این‌روزها اینترنت خانگی دردسترس همه قرار دارد؛ اما سرویس‌های شرکت‌های ارائه دهنده اینترنت ADSL چه تفاوتی با هم دارند و چه مواردی را باید در خرید اینترنت خانگی مدنظر قرار داد؟
در عصر کنونی، اینترنت به یک لازمه‌ی زندگی تبدیل شده است؛ از‌این‌رو، دسترسی‌داشتن به سرویسی باکیفیت که تجربه‌ی دلپذیری از اتصال به این شبکه‌ی بی‌انتها را فراهم کند، اهمیت بالایی دارد.
درحالی‌که طی سال‌های گذشته، اینترنت در ایران از حیث تنوعِ سرویس‌ها پیشرفت خوبی داشته؛ اما خیلی‌از افراد به‌واسطه‌ی شاخصه‌هایی همچون قیمت پایین‌تر و حجم مصرفی بیشتر ترجیح می‌دهند تا از اینترنت خانگی به‌جای سرویس‌های دیگری نظیر TD-LTE یا اینترنت موبایل استفاده کنند.
در این مطلب علاوه‌بر صحبت درباره‌ی تفاوت این سرویس‌ها، به شما کمک خواهیم کرد تا بهترین اینترنت خانگی را با آگاهی کامل از شرایط محل سکونتتان انتخاب کنید.
پیش‌از اینکه به مبحث اصلی وارد شویم، خوب است به تفاوت سرویس‌های مختلف اینترنت بپردازیم؛ اینکه تفاوت اینترنت ADSL و VDSL در چه چیزی است و اینترنت TD-LTE با ADSL و فیبر نوری چه تفاوت‌هایی دارید.
اینترنت ADSL مدت زیادی است که در کشور ما وجود دارد. این نوع از اینترنت به‌طور عمده به خط تلفن و سیم‌کشی مسی متکی است. بالاترین سرعت ADSL برابر با ۲۴ مگابیتبرثانیه است که البته رسیدن به رعایت شاخصه‌های نیاز دارد که به‌سختی امکان‌پذیر می‌شوند. عموم سرویس‌دهنده‌های کشور حداکثر ۱۶ مگابیت قادر به ارایه‌ی پهنای باند اینترنت ADSL هستند.
در اینترنت ADSL، فاصله‌ی شما با مرکز مخابراتی و کیفیت سیم‌کشی ساختمان نقش تعیین‌کننده‌ای در سرعت دریافتی‌تان دارند. نکته‌ای که درباره‌ی این نوع اینترنت وجود دارد، لزوم بهره‌مندی از خط تلفن است؛ بنابراین اگر قصد دارید برای نقطه‌ای که خط تلفن ندارد، این نوع اینترنت را تهیه کنید، باید به گزینه‌های دیگری فکر کنید. هزینه‌ی پایین‌تر این سرویس از نکات مثبت ADSL درمقایسه‌با سایر سرویس‌ها است.
نکته‌ی مثبت درباره‌ی اینترنت VDSL این است که نیاز به تغییری در زیرساخت‌ها از سوی کاربر وجود ندارد. اینترنت VDSL از فناوری مشابه ADSL بهره می‌برد و درست به‌مانند ADSL، به خط تلفن و کیفیت سیم‌کشی بستگی دارد؛ بااینحال، برخی تغییرات نسبت‌به اینترنت ADSL موجب شده تا سرویس‌های VDSL سرعت بالاتری را به مخاطب ارائه کنند.
برای رفع مشکل فاصله از مرکز مخابراتی که موجب افزایش نویز و کاهش کیفیت سیگنال می‌شود، مراکز مخابراتی در محل‌هایی که اینترنت VDSL ارائه می‌شوند، سوئیچ‌هایی را تعبیه می‌کنند تا به‌نوعی، فاصله‌ی بین سرویس‌گیرنده و مرکز مخابراتی را میان‌بر زده باشند. بااینحال این سرویس همچون ADSL، به کیفیت خطوط مسی تکیه‌ی بسیاری دارد.
حداکثر سرعت اینترنت VDSL برای دانلود فایل‌ها ۳۰۰ مگابیتبرثانیه و برای آپلود فایل‌ها ۱۰۰ مگابیتبرثانیه است؛ باوجوداین، فعلا در ایران سرویس‌هایی با سرعت بالاتر از ۱۰۰ مگابیتبرثانیه ارائه نمی‌شوند. موضوع مشهود درباره‌ی VDSL، فاصله‌ی کمتر بین سرعت دانلود و آپلود نسبت‌به اینترنت ADSL است.
در زمان نگارش این مطلب، دسترسی به اینترنت VDSL تنها به نقاط محدودی در شهرهای همچون تهران، کرج، قم و یک‌سری شهرِ دیگر خلاصه شده است؛ بنابراین حتما از شرکت سرویس‌دهنده درباره‌ی پوشش‌دهی VDSL در منطقه‌تان پرس‌و‌جو کنید.
توجه داشته باشید که هزینه‌ی سرویس‌های VDSL نسبت‌به ADSL بالاتر و حجم ارائه‌شده معمولا پایین‌تر است؛ بنابراین فعلا این نوع اینترنت تنها برای موارد حرفه‌ای نظیر استریمینگ و موارد این‌چنینی توصیه می‌شود که نیاز به سرعت بالای آپلود دارند.
هزینه‌ی راه‌اندازی اینترنت VDSL کمی متفاوت از ADSL است؛ زیرا شرکت‌های ارائه‌دهنده‌ی این نوع سرویس معمولا همراه‌با اینترنت، هزینه‌ی مودم و رانژه را یک‌جا دریافت می‌کنند؛ بنابراین کاربر مبلغی را جداگانه پرداخت نخواهد کرد. بسته‌به شرکتی که قصد خریداری سرویس از آن را دارید، این هزینه‌ها می‌توانند متفاوت باشند.
در نظر داشته باشید مودم‌های ADSL قادر به عملکرد در بستر VDSL نخواهند بود و باید مودمی جداگانه خریداری کنید.
اینترنت فیبر نوری همان‌طور که از نامش پیدا است، به تفاوت ساختار سیم‌کشی اشاره می‌کند. برای استفاده از اینترنت فیبر نوری، سیم‌کشی محل باید به‌طور کلی توسط شرکت ارائه‌دهنده تغییر کند؛ از‌این‌رو، دسترسی به این سرویس نیازمند تغییرات در زیرساخت است. طبق آمارها، تنها ۱درصد از مردم ایران به زیرساخت فیبر نوری دسترسی دارند.
چندسالی می‌شود که در ایران، شرکت مخابرات اینترنت فیبر نوری را در مناطق خاصی ارائه می‌کند. اخیرا نیز شرکت‌های خصوصی وارد این وادی شده‌اند تا آن‌ها نیز چنین سرویس را به مخاطبان ارائه کنند؛ بااینحال، همچنان به‌طرز قابل‌توجهی، انحصار ارائه‌ی این سرویس در دست شرکت مخابرات قرار دارد و به‌احتمال‌زیاد، اگر قصد استفاده از اینترنت فیبر نوری را داشته باشید، چاره‌ای جز مراجعه به شرکت مخابرات پیش‌رویتان نباشد.
حداکثر سرعت قابل‌ارائه بر بستر فیبر نوری، یک گیگابیت‌برثانیه است که البته رقم ارائه‌شده در ایران نهایتا به ۵۰۰ مگابیتبرثانیه می‌رسد؛ بااینحال، اگر به زیرساخت فیبر نوری مجهز هستید، استفاده از این سرویس یکی‌از سریع‌ترین تجارب استفاده از اینترنت را در ایران به شما ارائه خواهد کرد.
نکته‌ی مثبت درباره‌ی این سرویس، عدم وابستگی به فاصله با مرکز مخابراتی است؛ بنابراین کاهش کیفیت سیگنالی که در سرویس‌های ADSL و VDSL شاهد هستیم، در اینترنت فیبر نوری رخ نخواهد داد.
