مقامهای بهداشتی اکنون با تغییر دستورالعملها استفاده از پوشش صورت را برای همهی مردم توصیه میکنند؛ اما دسترسی به ماسک در میانه دنیاگیری ویروس کرونا کار چندان راحتی نیست.
از زمان آغاز همهگیری کووید ۱۹ تاکنون بهنظر میآید که توصیههای متخصصان سلامت دربارهی لزوم پوشیدن ماسک برای جلوگیری از انتشار ویروس کرونا هرروز درحال تغییر است. اما مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده (CDC) اکنون بهطور رسمی توصیه میکند که تمام افراد بهجز کودکان زیر ۲ سال در محیطهای عمومی ماسکهای پارچهای یا هر نوع پوشش دیگر بهصورت بزنند.
باوجود شواهد اندک، پژوهشها نشان میدهند که استفادهی بیشتر از ماسک ازسوی افراد بیشتر میتواند به توقف انتشار کووید ۱۹ کمک کند. همانطور که پیشتر در دیجیتال گزارش کردیم، استفاده از ماسک میتواند بهطرز چشمگیر میزان انتشار ذرات ویروسی را در هوا کاهش دهد؛ بنابراین متخصصان اکنون بدین نتیجه رسیدهاند که پوشیدن ماسک در محیطهای عمومی بهتر از نپوشیدن آن است و درصورتیکه همهی مردم از آن استفاده کنند، میتوان سرعت انتقال ویروس را در جامعه کاهش داد.
مقامهای رسمی ابتدا استفاده از ماسک را تنها برای بیماران، مراقبان آنها و افراد مشکوک به بیماری ضروری میدانستند و اکنون میگویند همه باید ماسک بزنند. این توصیه بهویژه در میانهی دنیاگیری یک بیماری و درحالیکه بخشنامههای رسمی تاکنون متناقض یا بهکلی خطرناک بودهاند، مردم را آشفته کرده و بهطرز ناامیدکنندهای سردرگمکننده است. با این حال، جمعیت زیادی در بخشهای مختلف جهان از همان روزهای اولیه بدون توجه به توصیههای رسمی، به استفاده از ماسک روی آوردند. بهگفتهی برخی متخصصان، پوشیدن ماسک احتمالا یکی از دلایل موفقیت مناطقی نظیر هنگکنگ یا کرهی جنوبی در کنترل انتشار ویروس کرونا محسوب میشود.
با این حال، بسیار مهم است که کادر درمانی، جمعیت آسیبپذیر و افراد ناقل ویروس پیش از همه به تجهیزات محافظتی شخصی پزشکی دسترسی داشته باشند. بههمین دلیل، ساخت ماسک برای خودتان هرچند ازنظر تاثیرگذاری در حد ماسکهای واقعی نباشد، میتواند راهکاری جایگزین محسوب شود و فشار چشمگیر ازقبلواردشده به تأمینکنندگان ماسک را کاهش دهد. در ادامه با دیجیتال همراه باشید تا از ضرورت پوشاندن صورت در مکانهای عمومی آگاه شوید و نحوهی ساخت ماسک خانگی را نیز بیاموزید.
ماسک دستساز در مقایسه با ماسک جراحی و N95 تأثیر بسیار کمتری دارد؛ اما بهتر از هیچی است
دستورالعمل جدید CDC میگوید تمام آمریکاییها (بهجز کودکان زیر ۲ سال) باید در مکانهای عمومی که حفظ دوریگزینی اجتماعی دشوار است نظیر فروشگاههای مواد غذایی یا داروخانهها و بهویژه در مناطقی که میزان انتشار ویروس بهنحو چشمگیر بالا است، بهنوعی صورتشان را بپوشانند.
