اینتل پردازنده های نسل دهمی دسکتاپ خانواده کامت لیک را در قالب ۳۲ عضو معرفی کرد

اینتل ساعاتی پیش به‌صورت رسمی از پردازنده‌های نسل دهمی دسکتاپ خانواده‌ی کامت لیک پرده‌برداری کرد؛ اینتل می‌گوید قوی‌ترین مدل این خانواده، سریع‌ترین پردازنده‌ی گیمینگ دنیا است.

اینتل ساعاتی پیش پس از هفته‌ها انتظار سرانجام جدیدترین پردازنده‌های دسکتاپ نسل دهمی خود را معرفی کرد. تراشه‌ی جدید اینتل که همگی عضو خانواده‌ی کامت لیک (Intel Comet Lake) هستند مدلی با ۱۰ هسته‌ی پردازشی دارند و فرکانس پردازشی بوست آن‌ها در بهترین حالت به ۵/۳ گیگاهرتز می‌رسد. کامت لیک را می‌توان پنجمین نسل از پردازنده‌های مرکزی اینتل به‌شمار آورد که با اتکا بر ریزمعماری سودآور اسکای‌لیک (Skylake) ساخته می‌شود.

بدین ترتیب تراشه‌های سری کامت لیک اینتل همگی با اتکا بر لیتوگرافی ۱۴ نانومتر++ ساخته شده‌اند؛ آن هم در شرایطی که امروزه پردازنده‌های ۷ نانومتری AMD در بازار موجود هستند. گرچه تراشه‌‌های جدید اینتل مصرف انرژی بیشتری دارند، اما طبق ادعای این شرکت، خانواده‌ی کامت لیک بهترین تجربه‌ی گیمینگ ممکن را برای رایانه‌های دسکتاپ به‌ارمغان می‌آورد.

قدرتمندترین مدل از تراشه‌های جدید اینتل، Core i9-10900K نام دارد که از ۱۰ هسته‌ی پردازشی و فرکانس ۵/۳ گیگاهرتز استفاده می‌کند. طبق اعلام رسمی اینتل، تراشه‌ی i9 موردبحث قیمتی معادل ۴۸۸ دلار دارد و اگر دمایش را زیر ۷۰ درجه‌ی سلسیوس نگه دارید، امکان فعال‌سازی فناوری Thermal Velocity Boost در آن فراهم می‌شود. این تراشه دارای توان طراحی حرارتی (TDP) معادل ۱۲۵ وات است، اما اینتل می‌گوید Core i9-10900K به‌هنگام فعالیت با بالاترین فرکانس پردازشی، دارای ۲۵۰ وات TDP خواهد بود. ظاهرا شرکت‌های فعال در حوزه‌ی تولید مادربرد موفق‌به ساخت محصولاتی شده‌اند که توان ۳۲۰ تا ۳۵۰ وات را هم پوشش می‌دهند. بدین ترتیب امکان استفاده از فرکانس پردازشی بوست تراشه‌ی جدید اینتل برای مدت‌زمانی درخورتوجه وجود خواهد داشت. 

در کمال تعجب پردازنده‌های جدید اینتل شامل ۳۲ عضو هستند و مدل‌های متنوعی را شامل می‌شوند؛ از پردازنده‌ی دو هسته‌ای Celeron با توان طراحی حرارتی به‌نسبت پایین وات گرفته تا پردازنده‌ی ۱۰ هسته‌ای Core i9 که با توان طراحی حرارتی ۱۲۵ وات فعالیت می‌کند. به‌علاوه قیمت تراشه‌های نسل دهمی دسکتاپ خانواده‌ی کامت لیک اینتل بین ۴۲ تا ۴۸۸ دلار است. توان طراحی حرارتی استاندارد اعلام‌شده از سوی اینتل، ۶۵ وات است و مدل‌های اورکلاک‌شده توان‌شان به ۱۲۵ وات می‌رسد.

همچنین مدل‌های کم‌مصرف سری T قرار است دارای توان ۳۵ وات باشند و مدل‌های سری Pentium و Celeron توانی معادل ۵۸ وات دارند. اینتل می‌گوید تمامی تراشه‌های جدید سری Core i3 و Core i5 و Core i7 و Core i9 از قابلیت هایپرتردینگ (HyperThreading) پشتیبانی می‌کنند. به‌علاوه برخی از مدل‌های تراشه‌های جدید اینتل دارای نسخه‌ی F هستند که در آن‌ها پردازنده‌ی گرافیکی مجتمع به‌چشم نمی‌خورد و قیمت‌شان اندکی کمتر است.