از زمان گسترش شبکه‌ی 4G در ایران، اینترنت TD-LTE نیز به واژه‌ای شناخته‌شده تبدیل شد. در این شیوه، کاربران می‌توانند بدون توجه به کیفیت سیم‌کشی ساختمان، بهره‌مندی از خط تلفن ثابت و فاصله تا مرکز مخابراتی، اینترنت پرسرعتی را دریافت کنند.
اینترنت TD-LTE را می‌توان مشابه اینترنت موبایل دانست. در این سرویس، کاربران با خرید مودمی متناسب‌با شبکه‌ی TD-LTE و یک سیم‌کارت اینترنت ثابت، می‌توانند به اینترنت متصل شوند و از مراحل عذاب‌آور هماهنگی با مخابرات برای تخلیه‌ی خط، بررسی کیفیت سیم‌کشی و موارد این‌چنینی، خلاص شوند.
با‌این‌اوصاف، TD-LTE اگرچه پوشش بسیار گسترده‌تری نسبت‌به VDSL و فیبر نوری دارد؛ اما همچنان پیش‌از خرید این سرویس باید از پوشش‌دهی منطقه‌تان اطمینان حاصل کنید. بسته‌به اینکه منطقه‌ی شما در وسط امواج قرار داشته باشد یا در حاشیه‌ها، کیفیت و سرعت اینترنتی که دریافت می‌کنید، متفاوت خواهد بود.
حداکثر سرعت ارائه‌شده بر بستر TD-LTE در ایران ۸۰مگابیتبرثانیه است؛ بااینحال در حالت معمول، این عدد بین ۴۰ تا ۶۰مگابیتبرثانیه خواهد بود.
باتوجه‌به مشکلات بسیار زیاد و گسترده‌ی زیرساخت‌های تلفن و سیم‌کشی که تجربه‌ی اینترنت پایدار با پهنای باند مناسب را دشوار می‌کند، بسیاری از شرکت‌های ارایه‌ی دهنده‌ی سرویس‌های اینترنتی امکان تهیه‌ی اینترنت بیسیم را فراهم کرده‌اند. در این روش ISP با استفاده از دکل‌های خود در منطقه، اقدام به ارایه‌ی سرویس اینترنت می‌کند و کاربران با خرید گیرنده‌ی رادیویی و سایر تجهیزات می‌توانند به‌صورت مستقیم و بیسیم سرویس‌دهنده متصل شوند.
باتوجه‌به طریقه‌ی ارسال و دریافت سیگنال‌های رادیویی در این روش، ارتفاع ساختمان درکنار فاصله و دید مستقیم تا آنتن سرویس دهنده تأثیر بسزایی در کیفیت نهایی اینترنت خواهد داشت. به همین دلیل پس از درخواست سرویس، کارشناس مربوطه با مراجعه به محل اقامت، امکان دریافت را بررسی کده و تخمینی از کیفیت اینترنت ارایه می‌دهد. بسته به فاصله تا رادیو و تعداد سد‌های بین راه (دیگر ساختمان‌ها) پهنای باند این نوع اینترنت از ۸ تا ۳۰ مگابیت (دانلود) متغیر خواهد بود.
باتوجه‌به بستر بیسیم، این سرویس برای کاربرانی که به دلیل مشکلاتی همچون بستر نامناسب مخابراتی (خطوط تلفن PCM و فیبر نوری، خرابی خط و …) یا سیم‌کشی معیوب ساحتمان، نمی‌توانند از سرویس‌های ADSL استفاده کنند، ایده‌آل است.
پیش‌از اینکه اقدام به ثبت‌نام و خرید سرویس اینترنت کنید، بهتر است نکات زیر را مدنظر قرار دهید تا تجربه‌ی خوب و بی‌دردسری را به‌دست آورید.
همان‌طور که بالاتر توضیح داده شد، کیفیت و سرعت اینترنت بسته‌به منطقه، متفاوت خواهد بود؛ از‌این‌رو، ممکن است درحالی‌که دوست شما از کیفیت و سرعت اینترنت ISP خود راضی است، شما تجربه‌ی نامطلوبی را از همان سرویس‌دهنده به‌دست آورید.
