اشتباه داده های مکانی گوگل در تشخیص دوچرخه سوار بی گناه به عنوان متهم فراری

استفاده از اپلیکیشن ردیاب تندرستی برای دوچرخه‌سوار گران تمام شد و او را برای مدتی در پرونده‌ی سرقت به مظنون شماره‌یک تبدیل کرد.

به‌نظر می‌رسد نگرانی‌های مقام‌های قضایی بابت جمع‌آوری کورکورانه‌ی اطلاعات مکانی گوگل در واقعیت ریشه داشته باشند. به‌گزارش سایت خبری NBC، پلیس ایالت فلوریدای آمریکا پس از استفاده از حکمی موسوم به geo-fence، به دست‌داشتن دوچرخه‌سوار بی‌گناه در سرقتی مشکوک شد که چندی پیش در شهر گینزویل این ایالت رخ داده بود.

حکم یادشده مجوز جمع‌آوری تمامی داده‌های مکانی ثبت‌شده در اطراف صحنه‌ی وقوع جرم را به مقام‌های پلیس می‌دهد. این داده‌ها شامل اطلاعات ضبط‌شده‌ی GPS، بلوتوث، وای‌فای و شبکه‌ی مخابراتی می‌شوند. فرد دوچرخه‌سوار که زکری مک‌کوی نام دارد، از اپلیکیشن RunKeeper برای مشاهده و ثبت اطلاعات دوچرخه‌سواری خود استفاده می‌کرد. این فرد هم‌زمان با وقوع جرم، در بازه‌ای یک‌ساعته سه‌بار از مقابل خانه‌ی سرقت‌شده عبور کرده بود. همین موضوع باعث جلب‌ توجه کارآگاهان پلیس و مشکوک‌شدن آن‌ها به این فرد شد.

گوگل پس از دریافت درخواست پلیس برای ارائه‌ی داده‌های مکانی در محدوده‌ی وقوع جرم، همان‌طورکه پیش‌تر متعهد شده بود، این اطلاعات را بدون فاش‌کردن هویت افراد دراختیار پلیس قرار داد؛ اما پلیس بعد از مشاهده‌ی رفتار مشکوک این فرد، از گوگل درخواست کرده بود اطلاعات هویتی وی را ارائه‌ دهد. پس‌ازاین، گوگل این فرد را از درخواست اطلاعات شخصی‌اش مطلع کرد.

ازآنجاکه این فرد تنها یک هفته زمان داشت تا درخواست افشانشدن اطلاعات شخصی‌اش را در دادگاه پیگیری کند، وی نتوانست از فاش‌شدن اطلاعات شخصی‌اش نزد مقام‌های پلیس جلوگیری کند. وکیل این شخص به اقدام پلیس معترض شد و استدلال کرد تفتیش اطلاعات شخصی فرد بدون داشتن هیچ‌گونه سرنخ قبلی مبنای قانونی ندارد. چندی بعد پلیس فلوریدا مدعی شد اطلاعات جدیدی درباره‌ی این پرونده کسب کرده که باعث رفع اتهامات از این فرد شده‌اند. این فرد از هرگونه اتهامی تبرئه شده است؛ اما این ماجرا مشکلات صدور حکم‌های geo-fence و در پی آن نقض حریم شخصی افراد را به کانون توجهات آورده است.

حجم درخواست‌های مقام‌های قضایی برای این‌ گونه مجوزها در سال ۲۰۱۸ درمقایسه‌با سال ۲۰۱۷ با افزایش ۱۵۰۰ درصدی و در سال ۲۰۱۹ درمقایسه‌با سال ۲۰۱۸ با افزایش ۵۰۰ درصدی روبه‌رو شد. پیش‌تر، گوگل این حکم‌ها را به‌عنوان «تعدی چشمگیر به حریم شخصی افراد» توصیف کرده بود. مقام‌های قضایی با این ادعا که این‌ نوع حکم‌ها پیش‌تر به بازداشت و محکومیت مجرمان انجامیده‌اند، از آن‌ها دفاع می‌کنند؛ اما این حکم‌ها درعین‌حال می‌توانند برای شهروندان عادی مشکلاتی پیش بیاورند؛ شهروندانی که به‌طور اتفاقی در زمان وقوع جرم در نزدیکی صحنه‌ی جرم بوده‌اند. به‌علاوه، ممکن است به‌کارگیری وکیل به‌دلیل مسائل مالی برای تمامی افراد مقدور نباشد و باعث مشکلاتی زیادی برای آن فرد شود.

افزون‌براین، بسیاری از افراد حتی اطلاع ندارند که اپلیکیشن‌های استفاده‌‌شده‌ی آن‌ها می‌توانند این حجم از داده‌های شخصی آن‌ها را فاش کند. ناگفته نماند امکان غیرفعال‌کردن جمع‌آوری داده‌های موقعیتی در بخش تنظیمات گوشی‌های اندرویدی برای کاربران وجود دارد. البته توجه بیشتر به حفظ حریم شخصی افراد در آخرین نسخه‌ی سیستم‌های عامل‌ گوشی‌ها، یعنی اندروید ۱۰  و iOS 13، باعث شده است بروز مسائل این‌چنینی رو به کاهش بگذارد.

ماه گذشته، گوگل اعلام کرد محدودیت‌های جدیدی درباره‌ی رهگیری اطلاعات مکانی کاربر در پس‌زمینه‌ی اپلیکیشن‌ها وضع می‌کند. بدین‌ترتیب از اوت (مرداد)، تمامی اپلیکیشن‌های جدید گوگل پلی که در مجوزهای دسترسی خود درخواست ردگیری موقعیت مکانی را در پس‌زمینه را کنند، باید فرایند بازبینی را پشت‌سر بگذارند. در‌پایان، باید اشاره کنیم به‌نظر می‌رسد هنوز با زمانی‌ فاصله‌ی بسیاری داریم که کاربران از نحوه‌ی استفاده از داده‌های مکانی خود به آگاهی کامل برسند.