کاربرانی که به‌دنبال تراشه‌ای ۸ هسته‌ای می‌گردند باید به‌دنبال محصولاتی باشند که قیمتی در حول و حوش ۳۰۰ دلار دارند. تمامی تراشه‌های جدید ۸ هسته‌ای اینتل از حافظه‌ی رم دو کاناله‌ی DDR4-2933 پشتیبانی می‌کنند، بااین‌حال شماری دیگر از تراشه‌ها تنها از حافظه‌ی DDR4-2666 پشتیبانی به‌عمل می‌آورند. اینتل تلاش کرده است شمار ویژگی‌های تراشه‌هایش را افزایش دهد تا بهترین عملکرد ممکن به کاربران ارائه شود. آمار رسمی منتشرشده از سوی اینتل نشان می‌دهد که محدودیت‌های قابلیت Thermal Velocity Boost (موسوم‌به TVB) برای تراشه‌ی i9-10900K شامل حداکثر فرکانس ۵/۳ گیگاهرتز در حالت تک هسته‌ای و حداکثر فرکانس ۴/۹ گیگاهرتز به‌هنگام استفاده از تمامی هسته‌ها می‌شوند. تراشه‌ی موردبحث اینتل در حالت عادی فرکانس پردازشی پایه‌ی ۳/۷ گیگاهرتز را ارائه می‌دهد.

ناگفته نماند که اگر دمای تراشه‌ی موردبحث اینتل به بالای ۷۰ درجه‌ی سلسیوس برسد، قابلیت Thermal Velocity Boost غیرفعال می‌شود. با خاموش شدن قابلیت TVB، کاربران خواهند توانست روی دو عدد از مرغوب‌ترین هسته‌ها (موسوم‌به Favored Core) به فرکانس ۵/۲ گیگاهرتز (یا ۵/۱ گیگاهرتز روی هسته‌های دیگر) دست پیدا کنند تا در نهایت فرکانس پردازشی تراشه به‌هنگام فعال بودن تمامی هسته‌ها به ۴/۸ گیگاهرتز برسد. با کنار هم قرار دادن تمامی این معیارها قطعا سخت است بفهمیم که هنگام انجام کارهای مختلف، هر تراشه چه فرکانسی را به ما ارائه می‌دهد. به‌منظور استفاده از تمام قدرت پردازشی تراشه‌ها کاربر باید ضمن توجه به نکات موردبحث، به معیارهایی دیگر نیز نظیر دمای سیستم، نحوه‌ی جریان هوا و همچنین خود مادربرد توجه داشته باشید. 

تولیدکنندگان مادربرد درصورت تمایل می‌توانند اعداد پیشنهادی اینتل را برای محدودیت‌های حداکثر فرکانس پردازشی نادیده بگیرند. اگر تولیدکننده‌ای موفق‌به ساخت مادربردی مناسب شود، احتمالا می‌تواند بدون درنظرگرفتن معیارهایی نظیر دما، فرکانس پردازشی ۵/۳ گیگاهرتز تمام هسته‌ای تراشه‌ی پرچم‌دار اینتل را برای مدت‌زمانی محدود به کاربر ارائه دهد. البته این اتفاق تنها درصورتی رخ خواهد داد که کاربر بتواند به‌خوبی دمای سیستم را خنک نگه دارد. 

افزون بر موارد یادشده به برخی تراشه‌های دیگر اینتل می‌رسیم که مصرف انرژی کمتری دارند. تراشه‌‌ی کم‌مصرف‌تری نظیر Core i9-10900T دارای توان طراحی حرارتی ۳۵ وات است و فرکانس پردازشی پایه‌ی ۱/۹ گیگاهرتز را ارائه می‌دهد. به‌علاوه فرکانس پردازشی این تراشه در حالت تقویت‌شده به ۳/۷ گیگاهرتز برای تمامی هسته‌ها می‌رسد. میزان مصرف انرژی تراشه به‌هنگام فعالیت با فرکانس ۳/۷ گیگاهرتز فراتر از TDP یادشده (۳۵ وات) می‌رود. در نظر داشته باشید که تنها تراشه‌های سری Core i9 از قابلیت Thermal Velocity Boost بهره‌مند هستند. تراشه‌های سری Core i7 و مدل‌های ضعیف‌تر از Turbo Max 3.0 استفاده می‌کنند. 

