خاصیت لومینسانس بدن انسان امکان عکاسی در تاریکی از آن را فراهم میآورد. واکنشهای بیوشیمیایی مولکولهای فلوروفور دلیل تابش نور از بدن انسان هستند و ضرباهنگ شبانهروزی بدن روی این تابش اثر میگذارد.
آیا میدانستید بدنتان خاصیت بیولومینسانس دارد؟ بدن انسان نور مرئی ساطع میکند و با استفاده از دوربین فوقحساس، میتوان در تاریکی مطلق از آن عکس گرفت. گروهی از پژوهشگران ژاپنی به سرپرستی ماساکی کوبایاشی در مؤسسهی فناوری توهوکو و هنگام انجام مطالعهای در سال ۲۰۰۹ به این کشف عجیب رسیدند.
در آن مطالعه، پنج داوطلب مرد هر ۳۰ ساعت یکبار بین ساعتهای ۱۰ تا ۲۲، لباسهایشان را درمیآوردند و پوستشان را تمیز میکردند و وارد اتاقکی کاملا تاریک میشدند که هیچ نوری به آن وارد نمیشد و ۲۰ دقیقه در آنجا میماندند. پژوهشگران با استفاده از دوربینی ویژه و فوقحساس از داوطلبان عکس میگرفتند که در دمای ۱۲۰- درجهی سانتیگراد نگهداری میشود و میتواند فوتونهای منفرد را شناسایی کند.
نتایج بهدستآمده از آن مطالعه نشان میدهد بدن داوطلبان در تمام طول روز و در قالب چرخهای منظم، فوتونهای مرئی ساطع میکرده است. براساس این نتایج، پیشانی و گونهها و گردن درحدود ساعت ۱۶، بیشترین نور را ساطع میکردند و کمترین فوتونها در شب مشاهده میشدند.
اختلال در الگوهای خواب داوطلبان سبب بینظمی تابش بدن آنها میشد. براساس این مشاهده، پژوهشگران نتیجه گرفتند ساعت درونی بدن افراد الگوی تابش بدن آنها را کنترل میکند. بهباور این پژوهشگران، واکنشهای شیمیایی تولیدکنندهی رادیکالهای آزاد منشأ این تابش هستند. وقتی مولکولهای دخیل در واکنشهای شیمیایی با ترکیبات شیمیایی دارای قابلیت نشر فوتون، یعنی فلوروفور، واکنش میدهند، نور مرئی ایجاد میشود.
موجودات زندهی دارای خاصیت بیولومینسانس، مثل کرمهای شبتاب و بعضی از انواع پلانکتونها، از سوژههای محبوب عکاسانی هستند که از دوربینهای دیجیتال مدرن دارای قابلیتهای عالی در نور کم استفاده میکنند.
شدت بیولومینسانس بدن انسان هزار مرتبه کمتر از حساسیت چشم انسان به نور است؛ اما شاید در آیندهای نهچندان دور، حساسیت دوربینهای معمولی بهحدی برسد که عکاسان بتوانند از تابش بدن سوژههایشان در اتاقکهای تاریک عکس بگیرند.
پاسخ ها