هرچند پژوهشها دربارهی تأثیر ماسکهای خانگی هنوز مبهم و غیرقطعی است، نکتهی اصلی این است که ماسکهای دستساز احتمالا بهتر از هیچی هستند. در سال ۲۰۱۵، مطالعهای در هفتهنامهی پزشکی بیامجِی نشان داد که «ماسکهای پارچهای از جایگزینهای امروزی تأثیر بسیار کمتری دارند و میتوانند بهشدت خطرناک باشند؛ زیرا ممکن است قطرات حامل ویروس را به دام اندازند و سپس افراد آنها را تنفس کنند؛ اما پژوهشگران در چندین مطالعه بدین نتیجه رسیدهاند که استفاده از ماسکهای پارچهای درمجموع همچنان ایمنتر از زمانی است که هیچ ماسکی نداریم.»
اساسا هدف از پوشیدن ماسکهای پارچهای نه محافظت تمام و کمال، بلکه داشتن خط دفاعی تقویتشده هم برای خودمان و هم بهویژه افراد اطرافمان است. آنطور که تاکنون آموختهایم، ویروس کرونا ظاهرا اغلب زمانی منتشر میشود که قطرات کوچک حاوی جرم به درون دهان، بینی یا چشمان فردی نفوذ میکنند. اگر شما مانعی فیزیکی دربرابر دهان و بینی خود داشته باشید، بهسادگی احتمال ورود آن قطرات را کاهش میدهید. در حال حاضر شواهد دربارهی میزان تأثیر ماسک در جلوگیری از ابتلای افراد به ویروس کرونا اندک است؛ زیرا هنوز معلوم نیست ویروس واقعا تا چه حد از طریق قطرات هوابرد منتشر میشود؛ اما میدانیم ماسکها مانع از آن میشوند که افراد قطرات خودشان را در هوا منتشر کنند. درواقع وقتی شما در مکانهای عمومی نفس میکشید، صحبت میکنید، میخندید، آه میکشید و عطسه یا سرفه میکنید، درصورت داشتن ماسک، احتمال انداختن قطرات دهان خودتان را روی دستگاه خودپرداز، میز ناهار یا هر جای دیگر کاهش میدهید.
باتوجه به آنچه گفته شد، ساخت ماسک عملا ایدهی بدی نیست؛ زیرا اکنون تقریبا تمام کشورها با کمبود ماسک مواجه هستند و خرید آن برای اغلب مردم دشوار شده است. همهی ما به احتمال فراوان مواد لازم برای ساخت یک یا چندین ماسک را دراختیار داریم و نیازمند خروج از خانه و خرید وسایل جدید نیستیم.
طبق دستورالعملهای مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها، ماسکهای پارچهای خانگی باید چند خصوصیت اصلی داشته باشند، ازجمله چندلایگی پارچه، محکم شدن روی صورت با بند دور گوش و مقاومت دربرابر شستشوی ماشینی. در ادامه بهصورت گام به گام نحوهی ساخت ماسک پارچهای دستساز را توضیح میدهیم.
یا
پارچهی پنبهای خود را انتخاب کنید (دستمال آشپزخانه بهتر از تیشرت یا ملافه است) و آن را از قبل در گرمترین درجه بشویید و در گرمای بالا خشک کنید. پارچه را از وسط تا کنید و آن را به شکل مستطیلی با اندازههای ۲۵ در ۱۷ سانتیمتر برش دهید تا دو لایه با اندازهی یکسان بسازید. این پایهی ماسک شما محسوب میشود.
اکنون نوبت بندهای پارچهای است.
چهار تکهی نازک از پارچهی اصلی را به طول تقریبا ۴۵ و عرض ۲ سانتیمتر برش دهید. هر تکه پارچه را از طول آن دو بار تا کنید و سپس یک بار دیگر این کار را انجام دهید تا لبههای ناهموار به داخل فرو روند. اکنون پارچه را در راستای یک خط صاف از وسط بدوزید. دوختن مانع از آن خواهد شد که بندهای پارچهای، لبههای نخنما داشته باشد. پیش از دوختن برای صاف نگاهداشتن پارچه میتوانید از اتو استفاده کنید.
یکی از لایههای پارچهی مستطیلی را بردارید و آن را از طرف رو (یا طرف بیرونی) که الگوی پارچه ممکن است آنجا باشد، روبهروی خود بگذارید، چهار بند پارچهای را در هر گوشه به پارچه سنجاق کنید و اطمینان یابید که پیش از رفتن به مرحلهی بعد، بندها در مرکز لایهی پارچه جمع شدهاند.
