دوربین ۴۸ مگاپیکسلی، جریان غالب بازار گوشی های هوشمند

گوشی‌های هوشمند با دوربین‌های ۴۸ مگاپیکسلی امروز در محصولات میان‌رده تا پرچم‌دار به‌وفور در بازا دیده می‌شوند و شباهت‌‌ها و تفاوت‌های عمده‌ای با یکدیگر دارند.

استفاده از حسگر ۴۸ مگاپیکسلی در دوربین اصلی گوشی‌های هوشمند، رویکرد جامع و غالب سال ۲۰۱۹ بازار بود. تقریبا تمامی تولیدکننده‌های بزرگ جهان، گوشی‌های گوناگونی را در دسته‌های میان‌رده و پرچم‌دار با این حسگر به بازار عرضه کردند که اغلب هم از یک حسگر مشترک بهره می‌بردند. متخصصان بازار، اظهارنظرهای قابل‌توجهی پیرامون نیاز احتمالی به حسگرهای ۴۸ مگاپیکسلی دارند و با مقایسه‌ی برخی از محصولات کنونی، می‌توان منطقی بودن خرید چنین گجت‌هایی را بررسی کرد.

ابتدا باید از خود بپرسیم که آیا واقعا به گوشی هوشمند با دوربین ۴۸ مگاپیکسلی نیاز داریم؟ چنین دوربینی چه قابلیت‌های بیشتری نسبت به دوربین‌های قبلی ارائه می‌کند؟ آیا ترکیب دوربین ۴۸ مگاپیسکلی با لنزهای دیگر همچون واید و ماکرو، موجب بهبود تجربه‌ی کاربری ما در عکس‌برداری و فیلم‌برداری می‌شود؟ از همه مهم‌تر، محصولات ۴۸ مگاپیکسلی موجود در بازار چه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند؟

مگاپیکسل بیشتر، کیفیت بهتر؟

درحال‌حاضر گوشی‌های متعددی در بازار وجود دارند که از حسگر ۴۸ مگاپیکسلی برای دوربین اصلی بهره می‌برند. بیش از ۱۲۰ گوشی با این حسگر تولید شده‌اند که ۷۰ دستگاه از آن‌ها، تولید شرکت‌های مشهور و شناخته‌شده هستند. ازمیان مطرح‌ترین محصولات می‌توان به آنر ۹ ایکس، آنر ویو 20، آنر 20 پرو، هواوی نوا 5T، هواوی P40 لایت، شیائومی Mi9، وان‌پلاس 7 پرو، موتورولا وان ویژن و اوپو رنو 10x Zoom اشاره کرد. گوشی‌های مذکور و بسیاری محصولات دیگر موجود در فهرست ۴۸ مگاپیکسلی‌ها، از ترکیب‌های چندگانه برای دوربین اصلی بهره می‌برند که موجب تفاوت عملکرد و قیمت آن‌ها می‌شود. به‌طور کلی گوشی‌های ۴۸ مگاپیکسلی در بازه‌ی قیمتی ۴۰۰ تا ۹۰۰ دلار جای می‌گیرند که نشان‌دهنده‌ی تنوع آن‌ها در کیفیت و کارایی است.

اولین نکته در بررسی کیفیت دوربین گوشی‌های هوشمند، اطلاع از عدم تأثیر مگاپیکسل بر کیفیت تصویر است. درواقع برتری گوشی‌های ۴۸ مگاپیکسلی نسبت به نمونه‌های قدیمی، تنها به‌خاطر کیفیت عکس نیست؛ چرا که حتی یک دوربین دو هزار مگاپیکسلی هم شاید تصاویری با کیفیت متوسط ثبت کند.

هرچه تعداد مگاپیکسل دوربین بیشتر باشد، حسگر دوربین توانایی ثبت جزئیات بیشتری را خواهد داشت، اما درنهایت به‌معنای کیفیت بیشتر عکس نیست. فراموش نکنید که با افزایش خصوصیت مگاپیکسل در یک دوربین، ابعاد پیکسل‌ها کوچک‌تر می‌شود چون بدنه‌ی گوشی‌های هوشمند محدودیت ابعادی دارد و نمی‌توان حسگرهای بزرگ با پیکسل‌های بزرگ را در آن‌ها جای داد. چنین محدودیتی برخی اوقات باعث کاهش کیفیت عکس هم می‌شود. درمقابل، وظیفه‌ی نرم‌افزار و پردازنده‌ی گوشی برای ایجاد کیفیت بهتر در تصویر، بیشتر و سنگین‌تر خواهد شد.

