اریک اشمیت ظاهرا از ماه فوریه گوگل را ترک کرده است

اریک اشمیت که نقش مهمی در تبدیل کردن گوگل از استارتاپی در سیلیکون‌ولی به شرکتی غول‌آسا داشت، از ماه فوریه این شرکت را ترک کرده است.

اریک اشمیت زمانی مدیرعامل گوگل بود و نقش مهمی در تبدیل کردن شرکت به غول دنیای فناوری داشت. او یک استارتاپ کوچک در سیلیکون‌ولی را تحویل گرفت و بازیگری بی‌رقیب را به دنیای فناوری تحویل داد. او از چند سال پیش تنها به‌عنوان مشاور در آلفابت و گوگل فعالیت می‌کرد و ظاهرا اکنون تمامی مسئولیت‌ها را واگذار کرده است. خروج اشمیت را می‌توان جدیدترین تغییر مهم در ساختار پرسنلی گوگل و آلفابت دانست که به‌مرور خروج افراد فعال باسابقه را رقم می‌زند.

منبعی آگاه در گوگل و آلفابت ادعا می‌کند که اشمیت از ماه فوریه دیگر به‌عنوان مشاور در کنار آن‌ها حضور ندارد. او که در سال ۲۰۰۱ به‌عنوان مدیرعامل گوگل انتخاب شده بود، پس از گذشت ۱۹ سال همکاری با غول دنیای فناوری از آن جدا شد. انتخاب اشمیت به‌عنوان مدیرعامل، به‌نوعی او را در نقش ناظر و مدیر اجرایی «بالغ» قرار می‌داد که ترکیب جوان بنیان‌گذاران یعنی لری پیج و سرگی برین را تکمیل می‌کرد. خروج کامل اشمیت از گوگل و آلفابت، سه سال پس از کناره‌گیری او از سمت ریاست هیئت‌مدیره رخ داد. درحال‌حاضر هیچ‌یک از نماینده‌های گوگل و اشمیت، اظهارنظری پیرامون اخبار نداشته‌اند.

خروج اشمیت از گوگل، قدمی دیگر را در مسیر تکامل گوگل نشان می‌دهد. مدیرعامل سابق گوگل زمانی از شرکت خارج شد که نگرانی‌ها پیرامون تداخل منافع او با شرکت به‌خاطر همکاری در پروژه‌های دولتی، افزایش یافت. پیج و برین، فارغ‌التحصیلان استنفورد که گوگل را در سال ۱۹۹۸ راه‌اندازی کردند، در انتهای سال گذشته مدیریت کل آلفابت و زیرمجموعه‌ی آن را به ساندار پیچای واگذار کردند. پیچای از سال ۲۰۱۵ مدیریت کسب‌وکار اصلی یعنی موتور جست‌وجو را برعهده داشت. از تغییرات اخیر دیگر در پرسنل گوگل می‌توان به بازنشستگی دیوید دروموند، مدیر حقوقی شرکت با ۱۴ سال سابقه اشاره کرد که به‌خاطر برخی انتقادها پیرامون روابط قبلی‌اش، به‌نوعی مجبور به ترک گوگل شد.

با خروج مدیران اولیه و اصلی گوگل، نگرانی و ابهام در میان کارمندان و ناظران صنعت افزایش می‌یابد. آن‌ها از خود می‌پرسند که آیا این غول دنیای فناوری با بیش از ۱۲۰ هزار کارمند در سرتاسر جهان، پس از خروج مدیران اصلی باز هم توانایی حفظ فرهنگ سازمانی اصیل خود را دارد؟ در سه سال گذشته، درگیری و انتقادها بین کارمندان و مدیران گوگل بیشتر شده است. از موضوعات اصلی درگیری می‌توان به مدیریت اتهام‌های سوءرفتار جنسی در شرکت، توسعه‌ی موتور جست‌وجوی سانسورشده و اختصاصی برای چین و همکاری در حوزه‌ی هوش مصنوعی با وزارت دفاع ایالات متحده اشاره کرد.

نقش اشمیت در گوگل از سال ۲۰۱۱ و ترک صندلی مدیریت عامل به‌مرور کمرنگ شد. ازطرفی، او در پروژه‌های متعدد نظامی در ایالات متحده فعالیت می‌کند و ارتباط او با گوگل، همیشه انتقادهایی را از داخل و خارج شرکت به‌همراه داشت. اشمیت در هیئت‌مدیره‌ی گروه مشاوران Defense Innovation Board عضویت دارد که در توسعه‌ی فناوری‌های جدید برای پنتاگون فعالیت می‌کند. از فعالیت‌های آن‌ها می‌توان به اضافه کردن فناوری‌های یادگیری ماشین به پروژه‌های نظامی اشاره کرد. از فعالیت‌های مشابه دیگر اشمیت می‌توان به عضویت در National Security Commission on Artificial Intelligence اشاره کرد که پیرامون پروژه‌های دفاعی با محوریت هوش مصنوعی، به کنگره‌ی ایالات متحده مشاوره می‌دهد. منتقدان همیشه اعتقاد داشتند شاید اشمیت از نقش مشاوره در گوگل برای سوق دادن برنامه‌های مالی این شرکت به سمت پروژه‌های نظامی استفاده کند.

فرمان‌دار نیویورک، اندرو کومو، هفته‌ی گذشته اعلام کرد که اشمیت در هیئت‌مدیره‌ی کمیسیونی با هدف به‌روزرسانی زیرساخت‌های ایالت در دوران شیوع ویروس کرونا و پس از آن، عضویت خواهد داشت. طبق گفته‌ی اشمیت، گروه مذکور مواردی همچون بهداشت و درمان از راه دور، اینترنت پهن‌باند و یادگیری از راه دور را مورد بررسی قرار می‌دهد. عضویت اشمیت در این گروه، نگرانی‌هایی را پیرامون تأثیر شرکت‌های بزرگ فناوری در بخش خدمات عمومی به‌همراه داشت. به‌هرحال رسوایی‌های گذشته‌ی گوگل در بحث حریم خصوصی داده، همیشه منجر به افزایش این نوع از نگرانی‌ها می‌شود.

اشمیت پس از مدتی فعالیت به‌عنوان مدیرعامل در شرکت نرم‌افزاری Novell، به گوگل پیوست. دو نفر از پشتیبانان اصلی گوگل، جان دور از شرکت کلینر پرکینز و مایک موریتز از سکویا کپیتال، اشمیت را به پیج و برین معرفی کردند. در زمان مدیریت اشمیت، شرکت از ایده‌ی اولیه‌ی خود یعنی موتور جست‌وجو فراتر رفت و فناوری‌های جدید را هدف قرار داد. گوشی‌های موبایل و اشتراک ویدئو به‌صورت آنلاین، از پرو‌ژه‌های مهم و تاریخ‌سازی بودند که در زمان مدیریت اشمیت اجرا شدند. ساختار شرکت نیز به‌مرور به‌سمت سازمانی شدن پیش رفت که نشان‌دهنده‌ی موفقیت‌های مالی قابل‌توجه آن‌ها بود. اریک اشمیت در عرضه‌ی عمومی سهام گوگل در سال ۲۰۰۴ نقشی حیاتی داشت. عرضه‌ی عمومی که خود او را هم به دسته‌ی میلیاردرها اضافه کرد (ارزش سهام اشمیت در اکنون اکنون ۵/۳ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود).

زمان مدیریت اریک اشمیت در گوگل تقریبا به یک دهه رسید. او سپس به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره انتخاب شد و مدیریت عامل را به لری پیج واگذار کرد. در سال ۲۰۱۵، رخداد تاریخی در ساختار گوگل اتفاق افتاد و شرکت هولدینگ مادر آلفابت راه‌‌اندازی شد. در ساختار جدید،‌ اشمیت به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره‌ی آلفابت مشغول به کار شد.

اریک اشمیت در سال ۲۰۱۷ در موقعیت جدیدی موسوم به مشاورفنی در آلفابت مشغول به کار شد. شغلی که قبلا هیچ‌گونه توصیف خاصی برای آن در شرکت وجود نداشت. به‌هرحال او دو دستیار اجرایی در مرکز مدیریت گوگل داشت. پس از جدا شدن اشمیت، آن دو نفر مجددا به کار خود در شرکت ادامه دادند. جدا شدن اشمیت از آلفابت یعنی او دیگر از شرکت حقوق نیز دریافت نمی‌کند. حقوقی که البته از مدت‌ها پیش طی یک برنامه‌ی نمادین، یک دلار در سال بود.

در زمان فعالیت اریک اشمیت در گوگل و آلفابت، انتقادها به رفتار و نظرات او کم نبود. او همیشه به‌عنوان فردی مخالف انتقاد شناخته می‌شد. به‌عنوان مثال در سال ۲۰۰۵ که CNET (منبع این خبر) گزارشی از درز کردن اطلاعات شخصی افراد در موتور جست‌وجوی گوگل منتشر کرد، خبرنگارانش وارد فهرست سیاه شرکت شدند. گزارش مذکور، اطلاعاتی را از زندگی شخصی مدیرعامل وقت، اریک اشمیت، نشان می‌داد که ازطریق جست‌وجوی خود شرکت پیدا شده بودند.

اظهارنظرها و ایده‌های اریک اشمیت پیرامون داده‌های شخصی و حریم خصوصی نیز همیشه برای او دردسرساز بوده است. در سال ۲۰۰۹ خبرنگاری از اشمیت پیرامون اشتراک اطلاعات شخصی با گوگل سؤال پرسید که آیا می‌توان به گوگل مانند یک «دوست امین» اعتماد کرد؟ مدیرعامل در پاسخ گفته بود: «اگر چیزی دارید که نمی‌خواهید کسی از آن اطلاع داشته باشد، از همان ابتدا باید اشتراک‌گذاری آن را فراموش کنید».

از اظهارنظرهای خبرساز اخیر اریک اشمیت می‌توان به ایده‌ی او پیرامون شرکت‌های بزرگ دنیای فناوری و همه‌گیری اشاره کرد. او در رویدادی در ماه آوریل که به‌صورت مجازی در Economic Club نیویورک برگزار می‌شد،‌ از عملکرد دولت در واکنش به بحران کووید ۱۹ انتقاد کرد. او در صحبت‌هایش گفت که سازمان‌دهی دولتی در بحران اخیر، کند بوده است. اشمیت در ادامه از نقش سیلیکون‌ولی در ایجاد امکان اشتراک‌گذاری اطلاعات صحیح و حفظ ارتباط برای مردم، دفاع کرد. او درواقع گفت که مردم آمریکا باید «قدردان» باشند که شرکت‌های فناوری توانسته‌اند سرمایه دریافت کرده و به مردم کمک کنند. اشمیت در بخشی از صحبت‌هایش گفت: «نقش این شرکت‌ها که همیشه تمایل محکوم کردن‌شان داریم، در ایجاد امکان ارتباط، امکان مدیریت سلامت و امکان دریافت اطلاعات در دوران بحران، بسیار عمیق است. تصور کنید که زندگی در آمریکا بدون آمازون چگونه می‌شد».