همچنین میتوانید از کش خیاطی بهجای بندهای پارچهای استفاده کنید؛ اما توجه داشته باشید که تمیز کردن آن آسان نیست و اگر فردی به لاتکس آلرژی داشته باشد، نمیتواند آن را بهصورت بزند. درهرصورت، کشها را با چسباندن به انتهای هر گوشه به لایهی اول پارچه وصل کنید و حلقههای کوچک شکل دهید. اطمینان یابید که کشها درون محیط پارچه قرار گیرند.
لایهی دوم پارچه را بردارید و روی لایهی اول بگذارید. روی پارچه یا سمت الگودار لایهها باید روبهروی یکدیگر باشد. بندهای پارچهای یا کشها را بین دو پارچه بگذارید و دو لایه پارچهای را با سنجاق بههم محکم کنید.
از وسط و تقریبا نیمسانتیمتر از بالای لبهی پایینی پارچه به سمت گوشهی پایین سمت چپ، خطی صاف را در امتداد ماسک بدوزید. با دوختن پارچهها به هم، سنجاقها را خارج کنید.
اطمینان یابید که با دوختن روی کش یا بندهای پارچهای، آنها در گوشهها محکم شده و بین دو لایهی پارچه قرار گرفتهاند. باید مطمئن شوید که سوزن از درون سه تکه یعنی لایهی بالایی، انتهای بند پارچهای و لایهی پایینی رد میشود. چند کوک در پشت و رو (در هر دو جهت) اضافه کنید تا بندها در جای خود محکم شوند.
سرتاسر محیط لایههای پارچهای را بدوزید و با تکرار حرکت کوک پشت و رو در هر گوشه، تمام کشها یا بندهای پارچهای را محکم کنید. دوختن را تا رسیدن به نقطهی آغاز ادامه دهید؛ اما شکافی تقریبا یک سانتیمتری را برای خروج بندها باقی بگذارید.
روی لایهی دوختهشده را برگردانید. اکنون بندهای پارچهای یا کشها باید همچون پایههای کوچک از درزها بیرون بیایند.
همچون ساخت بادبزن کاغذی، سه چین مجزا از طول ماسک ایجاد کنید این کار به ماسک امکان میدهد بهطور راحت روی صورت شما قرار گیرد. هر چین را با سنجاق ثابت نگاه دارید.
با ثابت نگاهداشتن چینها بهوسیلهی سنجاق، سرتاسر محیط ماسک را با فاصلهی تقریبا نیمسانتیمتر از لبه بدوزید. این کوک بالایی نامیده میشود. ازآنجاکه پارچه ممکن است بسیار ضخیم باشد، هنگام دوختن روی چینها مراقب باشید. کوک بالایی را یک بار دیگر با فاصلهی نیمسانتیمتر از محل دوخت اول انجام دهید. اکنون ساخت ماسک را به پایان بردهاید.
این ۸ گام ممکن است از نگاه برخی پیچیده و طولانی باشد. اگر اینگونه فکر میکنید یا به دوخت و دوز علاقه ندارید، روشهای سادهتر دیگر و بینیاز از نخ و سوزن نیز وجود دارد. در این ویدئو، جروم آدامز، فرماندهی سپاه بهداشت عمومی آمریکا در ۴۵ ثانیه، نحوهی ساخت ماسک را به سادهترین شکل ممکن نشان میدهد.
در گام پایانی، نحوهی صحیح پوشیدن ماسک نیز اهمیت دارد. بسیاری افراد با قراردادن نادرست ماسک روی صورت، از تأثیر آن میکاهند و به هوا امکان میدهند بهراحتی از لبهها وارد شود. بدین منظور توصیه میشود این مقالهی دیجیتال را مطالعه کنید. همچنین درنظرداشته باشید که ماسکهای پارچهای یا هر نوع پوشش صورت خود را باید بهطور مرتب، بسته به تعداد دفعات استفاده بشویید.
پاسخ ها