اتحادیه کشوری کسبوکارهای مجازی از راه‌اندازی سامانهی خدمات تأمین اجتماعی شاغلان دورکار کسبوکارهای مجازی خبر داد که به افراد بدون شرایط استخدامی خدمات ارائه می‌کند.
سامانهی تأمین اجتماعی برای شاغلان دورکار کسبوکارهای مجازی، راهکاری برای فریلنسرها و دیگر افراد بدون شرایط استخدامی است که اتحادیه‌ی کشوری کسبوکارهای مجازی، به‌کمک شرکت‌های نوآور آن را راه‌اندازی کرد. این سامانه، تمامی خدمات تأمین اجتماعی را مانند کارمندان و کارگران، برای شاغلان دورکار هم فراهم می‌کند.
ظاهرا طرح راه‌اندازی سامانهی تأمین اجتماعی دورکاری در سال ۱۳۹۷ نهایی شده است و اکنون پس از دو سال وقفه، به بهره‌برداری رسید. رضا الفت‌نسب، عضو هیئت‌مدیره‌ی اتحادیه‌ی کسبوکارهای مجازی درخصوص سامانهی جدید گفت: «بخشنامه دورکاری برمی‌گردد به سال ۱۳۹۷ که مرحوم نوربخش آن را ابلاغ کردند. این سامانه چند سال زمان برد چون از سمت اتحادیه و از سمت سازمان تأمین اجتماعی نیاز به آمادگی داشت و کرونا هم البته آن را به تعویق انداخت. افرادی که در فضای دورکاری فعالیت می‌کنند مثل فریلنسرها، راننده‌ها و هر کسی که فاقد شرایط استخدامی است، می‌تواند در این سامانه درخواست دهد».
درحال‌حاضر خدمات تأمین اجتماعی برای شاغلان دورکار تنها دردسترس افرادی قرار دارد که در شرکت‌های عضو اتحادیه‌ی کسبوکارهای مجازی عضو هستند. درحال‌حاضر، اعضای اتحادیه به ۱۷۰۰ شرکت رسیده است. البته به‌زودی شاغلان در کسبوکارهای دیگر هم امکان درخواست عضویت و بهره‌مندی از خدمات سامانهی تأمین اجتماعی را دریافت خواهند کرد. ابراهیم شهابی، رئیس اداره‌ی تعمیم بیمه‌های اجتماعی سازمان تأمین اجتماعی درباره‌ی سامانهی جدید گفت:
بعد از اینکه افراد ازطریق سامانه به سازمان معرفی شوند، فرایند‌ای در سازمان باید انجام شود تا از تعهدات سازمان بهره‌مند شوند. با معرفی‌نامه‌ای که همکاران ما دریافت می‌کنند، یک احراز هویت اولیه انجام می‌گیرد.
از مراحل مهم ابتدایی برای بهره‌مندی از سامانهی جدید خدمات تأمین اجتماعی می‌توان به معاینه‌های پزشکی و احراز هویت اشاره کرد. مکاتبه‌های پرداخت حق بیمه و بخش‌های دیگر نیز بین سازمان تأمین اجتماعی و اتحادیه‌ی کسبوکارهای مجازی انجام می‌شود. بیمه‌ی شاغلان دورکار در این سامانه، ازنوع بیمه‌ی غیراجباری است که هزینه‌ی آن به‌صورت ماهانه پرداخت می‌شود. نرخ حق بیمه نیز طبق ماده‌ی ۲۸ قانون تأمین اجتماعی، ۲۷ درصد بیان شد. البته افرادی که از این نوع بیمه استفاده می‌کنند، به‌خاطر عدم مشمولیت در قانون کار، از مزایای بیمه‌ی بیکاری برخوردار نمی‌شوند. به گفته‌ی شهابی، «مبنای پرداختی بیمه برای سال جاری، ۱/۲ حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار است. افرادی که با عنوان بیمه اجباری وارد این سیستم می‌شوند، حداکثر سن مجاز برای آن‌ها ۵۰ سال است. البته اگر افراد سابقه پرداخت بیمه قبلی نزد سازمان داشته باشند، این سابقه به سن آن‌ها اضافه می‌شود».
یکی از مشکلات همیشگی استارتاپ‌های داخلی، هماهنگی با قوانین بیمه‌ی تأمین اجتماعی محسوب می‌شود که نمونه‌ی بزرگ آن را چندی پیش در کافه بازار شاهد بودیم. مدیران فضای استارتاپی اعتقاد دارند قوانین بیمه، هنوز در فاز سنتی هستند و با سیستم پویای استارتاپی، هماهنگ نشده‌اند. شهابی درباره‌ی چالش استارتاپ‌ها در بحث بیمه گفت: «قانون تأمین اجتماعی زمانی تصویب شده که ما بحث کسبوکارهای مجازی را نداشتیم و باید قوانین تأمین اجتماعی به نسبت شرایط روز به‌روزرسانی شده و تفسیر آن تغییر کند. محل این تغییر نیز اداره کل وصول حق بیمه اداره کل تأمین اجتماعی است که طبق شرایط کسب و کارهای جدید، باید قوانین را همسان‌سازی کند. ما در سازمان تأمین اجتماعی این آمادگی را داریم که درخواست‌هایی را که به این شکل مطرح می‌شوند و گروه‌هایی که فکر می‌کنند حق آن‌ها تضییع شده‌اند، در چارچوب قانون دوباره بررسی کنیم و پاسخی قانع‌کننده به آن‌ها دهیم.»
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها