهای رمزپایه مبتنی بر بلاک چین اندازه محدودی دارند. برای مثال، بیت کوین محدودیتی در اندازه بلوک ۱ مگابایتی داشته است. این بدان معنی است که فقط ۱ مگابایت داده میتواند در هر بلوکی که هر ۱۰ دقیقه در شبکه بیت کوین استخراج میشود، قرار گیرد.
متأسفانه، وقتی بسیاری از کاربران تلاش میکنند تا همزمان با استفاده از بیت کوین تراکنش انجام دهند، بلاک چین با دادههای حاصل از این تراکنشها پر میشود. آن دسته از تراکنشهایی که نمیتوانند در یک بلوک قرار بگیرند باید منتظر بمانند تا یک استخراجگر آنها را وارد کند.
از آنجایی که ماینرها ترجیح میدهند تراکنشهایی را با بیشترین هزینههای پیوست شده در نظر بگیرند، اگر شبکه بسیار شلوغ باشد، مردم را تشویق میکنند تا هزینهها را افزایش دهند تا این افزایش در هزینهها تراکنشها و معاملات با این ارزها را نیز شامل شود.
این همان اتفاقی است که در بهار ۲۰۱۷ در مورد بلاک چین بیت کوین رخ داد. برخی از معاملات فقط برای تأیید اعتبار نیاز به کارمزد بیشتر از ۳۰ دلار داشتند!
اما مونرو متفاوت است. هیچ محدودیتی در اندازه بلوک از پیش تعیین شده وجود ندارد. در حالی که این امکان برای دادههای تراکنش بیشتر در هر بلوک وجود دارد، یک نقطه ضعف وجود دارد؛ آن هم این که اسپمها میتوانند زنجیره بلوک معاملات را پر کنند که این میتواند بلوکهای بزرگی ایجاد کند.
با این حال، توسعهدهندگان Monero سیستم جریمه و پاداش در بلوکها را ارائه دادند. اندازهی متوسط، ۱۰۰ بلوک آخر در نظر گرفته شده است. اگر بلوک جدیدی که ماینرها روی آن کار میکنند از حد متوسط ۱۰۰ بلوک قبلی بیشتر باشد، پاداش بلوک کاهش مییابد.
البته این مسئله موجب نا امیدی کاربران نمیشود، زیرا اگر دیگر برای آنها سودآور نباشد، بلوکهایی را که بر آنها جریمهای اعمال شدهاند را استخراج نمیکنند.
پاداش داده شده به هر بلوک هرگز به زیر ۰٫۳ XMR (مونرو) نمیرسد، که این وضعیت Monero را به یک ارز ضد تورم تبدیل میکند: تورم در سال ۲۰۲۲ تقریباً ۱٪ خواهد بود و برای همیشه کاهش مییابد، اما تورم اسمی ۰٫۳ XMR در دقیقه خواهد بود. این بدان معنی است که همیشه انگیزهای برای ماینرها برای استخراج مونرو و در نتیجه حفظ امنیت بلاک چین، با یا بدون کارمزد تراکنش وجود دارد.
یکی از بزرگترین اهداف این پروژه دستیابی به بالاترین سطح عدم تمرکز ممکن است، به این معنی که کاربر نیازی به اعتماد به شخص دیگری در شبکه ندارد.
حفظ حریم خصوصی از طریق چند ویژگی متمایز حاصل میشود. در مقایسه با بیت کوین که هر گردش آن شماره سریال خاص خود را دارد، به این معنی که میتوان میزان استفاده از ارز رمزنگاری شده را کنترل کرد، مونرو کاملاً تبدیلپذیر است.
به طور پیش فرض، جزئیات مربوط به فرستندگان، گیرندگان و مقدار ارز رمزنگاری شدهای که منتقل شده پنهان میشود؛ طرفداران مونرو میگویند که این یک انتخاب مناسب برای سکههایی مانند Zcash است که از نظر انتخابی شفاف هستند.
اعمال محدودیتهای لازم با استفاده از امضای حلقه حاصل میشود. در اینجا، خروجی معاملات گذشته از بلاکچین انتخاب میشود و به عنوان فریبدهنده عمل میکند، به این معنی که ناظران خارجی نمیتوانند بگویند چه کسی آن را امضا کرده است.
