ژاپن اولین قدم ها به سمت ارز دیجیتال ملی را با عرضه آزمایشی ین مجازی برداشت

ژاپن هم مانند چین تلاش می‌کند تا ارز دیجیتال ملی توسعه دهد و اولین قدم‌ها را با هدف آماده‌سازی سیستم اقتصادی برای دستاورد جدید، برداشت.

ژاپن تصمیم دارد تا با رویکردی منظم و منطقی، وارد دنیای ارزهای دیجیتال شود. ارائه‌ی یک رمزارز ملی در این کشور، قطعا نیاز به آزمایش‌های اولیه‌ی متعدد دارد تا پایه‌های اقتصادی ابتدا به‌صورت محکم توسعه پیدا کنند و هرگونه چالش فناورانه نیز پیش از ورود به فاز اجرایی، مشخص و برطرف شود. اکنون بانک ژاپن (BoJ) تصمیم دارد تا با ارائه‌ی آزمایشی ین مجازی دیجیتال، اجرایی بودن طرح رمزارز ملی را آزمایش و عمیقا بررسی کند.

گزارش که بانک ژاپن چند روز پیش تحت عنوان Technical Hurdles for CBDC منتشر کرد، مراحل بعدی آزمایش روی ارز دیجیتال بانک مرکزی (Central Bank Digital Currency) را شرح می‌دهد. در بخشی از گزارش گفته می‌شود که درصورت موفقیت آزمایش‌‌ها، ارز مذکور جایگزین ین سنتی در سیستم اقتصادی ژاپن می‌شود.

بانک مرکزی ژاپن هنوز هیچ برنامه‌ی مشخصی برای ارائه‌ی یک ارز دیجیتال ندارد. البته ژاپنی‌ها اعلام کرده‌اند که بررسی مفهوم ارز دیجیتال را با قدرت دنبال می‌کنند، چون افزایش استفاده از پرداخت‌های دیجیتال، به‌خوبی در ساختارهای کشور دیده می‌شود. بحران ویروس کرونا، بسیاری از ساختارهای کسب‌وکاری را در ژاپن تغییر داده است و فعالان اقتصادی، اکنون پرداخت‌های بدون تماس و حتی بدون کارت را به روش‌های پرداخت دیگر ترجیح می‌دهند.

آزمایش‌های بانک مرکزی ژاپن در ارتباط با ارز دیجیتال ملی، در دو حوزه‌ی اصلی دنبال می‌شود. آن‌ها اعتقاد دارند دو مانع بزرگ، بر سر راه پیاده‌سازی گسترده‌ی ایده قرار دارد. مانع اول انعطاف‌پذیری و مانع دوم، دسترسی همه‌ی مردم به ارز مذکور خواهد بود.

انعطاف‌پذیری یک سیستم ارز دیجیتال ملی به‌معنای واکنش و آماده بودن سیستم برای رخدادهای گوناگون خواهد بود. به‌عنوان مثال مدیران باید وضعیت سیستم‌‌های زیرساختی را در سناریوهای گوناگون مانند قطع برق یا عدم دسترسی به سیستم IT مورد بررسی قرار دهند. خصوصا در کشوری که زمین‌‌لرزه‌های متعدد، زیرساخت‌‌های ارتباطی آن را تهدید می‌کند، چنین پیش‌بینی‌هایی حیاتی هستند. اگر راهکاری برای دسترسی به ارز دیجیتال در زمان قطع بودن سرویس‌ها وجود نداشته باشد، آسیب‌های اقتصادی جدی به کشور وارد می‌شود.

مهاجرت سریع به سیستم‌‌های کاملا دیجیتال، خصوصا برای اعضای مسن جامعه و اقشار آسیب‌پذیر، با پیامدهای ناگوار متعددی همراه خواهد بود. چنین کاربرانی شاید در فعالیت‌های روزمره به پول نقد احتیاج داشته باشند. سهم عمده‌ای از آن‌ها نیز به گوشی‌های هوشمند و اپلیکیشن‌های لازم برای ارتباط با سیستم ارز دیجیتال، دسترسی ندارند. جالب است بدانید گزارش‌های سال ۲۰۱۸ نشان می‌دهد تنها ۶۵ درصد از شهروندان ژاپن، مالک گوشی هوشمند هستند.

بانک مرکزی ژاپن به‌خاطر همین چالش‌های بالا نه‌تنها باید به‌دنبال یک ارز دیجیتال امکان‌پذیر با قابلیت پیاده‌سازی گسترده باشد، بلکه باید از دسترسی کامل به آن در حالت آفلاین نیز اطمنان کافی کسب کند. درنهایت، ارز مذکور نباید وابستگی کامل به گوشی‌های هوشمند داشته باشد.

زمان شروع آزمایش‌های بانک مرکزی ژاپن برای ارز دیجتال ملی هنوز مشخص نیست. البته آن‌ها تصمیم دارند تا هرچه زودتر، با دیگر مؤسسه‌های مالی و شرکت‌های فناوری وارد همکاری شوند تا راه‌های بهینه برای توسعه‌ی زیرساخت را کشف کنند. همان‌طور که گفته شد، یکی از مهم‌ترین حوزه‌های بررسی و آزمایش مفهوم ارز دیجتال، دسترسی آفلاین به ارزها در ساختاری است که در برابر کلاهبرداری یا هرگوه اقدام خراب‌کانه‌ی دیگر هم مقاوم باشد.

اقدام ژاپنی‌ها در آزمایش ارز دیجیتال ملی، پس از فعالیت چین در این حوزه انجام می‌شود. آن‌ها آزمایش‌های عملی روی CBDC را به‌صورت جدی شروع کرده‌اند. چین اعتقاد دارد ارز جدید، رقیبی جدی برای دلار ایالات متحده خواهد بود. حزب حاکم چین در مرحله‌ی ابتدایی تصمیم دارد تا رمزارز آزمایشی خود را در شنژن، گوانگژو، سوژو و پکن عرضه کند.