برند قدیمی دلاژ فرانسه پس از سالها تعطیلی با حمایت سرمایهگذاران و مدیریت جدید، احیا شده است و ابرخودرو D12 را با قیمت پایه ۲/۳ میلیون دلار تا سال آینده راهی بازار میکند.
راههای زیادی برای احیای برندهای خودروسازی ورشکسته و قدیمی وجود دارد. مانند برند Alvis که مدلهای قدیمی آن به کمک طراحی مجدد و بازتولید قطعات بار دیگر ساخته شدند. برخی برندها نیز فناوری مدرن را در قالب بدنه قدیمی ترکیب کرده و خودروی جدیدی تولید میکنند که از جمله میتوان به برند Hispano-Suiza اشاره کرد. برخی نیز فناوری خود را در بدنه جدیدی با روح اصلی برند اولیه قرار میدهند که از جمله میتوان برندهای میباخ یا بوگاتی را نام برد.
یکی از برندهای قدیمی فرانسوی که چنین روندی را طی میکند، دلاژ (Delage) است. لورن تاپیه (Laurent Tapie)، مدیرعامل این شرکت میگوید که قصد دارد برند دلاژ را احیا کند تا به آرزوهای آدولف لوئیس دلاژ، جامه عمل بپوشاند و محصول این شرکت ابرخودرو Delage D12 است. خودروی دلاژ در مسابقات جایزه بزرگ سالهای ۱۹۲۳ و ۱۹۲۴ از پیشرانه ۲ لیتری خورجینی ۱۲ سیلندر بهره میبرد و دلاژ در سال ۱۹۲۵ آن را سوپرشارژ کرد و برنده دو مسابقه شد. دلاژ عنوان قهرمانی جهان خودروسازان را در سال ۱۹۲۷ با معرفی خودروی Type 15 S 8 و پیشرانه ۱/۵ لیتری هشت سیلندر خطی سوپرشارژ به دست آورد و سپس در سال ۱۹۳۸ پیشرانه را به خورجینی ۱۲ سیلندر تغییر داد اما نتوانست با آن مسابقه دهد.
دلاژ اصرار بر برتری فنی داشت و خودروی این شرکت که در سال ۱۹۱۴ پیروز مسابقات ایندی ۵۰۰ شد، از پیشرانه ۴ سیلندر ۴/۵ لیتری با دو میلبادامکرو و سوپاپهای فنری، جعبهدنده پنج سرعته با دو دنده اُوردرایو، کلاچ فلزی و ترمز روی هر چهار چرخ بهعلاوه ترمز جعبهدنده بهره میبرد. در جادههای عمومی، برخی از بهترین بدنههای خودروهای آن زمان روی شاسیهای دلاژ سوار میشدند و از آنها استفاده میکردند. این برند بین سالهای ۱۹۹۶ و ۲۰۱۰ سه بار برنده بهترین نمایش در Pebble Beach Concours d'Elegance شد.
ابرخودرو دلاژ D12 با بهرهگیری از روح خودروهای مسابقهای کلاسیک، برای رانندگی در جاده طراحی شده است. طراحی این خودرو به شکلی است که بتواند نزدیکترین احساس رانندگی به خودروهای فرمول یک را در خودروهای خیابانی تجربه کند. مدیرعامل این برند هماکنون قصد دارد رکورد سریعترین خودروی خیابانی را با D12 در پیست نوربرگرینگ به دست بیاورد. دو تیپ از ابرخودرو دلاژ D12 وجود خواهد داشت که هر دو از پیشرانه ۷/۶ لیتری خورجینی ۱۲ سیلندر تنفس طبیعی با قدرت ۹۹۰ اسببخار بهره میبرند. این پیشرانه توسط دلاژ توسعه یافته و از کمک موتور الکتریکی نصبشده در داخل جعبهدنده خودکار هشت سرعته تک کلاچه استفاده میکند. در نسخه GT که وزن آن ۱،۴۰۰ کیلوگرم است، موتور الکتریکی ۱۱۰ اسببخار قدرت تولید میکند تا قدرت خروجی در مجموع به ۱،۱۰۰ اسببخار برسد. در مدل Club که روی رانندگی در پیست متمرکز است، وزن خودرو به ۱،۳۰۹ کیلوگرم میرسد و موتور الکتریکی ۲۰ اسببخار تولید میکند تا قدرت کلی در مجموع به ۱،۰۱۰ اسببخار برسد و موتور الکتریکی عمدتاً هنگام رانندگی در خیابانها، دنده معکوس و پارک کردن استفاده میشود. مدیرعامل دلاژ میگوید نسخهی GT سریعتر است، اما تیپ Club که میتواند در زمان ۲/۸ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت برسد و و بیشینه سرعت آن به ۳۷۵ کیلومتربرساعت میرسد، در پیست سریعتر است.
بنوات باگور (Benoît Bagur)، مدیر فنی دلاژ، سالهای زیادی را در شرکتهای سیتروئن اسپرت، سئات و فولکسواگن اسپرت و Ligier گذرانده و ۱۶ عنوان قهرمانی مختلف جهان را با این تیمها به دست آورده است.
پنلهای بدنه فیبر کربن با رینگهای فیبر کربنی همراه هستند که برای هدایت جریان هوا و خنک کردن ترمزها، بدنه و چرخهای اتصالیافته ازطریق سیستم تعلیق طبقدار دوبل قابل مشاهده به کار میروند. در داخل کابین، دستگیرههای غربیلک فرمان طبق الگوی دست راننده و صندلی فیبر کربنی و حفاظ پا طبق طرح بدن راننده قالبریزی شده است.
مدیرعامل برند احیاشده دلاژ میگوید که ۱۰ سرمایهگذار از این شرکت حمایت میکنند که چهار نفر از آنها ظاهرا میلیاردر هستند؛ اما او بهدنبال اضافه کردن دو نفر دیگر است. برنارد تاپیه، پدر لورن یکی از میلیاردرهای فرانسوی است اما علاقهای به سرمایهگذاری در شرکتهای خودروسازی نوپا یا احیاشده ندارد. ابرخودرو D12 از سال آینده با تیراژ ۳۰ دستگاه و قیمت ۲/۳ میلیون دلار برای مدل پایه تولید میشود. تاکنون صحبت از دو تیپ دلاژ D12 است که ازطریق گروه خودروسازی نیوپورت بیچ و نمایندگی دلاژ در ساحل غربی به فروش میرسد.
هماکنون تاپیه مجوز استفاده از این برند را به مدت هفت سال دراختیار دارد و قراردادی برای خرید حق استفاده از این نام تجاری را در سال ۲۰۲۲ تدارک دیده است و قصد دارد مدل دومی را نیز به تولید برساند. این شرکت همچنین قصد دارد در آینده از توربین انقلابی در مدلهای بعدی استفاده کند که طی ۱۲ سال توسعه یافته است و از برخی فناوریهای نوآورانه آیرودینامیکی بهره میبرد.
پاسخ ها