کیفیت در مقابل کمیت

راب لیتون، استاد ژورنالیسم موبایلی و عکاسی گوشی هوشمند در دانشگاه باند استرالیا درباره‌ی مگاپیکسل بالا در گوشی‌های هوشمند می‌گوید:

ارتباط بین کمیت مگاپیکسل گوشی‌های هوشمند با کیفیت عکس، مقایسه‌ی کیفیت با کمیت است. ادعاهای بازاریابی هنوز بر این اصل استوار هستند که مگاپیکسل بیشتر به‌معنای کیفیت بهتر خواهد بود. ازطرفی به‌خاطر دلایل گوناگون نمی‌‌توان چنین ادعایی را تأیید کرد. فاکتورهایی همچون ابعاد حسگر و پردازش شبکه‌ی عصبی و یادگیری ماشین، امروزه موارد مهمی در افزایش کیفیت تصویر در گوشی‌های هوشمند هستند. درنهایت حسگرهایی با ابعاد بزرگ و عمیق‌تر، توانایی ثبت تصاویری بهتر نسبت به حسگرهایی کوچک با مگاپیکسل بالا دارند چون توانایی جذب نور بیشتری را به کاربر ارائه می‌کنند.

باتوجه به توضیح بالا، اکنون این سؤال مطرح می‌شود که شرکت‌ها چگونه دوربین‌های با مگاپیکسل بالا در گوشی هوشمند استفاده کرده و باز هم تصاویری با کیفیت بالا در محیط‌های گوناگون ثبت می‌کنند؟ اغلب تولیدکننده‌های گوشی هوشمند، از حسگر سونی IMX586 برای دوربین‌های ۴۸ مگاپیکسلی استفاده می‌کنند که در ژوئیه ۲۰۱۸ معرفی شد. سونی به‌عنوان شرکت سازنده‌ی حسگر به این حقیقت اذعان می‌کند که کوچک کردن پیکسل‌ها برای جانمایی تعداد بیشتر در ابعاد کوچک حسگر، بازدهی جذب نور را برای هر پیکسل کاهش می‌دهد و درنهایت حساسیت و حجم سیگنال اشباع را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

سونی در ادامه‌ی شرح مشخصات حسگر خود، راهکارهای بهبود کیفیت عکس را نیز شرح می‌دهد. حسگر مذکور قطر هشت میلی‌متری دارد و درنتیجه ابعاد هر پیکسل از ۰/۸ میکرون خواهد بود. ازطرفی در شرایط عکس‌برداری در نور پایین، چهار پیکسل مجاور به هر پیکسل متصل می‌شوند و ابعاد ۱/۶ میکرونی حاصل می‌شود تا جذب نور با دقت و کیفیت بالاتری رخ دهد. چنین ترکیبی، موجب ثبت عکسی ۱۲ مگاپیکسلی بدون نویز می‌شود. فناوری پردازش سیگنالی که در این حسگر استفاده شده است، بهینه‌سازی رنج داینامیکی را برای عکس‌های ۴۸مگاپیکسلی در طول روز انجام می‌دهد.

توضیحات بالا نشان داد که استفاده از دوربین ۴۸ مگاپیکسلی، نیازمند فرایندهای پردازشی است و نتیجه‌ی نهایی، وابستگی زیادی به قدرت پردازشی گوشی هوشمند و استراتژی‌های نرم‌افزاری شرکت سازنده دارد. درنهایت آیا گوشی‌های ۴۸ مگاپیکسلی بهتر از محصولات دیگر با مگاپیکسل کمتر هستند؟

نقاط قوت و ضعف

وب‌سایت DxOMark یکی از معتبرترین منابع بررسی دوربین گوشی‌های هوشمند محسوب می‌شوند. مصاحبه با متخصصان این وب‌سایت، مقایسه‌ی خوبی را بین دوربین‌های ۴۸ مگاپیکسلی و دوربین‌های ۱۲ مگاپیکسلی نشان می‌دهد که در گوشی‌هایی همچون گوگل پیکسل 3 یا آیفون XS استفاده شده‌اند:

اگرچه تصاویر ۱۲ مگاپیکسلی کیفیت قابل‌قبولی دارند، اما باز هم دلیلی برای عدم استفاده از دوربین‌ با مگاپیکسل بالاتر وجود ندارد. درواقع ظرفیت و ارزش افزوده‌‌ی خوبی با اضافه کردن مگاپیکسل فراهم می‌شود. به‌عنوان مثال نمی‌توان زوم اپتیکال را به‌راحتی در یک گوشی هوشمند جای داد، اما یک حسگر ۴۸ مگاپیکسلی تنها با استفاده از برش تصویر، می‌تواند تجربه‌ای مشابه با زوم دوبرابری اپتیکال ایجاد کند و هیچ نیازی هم به پردازش دیجیتالی برای آن نخواهد بود.