برای مثال اگر فردی به نام یان ۲۰۰ مونرو برای سوزان بفرستد، این مقدار همچنین میتواند به قطعههای مختلف تقسیم شود تا سطح دشواری بیشتری ایجاد کند. برای اطمینان از اینکه تراکنشها نمیتوانند به یکدیگر مرتبط شوند، آدرسهای نامشخصی برای هر معاملهای که فقط یک بار میتوان انجام داد، ایجاد میشود.
همه این ویژگیهای متمایز باعث شده است که مونرو به جای بیت کوین و به خصوص در بازارهای darknet – برای معاملات غیرقانونی به طور افزایشی مورد استفاده قرار گیرد.
دولتها در سراسر جهان، به ویژه ایالات متحده، صدها هزار دلار جوایز نقدی به هر فردی که بتواند کد مونرو را شناسایی کند، اعطا میکنند.
در زمان نوشتن مقاله، میزان عرضه مونرو در حدود ۱۷،۷۰۳،۴۷۱ است. این ارز رمزنگاری شده به گونهای طراحی شده است که در برابر مدارهای مجتمع مخصوص برنامه که معمولاً برای استخراج بیت کوین جدید استفاده میشود، مقاوم باشد. در تعریف تئوری این بدان معناست که استخراج مونرو با استفاده از تجهیزات محاسباتی روزمره امکانپذیر است. به طور کلی، در نهایت ۱۸٫۴ میلیون ارز مونرو در گردش خواهد بود و انتظار میرود این سقف در ۳۱ مه ۲۰۲۲ به دست آید.
Monero از سیستم متفاوتی برای کلیدهایی مانند Bitcoin و Ethereum استفاده میکند. در این ارزها فقط یک جفت کلید وجود دارد – یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی. مونرو از یک کلید نمایش عمومی، یک کلید نمایش خصوصی و هر دو کلید هزینه عمومی و خصوصی استفاده میکند:
یکی از اهداف اصلی مونرو جلوگیری از تمرکز است؛ این شبکه از مکانیزمی اجماعی به نام CryptoNight استفاده میکند که مبتنی بر سیستم اثبات کار استفاده میکند. اثبات کار، الگوریتمProof-of-work یا به اختصار PoW یکی از روشهای اجماع در رمز ارزها است که برای تأیید تراکنشها، تولید بلوک و حفظ امنیت شبکه بلاک چین به کار گرفته میشود. این باعث میشود مزارع بزرگ استخراج ارز به یک نیروی مسلط تبدیل نشوند.
علیرغم مقاومت در برابر ASIC، هنوز درجه زیادی از تمرکز استخراجکنندگان بر روی مونرو وجود دارد.
در دنیایی که به نظر میرسد دیگر هیچ چیز خصوصیات واقعی را ارائه نمیدهد، مطمئناً خواستار ارزهایی با محوریت حریم خصوصی مانند مونرو خواهیم بود. من هم مثالی قانونی ذکر کردم که پول خصوصی قبلاً چیز خوبی بود و هم نمونهای غیرقانونی اما قابل دفاع از نظر اخلاقی (گرچه هرگز نباید قانون را زیر پا بگذارید!).
مونرو این قابلیت را دارد که به افراد اجازه دهد در سراسر کره خاکی بدون نیاز به اجازه هیچ مرجعی و با سرعت زیاد معامله کنند.
همانطور که گفته شد، کلاهبرداران نیز از ویژگیهای حفظ حریم خصوصی مونرو قدردانی میکنند! بازارهای Dark Web توسط هر کسی قابل دسترسی است و مجموعهای واقعاً تکاندهنده از مواد مخدر، اسلحه و سایر موارد جنایی را به فروش میرساند. مونرو به سرعت در این وب سایتهای غیرقانونی جایی به عنوان ارز انتخابی پیدا کرده است.
نه تنها این بلکه مونرو توسط دولتهایی مانند کره شمالی برای دور زدن تحریمهای بینالمللی مورد استفاده قرار گرفته است. به دلیل موارد ذکر شده، این احتمال وجود دارد که مونرو مورد حمله دولتهایی قرار بگیرد که کمتر به فکر یک روش کاملاً خصوصی برای پرداخت هزینههای حاصل از اتفاقات ناخوشایند هستند. اما اینکه چقدر سرکوب کردن مونرو موفقیتآمیز باشد، یک آزمایش جالب از ویژگیهای ضدشکنندگی ارزهای رمزپایه است.
پاسخ ها