تولیدکنندگان تراشه برای دستیابی به بیشترین فرکانس بوست پردازنده، از مرغوب‌ترین هسته‌ی پردازشی به‌منظور بوست تک ‌هسته استفاده می‌کنند که از آن‌ با نام Favored Core یاد می‌شود. براساس اطلاعات رسمی، درایور مربوط‌به هسته‌های Favored اینتل از زمان انتشار ویندوز ۱۰ نسخه‌ی ۱۶۰۹ به این سیستم‌عامل اضافه شده‌اند. این درایورها همچنین از ماه ژانویه‌ی سال ۲۰۱۷ تاکنون در لینوکس در دسترس هستند.

همچنین آن دسته از تراشه‌های اینتل که پردازنده‌ی گرافیکی مجتمع ندارند و از آن‌ها با نام سری F یاد می‌شود، قیمت پایین‌تری نسبت‌به بقیه دارند، اما در هر صورت مدل i9 آن‌ها گران‌قیمت به‌شمار می‌آید. براساس اطلاعات رسمی، تنها ۱۶ دلار اختلاف قیمت بین مدل‌های 10900K و 10900KF وجود دارد که چندان به‌چشم نمی‌آید. از طرفی دو تراشه‌ی 10700 و 10700F اختلاف قیمت ۲۵ دلاری دارند.

هیچ‌یک از تراشه‌های سری Core i5 و Core i3 خانواده‌ی کامت لیک اینتل از هسته‌‌ی مرغوب موسوم‌به Favored Core بهره‌مند نیستند. در این تراشه‌ها از قابلیت Turbo Boost 2.0 استفاده شده است؛ به‌علاوه تراشه‌های موردبحث از حافظه‌ی رم DDR4-2666 پشتیبانی می‌کنند. بسیاری از تراشه‌های جدید سری Core i5 و Core i3 اینتل از پردازنده‌ی گرافیکی مجتمع بهره‌مند هستند. موضوعی که نشان می‌دهد احتمالا بازار هدف این تراشه‌ها کسانی هستند که ممکن است نتوانند همواره پردازنده‌ی گرافیکی مجزا برای سیستم خود تهیه کنند.

Core i3-10100 اینتل ارزان‌‌ترین پردازنده‌ی چهار هسته‌ای سری کامت لیک است که ۱۲۲ دلار قیمت دارد

ارزان‌قیمت‌ترین پردازنده‌ی چهار هسته‌ای جدید اینتل i3-10100 نام دارد که با قیمت ۱۲۲ دلار به‌فروش می‌رسد. گرچه از i3-10100 به‌عنوان ارزان‌قیمت‌ترین مدل چهار هسته‌ای اینتل یاد می‌شود، اما این پردازنده هنوز هم قیمت بیشتری نسبت‌به ارزان‌قیمت‌ترین تراشه‌ی چهار هسته‌ای AMD یعنی 3200G دارد؛ براساس اعلام رسمی، تراشه‌ی موردبحث AMD با قیمت ۹۹ دلار به‌فروش می‌رسد. AMD مدتی پیش تراشه‌ی جدیدی را نیز با نام Ryzen 3 3100 با قیمت ۹۹ دلار معرفی کرد که از هسته‌های ذن ۲ (Zen 2) استفاده می‌کند و حداکثر فرکانس پردازشی ۳/۹ گیگاهرتز را ارائه می‌دهد. بدون شک رقابت بین تراشه‌های موردبحث اینتل و AMD در بازار جذاب خواهد بود.

اینتل افزون بر تراشه‌های موردبحث، جدیدترین اعضای تراشه‌های سری پنتیوم و سلرون را نیز معرفی کرده است. تمامی این تراشه‌ها مجهز به دو هسته‌ی پردازشی هستند و مدل‌های سلرون از فناوری هایپرتردینگ بهره نمی‌گیرند. طی چند سال اخیر تراشه‌های پایین‌رده‌ی اینتل قیمت به‌نسبت زیادی در مقایسه‌با قدرت پردازشی‌شان داشته‌اند و باید دید که تراشه‌های جدید سری پنتیوم و سلرون چه عملکردی از خود در بازار برجای می‌گذارند.