برای اینکه نسبت‌به کیفیت سرویس‌دهنده در منطقه‌ی خودتان اطمینان کسب کنید، استفاده از سامانه نت سنج بهترین گزینه است. در این سامانه می‌توانید با انتخاب نوع سرویس و شرکتی که از آن می‌خواهید سرویس بگیرید، امتیاز، میزان شکایت و نظرات کاربران سایر کاربران همان منطقه را راجع‌به کیفیت اینترنت ارائه‌شده توسط شرکت مدنظر بررسی کنید.
برای اینکه بدانید ISP مدنظر چه سرویس‌های در منطقه شما ارایه می‌دهد و آیا در منطقه‌ی شما پورت خالی دارد، پیش‌از اقدام به خرید حتما با بخش پشتیبانی تماس بگیرید.
قویا پیشنهاد می‌کنیم که از خرید اشتراک طولانی مدت در وهله‌ی اول خودداری کنید. با اینکه عموم سرویس‌دهنده‌های اینترنتی در صورت خرید اشتراک ۶ ماهه یا بیشتر تخفیفات جذابی را برای کاربران در نظر می‌گیرند، اما فراموش نکنید که حتی با بررسی سامانه‌ی نت‌سنج و انتخاب بهترین ارایه‌دهنده، امکان تجربه‌ی بسیار بد اینترنت وجود دارد. مشکلات در نحوه‌ی سیم‌کشی ساختمان یا کافو (باکس‌های خاکستری رنگ مخابرات در هر محله) می‌تواند مشکلات زیادی برای ارایه‌ی اینترنت باکیفیت ایجاد کند. به‌همین دلیل پیشنهاد می‌کنیم ابتدا سرویس یک ماهه را خریداری کنید و سپس در صورت رضایت اینترنت خود را ۶ ماهه یا بیشتر تمدید کنید.
بسیاری از ISPها سعی بر ترغیب کاربران از استفاده از مودم و تجهیزات برند پیشنهادی خود دارند که این مسئله عموما به قراردادهای تجاری با این برندها باز می‌گردد. این در حالی است که کاربران می‌توانند با خرید تجهیزات متفرقه از برند‌های دیگر نیز تجربه‌ای یکسان از اینترنت داشته باشند. به همین دلیل تنها در سرویس‌های خاصی مثل P2P (آن هم در برخی موارد خاص) استفاده از تجهیزات پیشنهادی ISP تنها گزینه است. اما در سایر موارد استفاده از سایر تجهیزات عموما منجر به کاهش هزینه نهایی خرید اینترنت خواهد شد.
سرویس‌دهنده‌ای پرتعدادی در حوزه‌ی ADSL خدماتشان را ارائه می‌کنند. تعدد این سرویس‌دهنده باعث شده تا در اغلب اوقات، بسیاری‌از گزینه‌ها را برای خرید اینترنت درنظر نگیریم و به‌سمت شرکتی برویم که سرویس گران و نامتناسب با نیازمان را ارائه می‌کند. شاتل، آسیاتک، پارس آنلاین، مخابرات، پیشگامان و صبانت برخی از ISPهای مطرح کشورمان هستند.
در تصاویری که پایین‌تر مشاهده خواهید کرد، تعرفه اینترنت ADSL شرکت‌های مختلف و حجم ارائه‌شده‌‌شان (بین‌الملل) را فهرست کرده‌ایم. در نظر داشته باشید به مبالغ زیر هزینه رانژه خط، نصب و راه‌اندازی و مالیات بر ارزش افزوده اضافه خواهد شد.
برای مشاهده تصاویر در ابعاد بزرگ روی آن‌ها کلیک کنید.
به‌زودی جداول مقایسه تعرفه‌های اینترنت VDSL و فیبر نوری نیز اضافه خواهد شد.
دیدگاه خود را دررابطه‌با سرویس‌دهندگان اینترنت ثابت با ما و دیگر کاربران به‌اشتراک بگذارید. به‌نظر شما چه چیزی بیش‌از همه در خرید اینترنت خانگی باید درنظر گرفته شود؟ به‌نظر شما بهترین سرویس‌دهنده‌ی اینترنتی حاضر چه شرکتی است؟
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها