رقابت بین AMD و اینتل در سال جاری وارد مرحلهی جدیتری میشود و تراشههای هفت نانومتری نقش مهمی در برتری شرکتها بازی میکنند.
امسال رقابت شدیدی بین غولهای دنیای پردازنده خصوصا در بازار لپتاپ رخ خواهد داد. اولین محصول واقعا رقابتی AMD به بازار عرضه میشود و تصمیم دارد تا سلطهی چندینسالهی اینتل در این بازار را به چالش بکشد. اگرچه جزئیات زیادی از مشخصات تراشههای موبایل Ryzen 4000 در دست نیست (و اینتل هم با دو محصول جدیدی تایگر لیک یو و کامت لیک اچ بازیگرانی قدرتمند در تیم خود دارد)، اما میتوان یک پیشبینی کلی از پردازندههای مناسب لپتاپ در سال جاری داشت.
در این مطلب دیجیتال، بررسی کلی از مشخصات و قابلیتهای پردازندههایی انجام میدهیم که در سال ۲۰۲۰ توسط دو غول دنیای پردازنده یعنی AMD و اینتل به بازار عرضه میشوند. در ادامه، انواع خصوصیات و کارایی پردازندهها را در بخش قدرت و مصرف باتری بررسی میکنیم که شامل انواع مناسب برای اولترابوکهای سبک و همچنین لپتاپهای سنگینتر و حرفهایتر مانند محصولات گیمینگ میشود.
AMD در کل هفت مدل پردازندهی هفت نانومتری Ryzen 4000 معرفی کرده است که در دستههای محبوب و مشهور اولترابوک و گیمینگ عرضه میشوند. هر دو پردازندهی جدید Ryzen 7 یعنی محصول ۱۵ واتی Ryzen 7 4800U و محصول ۴۵ واتی Ryzen 7 4800H مجهز به هشت هسته و ۱۶ رشتهی پردازشی هستند. همهی پردازندههای جدیدی AMD مجهز به هستههای گرافیکی بهینهسازیشدهی رادئون هستند و از هستههای معماری وگا بهره میبرند. انواع محصولات جدید تیم قرمز، از لحاظ قدرت و نیروی مصرفی از هم متمایز میشوند.
وقتی لپتاپهای مبتنی بر پردازندههای AMD عرضه شوند، احتمالا ابتدا باید با لپتاپهای مجهز به پردازندههای ۱۰ نانومتری نسل دهم آیس لیک اینتل رقابت کنند. از قویترین محصولات دستهی مذکور میتوان به Core i7-1065G7 با چهار هسته و هشت رشتهی پردازشی اشاره کرد. بهعلاوه پردازندههای ۱۴ نانومتری کامت لیک یو با ۶ هسته و ۱۲ رشتهی پردازشی هم در این رقابت حضور دارند. اینتل در دستهی گیمینگ پردازندههای نسل نهمی ۴۵ واتی کلاس H دارد که در انواع Core i7 و Core i9 عرضه میشوند. در نسخههای Core i7 این دسته شاهد ۶ هسته و ۱۲ رشته و در دستهی Core i9 شاهد هشت هسته و ۱۶ رشتهی پردازشی هستیم.
در بررسی محصولات آتی مجهز به پردازندههای اینتل یا AMD باید یک حقیقت را در نظر داشته باشیم. لپتاپهای که با پردازندههای Ryzen 4000 یا Tiger Lake U یا Comet Lake H عرضه میشوند، درواقع از پلتفرمهای گوناگونی بهره میبرند. به بیان دیگر نمیتوان یک پردازنده را بدون درنظر گرفتن کلیت لپتاپ و بهینهسازی آن برای پردازندهی مذکور، برتر از دیگری دانست. بهعلاوه نمیتوان لپتاپهای سبک اولترابوک را با نسخههای حرفهای و سنگین گیمینگ مقایسه کرد. لپتاپهای بزرگتر و سنگینتر، عموما قابلیتهای خنککنندگی و انتقال قدرت بیشتری دارند و کارایی بیشتری از پردازنده استخراج میکنند.
باتوجه به اطلاعات بالا، برای مقایسهی پردازندههای قطعا باید لپتاپهایی با پیکربندی و مشخصات مشابه را مقایسه کرد. در چنین حالتی میتوان تاحدودی برتری یک پردازنده را نسبت به دیگری تشخیص داد. بهعلاوه وزن دستگاه نیز اهمیت دارد و در بررسی ادامهی مطلب، پردازندهها را در دستههای گوناگون اولترابوک و گیمینگ مقایسه میکنیم.
آزمایشهای منتشرشده توسط AMD، پردازندهی Ryzen 4800U را در پردازش تکرشتهای، حدود چهار درصد قویتر از Core i7-1065G7 نشان میدهد. شاید برای بسیاری از کاربران چنین برتری ناچیز بهنظر برسد، اما برای AMD یک پیروزی تمامعیار محسوب میشود.
اگر اینتل در سال جاری پردازندههای نسل دهمی ۱۰ نانومتری آیس لیک را در کنار پردازندههای نسل دهمی ۱۴ نانومتری کامت لیک به بازار عرضه کند، شاید رقابت به سود تیم آبی تغییر کند. اگرچه محصولات جدید باز هم مبتنی بر معماری ۱۴ نانومتری هستند، اما شاید بلوغ طراحی در تراشهی آنها ۲۰ درصد عملکرد سریعتر را نسبت به نسخههای کنونی بههمراه داشته باشد. درنهایت این امکان وجود دارد که پردازندههای Comet Lake U احتمالی در وظایف سبک، عملکرد بهتری از پردازندههای ۱۰ نانومتری کنونی اینتل و هفت نانومتری AMD داشته باشند.
پیروز رقابت: AMD درصورت عدم عرضهی کامت لیک یو
بدون شک و باتوجه به بررسیهای کنونی، عملکرد AMD در پردازشهای چندرشتهای لپتاپهای سبک بهتر از اینتل خواهد بود. چنین مقایسهای آنچنان دشوار نیست، چون همه میدانیم که استفاده از هشت هسته عملکرد بهتری را نسبت به چهار هسته بههمراه دارد. AMD ادعا میکند که در پردازش محصولات حرفهای، برتری ۹۰ درصدی دارد و همچنین در دستههای همسطح با Core i5 و Core i3 نیز هستههای بیشتری را در اختیار کاربر قرار میدهد. البته آنها میگویند که پردازندههای ۶ هستهای کامت لیک یو اینتل را هم شکست خواهند داد.
پیروز رقابت: AMD
بررسیهای اولیه نشان میدهد، AMD در کارایی پردازش گرافیکی نسبت به بهترین محصول اینتل یعنی Core i7-1065G7 در این دسته، برتری ۲۸ درصدی دارد. اگر بررسیها در واقعیت هم رخ دهند (که احتمالا رخ خواهند داد)، در این بخش هم میتوان برتری را از آن AMD دانست. اگر در مقایسهی گرافیکی، پردازندههای کامت لیک یو را در نظر بگیریم، شرایط برای اینتل بدتر هم میشود. پردازندههای مذکور از تیم آبی از گرافیکهای قدیمیتر UHD بهره میبرند.
پیروز رقابت: AMD
عمر و شارژدهی باتری، وابستگی زیادی به طراحی و کارایی لپتاپ داشته و اینتل در این بخش امکان پیروزی دارد. کارایی باتری لپتاپ تحت تأثیر پردازنده، ابعاد باتری، درایورها، نمایشگر و فشار وارده بر قطعات دارد و همچنین تولیدکنندهی نهایی نیز بهینهسازیها را روی آن انجام میدهد. اینتل تاکنون صدها میلیون دلار در تحقیق و توسعه برای بهینهسازی کارایی در باتری لپتاپها هزینه کرده است. درحالحاضر اطلاعات زیادی از عملکرد و برتری احتمالی AMD در کارایی و شارژدهی باتری در دست نیست و فعلا باید اینتل را پیروز رقابت دانست.
پیروز رقابت: اینتل
AMD ادعا میکند که پردازندهی Ryzen 7 4800H در پردازش تکرشتهای، حدود چهار درصد برتری عملکرد نسبت به Core i7-9750H خواهد داشت. درمقابل اینتل احتمالا پاسخ میدهد که با عرضهی Core i9-9980HK و توانایی افزایش قدرت تا پنج گیگاهرتز، در رقابت تکرشتهای پیروز میشود. البته پردازندهی مذکور قیمت بسیار بالایی دارد. درنتیجه اگر رقابت را بین Core i7 و Ryzen 7 در نظر بگیریم، تقریبا تساوی در رقابت روی میدهد.
پیروز رقابت: تساوی
در مقایسهی پردازندههای Ryzen 7 4800H با Core i7-9750H مجددا تعداد بیشتر هستههای AMD، برتری آنها را در پی دارد. AMD با استناد به نتایج Cinebench، عملکرد خود را ۴۶ درصد بهتر از رقیب میداند. نتایج مذکور به این حقیقت دلالت دارند که رایزن ۷ در حالت پردازش چندرشتهای، علاوه بر تعداد هسته و رشتهی پردازشی، در سرعت کلاک هم برتری دارد. درنهایت مقایسهی کلی نشان میدهد که AMD با هستههای بیشتر نسبت به پردازندههای کنونی ۶ هستهای Core i7، برتر خواهد بود. البته شاید اینتل با عرضهی کامت لیک اچ کمی رقابت را داغتر کند، اما فعلا AMD در این بخش پیشتاز است.
پیروز رقابت: AMD
ظاهر مقایسههای بالا نشان میدهد که AMD در بخشهای گوناگون نسبت به اینتل برتری دارد و شاید تنها برتری اینتل را بتوان در شارژدهی باتری و پردازش تکرشتهای در پردازندههای احتمالی کامت لیک یو دانست. ازطرفی اینتل دو برگ برندهی مخفی دارد که با عرضه به بازار شاید مسیر رقابت را تغییر دهند. تایگر لیک یو که با تراشهی بهینهسازیشدهی ۱۰ نانومتری عرضه میشود و کامت لیک اچ شاید اینتل را در رقابت پیش بیندازند.
اینتل اطلاعات زیادی پیرامون پردازندههای تایگر لیک یو منتشر نکرد، اما احتمالا سرعت کلاک بیشتری را نسبت به پردازندههای کنونی آیس لیک در آنها شاهد خواهیم بود. اگر پردازندهی جدید با چهار هستهی پردازشی عرضه شود، مجددا رقابت را در پردازش چندهستهای به AMD واگذار میکند، اما بههرحال شاید در پردازشهای تکرشتهای یا سبک، برتری نسبی را به تیم آبی بدهد.
پردازندههای سری کامت لیک اچ اینتل شاید بتوانند تاحدودی از تأثیر پیروزیهای Ryzen 7 4800H بکاهند. اینتل تصمیم دارد تا در پردازندههای جدید، فرکانس پردازش را به پنج گیگاهرتز برساند و همچنین تعداد هستهها را در سری Core i7 از ۶ به هشت افزایش دهد. درنتیجه احتمالا لپتاپهای گیمینگ و سنگین مبتنی بر پردازندههای اینتل رقابت نزدیکتری در پردازش چندهستهای خواهند داشت و شاید رایزن ۷ را در پردازشهای تکرشتهای هم شکست دهند که اهمیت زیادی در دنیای گیمینگ دارد.
باوجود برتریهای احتمالی سری جدید پردازندههای اینتل، تیم آبی نمیتواند در بازدهی مصرف نیرو و ابعاد و وزن، با تراشههای هفت نانومتری AMD رقابت کند. AMD هماکنون محصولاتی مانند Asus ROG Zephyrus G14 را به نمایش گذاشته است که با هشت هستهی پردازشی و پردازندهی گرافیکی قدرتمند RTX 2060، وزنی در حدود ۱/۶ کیلوگرم دارد.
قابلیت پیادهسازی پردازندههای قدرتمند در فرمفاکتورهای کوچک و سبک، هیچگاه در پردازندههای نسل نهمی کافی لیک دیده نشدند. بهعلاوه کامت لیک اچ نیز از همان فرایند تولید ۱۴ نانومتری بهره میبرد و احتمالا تغییر زیادی در آن شاهد نخواهیم بود. درنهایت حتی اگر اینتل بتواند در قدرت پردازشی با پردازندههای جدید به محصولات رقیب نزدیک شود، تنها در محصولاتی بزرگ و سنگینتر از ۲.۲ کیلوگرم موفق خواهد بود.
پیروز رقابت: AMD
صرفنظر از ابعاد لپتاپ، شارژدهی باتری وابستگی زیادی به ابعاد باتری، ابعاد و روزولوشن نمایشگر، مادربرد و بهینهسازیهای طراحی دارد. ایسوس ادعا میکند لپتاپ ROG Zephyrus G14 با پردازندهی هشت هستهای ۳۵ واتی رایزن ۷ و کارت گرافیک GeForce RTX 2060، حدود ۱۰ ساعت شارژ باتری به کاربر ارائه میکند. این شرکت ادعا میکند لپتاپهای گیمینگ TUF هم با باتریهای ۹۰ واتساعتی، حدود ۸/۷ ساعت عمر باتری را در حالت حداکثر استفاده و ۱۲/۳ ساعت را در پخش ویدئو به کاربر ارائه میکنند. لپتاپهای مذکور مجهز به پردازندهی رایزن هستند و با کارتهای گرافیک رادئون یا جیفورس به بازار عرضه میشوند.
لپتاپهای مجهز به پردازندههای اینتل و کارتهای گرافیک اختصاصی، بازهی عملکردی از عالی تا افتضاح دارند که بستگی زیادی به پیکربندی و ابعاد باتری دارد. بهعنوان مثال لپتاپهای مجهز به G-Sync بهخاطر فعال بودن همیشگی پردازندهی گرافیکی، با سرعت بالایی شارژ باتری را مصرف میکنند.
در مقایسهی شارژدهی باتری در لپتاپهای گیمینگ، نمیتوان برتری کاملی را به هیچیک از رقبا داد. درواقع رقابت در این بخش بیش از پردازنده به نوع لپتاپ بستگی دارد. ازطرفی میتوان AMD را تاحدودی برتر دانست که عقب ماندن تیم قرمز را از رقیب در لپتاپهای بسیار سبک جبران میکند.
نکتهی حائز اهمیت دربارهی شارژدهی لپتاپهای گیمینگ این است که در زمان شروع فعالیت سنگین مانند بازی یا تولید محتوا، شارژ باتری با سرعت بالایی مصرف میشود. بهعنوان مثال اگر ۱۰ ساعت شارژدهی با مرور وب داشته باشید، در زمان بازی تنها یک ساعت شارژ باتری خواهید داشت. بازی کردن با لپتاپ هنوز در بسیاری از مواقع در زمان اتصال به منبع تغذیه انجام میشود، درنتیجه شارژدهی این نوع از لپتاپها بهاندازهی لپتاپهای سبک و اولترابوکها اهمیت ندارد.
پیروز رقابت: تساوی
با مطالعهی بررسیهای بالا، برتری نسبی AMD را نسبت به اینتل متوجه میشویم. تیم آبی در بخشهایی همچون پردازش گرافیکی، پردازش تکرشتهای، چند رشتهای و عمر باتری برتریهای جزئی دارد، اما AMD در حوزههای بیشتری پیشتازی میکند. البته درنهایت نمیتوان بدون مشاهده و بررسی لپتاپها از نزدیک، برتری کامل را به هیچ شرکتی داد.
پاسخ ها