اینتل برای جعبه‌ی تراشه‌های نسل دهمی دسکتاپ جدید خود طراحی جالبی برگزیده است. پیش‌تر تراشه‌های Core i9-9900K و Core i9-9900KS در جعبه‌ای قرار گرفته بودند که ظاهری ۶ ضلعی داشت و کاربران زیادی هم از آن استقبال کردند؛ اما این‌بار در خانواده‌ی کامت لیک شاهد جعبه‌ای هستیم که از طریق آن امکان مشاهده‌ی خود پردازنده نیز وجود دارد. اینتل گفته است که تغییرات اندکی روی جعبه‌ی مدل‌های آنلاک اعمال کرده است. همچنین در قسمت جلو و پشت جعبه‌ی تراشه‌های سری F جمله‌ی «کارت گرافیک مجزا موردنیاز است» قرار دارد. 

براساس اعلام رسمی اینتل، تراشه‌های جدید این شرکت دارای سوکت LGA1200 هستند؛ موضوعی که نشان می‌دهد امکان استفاده از این تراشه‌ها در مادربردهای سری ۳۰۰ وجود ندارد. بدین ترتیب کاربران به‌منظور استفاده از تراشه‌های نسل دهمی دسکتاپ سری کامت لیک به مادربردهای LGA1200 نیاز پیدا خواهند کرد. این موضوع درحالی است که اندازه‌ی کلی سوکت نسبت‌به گذشته تغییر نکرده. به‌دلیل استفاده از سوکت جدید، اینتل مجموعه‌ی جدیدی از مادربردها را نیز معرفی کرده است. این مادربردهای جدید شامل Z490 و B460 و H470 می‌شوند که تغییراتی به‌نسبت جزئی در مقایسه‌با مادربردهای سری ۳۰۰ به‌خود دید‌ه‌اند.

^{مادربرد جدید ASRock Z490 PG Velocita}

یکی از قابلیت‌های کلیدی مربوط‌به مادربردهای جدید که اینتل مانوری ویژه روی آن داده است را می‌توان پشتیبانی از کنترلر جدید 2.5GbE اینتل یعنی I225-V به‌شمار آورد تا بدین ترتیب امکان استفاده از اترنت ۲/۵ گیگابیتی فراهم شود. تولیدکننده‌ی مادربرد برای دستیابی به این قابلیت باید تراشه‌ی ویژه‌ی آن را به‌صورت جداگانه خریداری کند و در محصولش قرار دهد.

یکی از مواردی که برای کاربران اهمیت ویژه‌ای دارد، PCIe 4.0 است. شماری از مادربردهایی که به‌تازگی معرفی شده‌اند از لاین PCIe 4.0 پشتیبانی می‌کنند. فراموش نکنید تراشه‌های فعلی Comet Lake تنها از PCIe 3.0 پشتیبانی می‌کنند و بهره‌مندی مادربردهای جدید از PCIe 4.0 برای تراشه‌هایی که اینتل در آینده عرضه می‌کند موضوع مهمی خواهد بود. شماری از معتبرترین تولیدکنندگان مادربرد اخیرا مدعی شده‌اند که تراشه‌های دسکتاپ نسل بعد اینتل یعنی سری راکت لیک (Rocket Lake) قرار است از نوعی از PCIe 4.0 پشتیبانی کنند.

پردازنده‌های خانواده‌ی کامت لیک اینتل شامل موارد متنوعی هستند. در این خانواده‌ پردازنده‌هایی بالارده قرار گرفته‌اند تا بتوانند جوابگوی نیاز گیمرها برای اجرای جدیدترین و سنگین‌ترین بازی‌ها باشند. اینتل به‌طور کلی تلاش کرده است بتواند با خانواده‌ی پرتعداد کامت لیک،‌ انواع نیازها را پوشش دهد و کاربران با بودجه‌های مختلف را قادر سازد تراشه‌های جدید را تهیه کنند.

شما کاربران دیجیتال چه دیدگاهی درمورد پردازنده‌های جدید اینتل دارید؟