زوم اپتیکال، قابلیتی است که بسیاری از مشتریان را به خرید گوشی‌های هوشمند تشویق می‌کند. امروزه شاهد گوشی‌های محدودی نیز در بازار هستیم که از حسگرهای ۱۰۸ مگاپیکسلی استفاده می‌کنند و تجربه‌ی زوم شبیه به سه‌برابر اپتیکال را بدون نیاز به برش تصویر فراهم کرده‌اند. درنهایت، مگاپیکسل بالاتر به‌معنای بزرگ‌نمایی بهتر در گوشی هوشمند خواهد بود؛ اما این همه‌ی ماجرا نیست. کارشناس DxOMark در ادامه‌ی مصاحبه می‌گوید:

درنقابل، ابعاد حسگر به‌خاطر فرم‌فاکتور گوشی‌های هوشمند محدود می‌‌شود. اضافه کردن پیکسل‌های بیشتر در چنین شرایطی به‌معنای پیکسل‌های کوچک‌تر خواهد بود که درنهایت موجب ایجاد نویز می‌شود. اگرچه ازلحاظ تئوری تعداد پیکسل بیشتر، نویز را خنثی می‌کند، اما در عمل چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد. امروزه حتی حسگرهای بزرگ هم در گوشی‌های هوشمند توانایی رندر مناسب در حالت بزرگ‌نمایی را ندارند و المان‌های اضافی مصنوعی زیادی به تصویر می‌افزایند.

شرکت‌های تولیدکننده‌ی گوشی هوشمند، برای جبران نقاط ضعف حسگر دوربین ۴۸ مگاپیکسلی، سیاست‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری متعددی به‌کار می‌گیرند. به‌همین دلیل شاهد گوشی‌های متعدد ۴۸ مگاپیکسلی در بازار هستیم که تصاویری با کیفیت متفاوت ارائه می‌کنند. قدرت پردازشی، یکی از مهم‌ترین فاکتورهایی است که کیفیت تصویر متفاوت را در گوشی‌های ۴۸ مگاپیکسلی به‌همراه دارد. به‌علاوه تخصص و توانایی نرم‌افزاری شرکت سازنده هم در بهره‌برداری از قابلیت مگاپیکسل‌های بیشتر، اهمیت بالایی خواهد داشت.

افزایش تعداد مگاپیکسل در حسگر دوربین گوشی هوشمند، به‌معنای افزایش حجم فایل تصویر هم خواهد بود. گوشی‌های هوشمند با دوربین ۱۲ مگاپیکسلی، از فرایندهای فشرده‌سازی و تبدیل فرمت تصویر استفاده می‌کنند تا حجم عکس در بازه‌ی یک تا پنج مگاپیکسلی باقی بماند. درمقابل، استفاده از حسگرهای ۴۸ مگاپیسلی به‌معنای افزایش هشت تا ۱۵ برابری حجم فایل خواهد بود. درنتیجه گوشی هوشمند مجهز به دوربین ۴۸ مگاپیکسلی، قطعا به فضای ذخیره‌سازی بالا و حتی پشتیبانی از کارت حافظه با حجم زیاد نیاز دارد.

همان‌طور که گفته شد، بهینه‌سازی نرم‌افزاری، نقش مهمی در بهبود کیفیت عکس در گوشی‌های ۴۸ مگاپیکسلی دارد. برخی شرکت‌های سازنده، از متخصصان صنعت دوربین برای توسعه‌ی نرم‌افزار دوربین خود استفاده می‌کنند تا کاهش هشت تا ۲۰ برابری ابعاد حسگر نسبت به دوربین‌های DSLR، تا حد امکان با بهینه‌سازی‌های نرم‌افزاری جبران شود.

اشتراک‌گذاری

سهم عمده‌ای از تصاویری که با دوربین گوشی هوشمند ثبت می‌شوند، در شبکه‌های اجتماعی همچون اینستاگرام و توییتر و فیسبوک به اشتراک گذاشته خواهند شد. همین تجربه‌ی کاربری، محدودیت‌هایی را در کاربری رزولوشن عکس ثبت‌شده ایجاد می‌کند.

اینستاگران عکس‌ها را تا حداکثر ۱۰۸۰ پیکسل در عرض، کوچک می‌کند. توییتر و فیسبوک نیز امکان بارگذاری عکس را تنها تا ابعاد حداکثری ۶۷۵*۱،۲۰۰ ارائه می‌کنند. ازطرفی اگر جزو معدود خریداران تلویزیون‌های 8K بازار باشید، تلویزیون شما تصاویر را با ابعاد ۴،۳۲۰*۷،۶۸۰ نمایش می‌دهد. حسگر IMX586، تصاویر را با ابعاد ۶،۰۰۰*۸،۰۰۰ پیکسل ثبت می‌کند.

آیا محاسبات بالا به این معنا است که کاربر نباید به مگاپیکسل دوربین گوشی خود اهمیت دهد؟ درنهایت مگر اینکه صاحب یکی از تلویزیون‌های گران‌قیمت 8K بازار باشید، رزولوشن عکس شما آن‌چنان اهمیت نخواهد داشت. ازطرفی باوجود درگیری و اختلاف متخصصان گوناگون پیرامون کارایی دوربین‌های ۴۸ مگاپیکسلی، چنین حسگرهایی درصورت استفاده‌ی صحیح، مزایای بسیار زیادی دارند.

پایین بودن رزولوشن اشتراک عکس در اینستاگرام به این معنی نیست که باید عکس‌هایی با رزولوشن پایین ثبت کنید. دوربین‌های باکیفیت، صرف‌نظر از کانال اشتراک‌گذاری، درنهایت عکس‌های بهتری ثبت می‌کنند. ازطرفی توسعه‌ی نرم‌‌افزاری در چنین دوربین‌هایی روز‌به‌روز بهتر می‌شود و بزرگ‌نمایی اپتیکال، همیشه به‌عنوان یک مزیت مهم آن‌ها مطرح خواهد بود.

نتیجه‌گیری و مقایسه

اگرچه دوربین‌های ۱۲ مگاپیکسلی موجود در گوشی‌هایی همچون گوگل پیکسل و آیفون، عکس‌های قابل‌قبولی ثبت می‌کنند، عکس‌های ثبت‌شده با گوشی‌های آنر 20 پرو، وان‌پلاس 7 پرو و شیائومی Mi 9، نشان‌دهنده‌ی تجربه‌ای عالی از عکاسی هستند. درواقع در برخی موارد (خصوصا بزرگ‌نمایی) می‌توان کیفیت عکس این دوربین‌ها را با مقیاس قابل‌توجهی بهتر از پرچم‌دارهای مذکور دانست.

آنر 20 پرو یکی از جدیدترین گوشی‌های ۴۸ مگاپیکسلی بازار است که با بهره‌گیری از پردازنده‌ی کایرین 980 و هشت گیگابایت حافظه‌ی رم، قدرت پردازشی خوبی را با حسگر دوربین ترکیب می‌کند. به‌علاوه زیربرند هواوی با بهره‌گیری از تجربه‌ی قبلی خود در تولید گوشی‌های هوشمند ۴۸ مگاپیکسلی همچون آنر ویو 20، بهینه‌سازی‌های مناسبی را در بخش نرم‌افزاری انجام داده است. به‌علاوه ترکیب دوربین اصلی با سه حسگر واید، تله‌فوتو و ماکرو، انواع گزینه‌های عکاسی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. ترکیب قابلیت‌های مذکور همراه‌با حافظه‌ی مناسب ۲۵۶ گیگابایتی، محصول آنر را در بین برترین گوشی‌های بازار از لحاظ کیفیت عکس‌برداری قرار می‌دهد که امتیاز مجموع ۱۱۳ را از DxOMark دریافت کرد.

از گوشی‌های مطرح دیگر بازار با حسگر ۴۸ مگاپیکسلی می‌توان به وان‌پلاس 7 پرو در دسته‌ی پرچم‌دار اشاره کرد که با امتیاز ۱۱۴ در فهرست برترین‌های DxOMark قرار دارد. این گوشی هم با بهره‌مندی از دو حسگر دیگر تله‌فوتو و واید در کنار حسگر اصلی، تجربه‌ی خوبی را برای کاربر فراهم می‌کند. در مقام مقایسه باید بدانید که گوشی‌های پرچم‌دار دیگر همچون پیکسل 3، در بررسی DxOMark موفق به دریافت امتیاز ۱۰۲ شده‌اند. بررسی وب‌سایت مذکور، دوربین گوشی هوشمند را در شرایط بسیار متنوع بررسی کرده و تحلیل تقریبا جامعی از آن ارائه می‌کند.

درنهایت فراموش نکنید که حسگر ۴۸ مگاپیکسلی الزاما به‌معنای عکس‌برداری بهتر با گوشی هوشمند نیست، اما به‌هرحال نقاط قوت آن‌ها نسبت به نقاط ضعف، بیشتر است. همان‌طور که مقایسه‌های بالا نشان داد، سیاست‌های نرم‌افزاری و دیگر قطعات سخت‌افزاری یک گوشی هوشمند، اهمیت بالایی در ارائه‌ی تجربه‌ی بهتر عکاسی و فیلم‌برداری دارند.