فیسبوک اپلیکیشن Forecast را برای پیش بینی رخدادهای جهانی آزمایش می کند

اپلیکیشن Forecast که در فیسبوک در مراحل آزمایشی قرار دارد، برای پیش‌بینی رخدادهای جهانی همچون همه‌گیری کووید ۱۹ کاربرد خواهد داشت.

پروژه‌ی داخلی Forecast توسط تعدادی از مهندسان تحقیق و توسعه‌ی فیسبوک مطرح و توسعه داده شد. این گروه که NPE Team نام دارد، سرویس مذکور را برای آزمایش‌های اولیه‌ی متمرکز بر پیش‌بینی رخدادهای جهانی، عرضه کرد. اپلیکیشن مذکور به کاربران امکان می‌دهد تا سؤال‌هایی را مطرح کنند و سپس از نکته‌ها و بخش‌های موجود در اپلیکیشن برای ارائه‌ی پیش‌بینی پیرامون رخدادهای آینده‌ی جهان بهره ببرند. آن‌ها همچنین می‌توانند پیش‌بینی‌های جمع‌سپاری شده را ایجاد کرده و درکنار بحث و گفت‌وگو پیرامون آن‌ها، انواع پیش‌بینی‌های موجود را مشاهده کنند.

اپلیکیشن Forecast در فاز ابتدایی تنها برای کاربران دعوت‌شده از ایالات متحده و کانادا دردسترس خواهد بود. آن‌ها می‌توانند پیش‌بینی‌های خود را مطرح کرده و در گفت‌وگوها پیرامون هر پیش‌بینی شرکت کنند. البته پیش‌بینی‌ها و بحث‌هایی که در نسخه‌ی بتا اپلیکیشن ارائه می‌شوند، در وب‌سایت رسمی Forecast دردسترس عموم قرار خواهند گرفت. فیسبوک تا پیش از عرضه‌ی عمومی و آزمایشی اپلیکیشن، آن را در میان گروهی کوچک از کارمندان خود آزمایش کرده است. نتایج و گفت‌وگوهای اولیه‌ی آن گروه داخلی، به‌عنوان محتوای اولیه‌ی Forecast دردسترس خواهد بود. فیسبوک در فاز اولیه از اعضای جوامع دانشگاهی و محققان برای عضویت در اپلیکیشن دعوت می‌کند تا پیرامون پیامدهای احتمالی ویروس کرونا و همه‌گیری Covid-19 بحث و گفت‌وگو کنند.

در دوران کنونی که فیسبوک و دیگر غول‌های فناوری به‌خاطر ارائه‌ی ابزاری برای توزیع اطلاعات غلط، اخبار دروغ، پروپاگاندا، توهم توطئه و انواع دیگر محتوای ساختگی با ظاهر حقیقت، تحت انتقادهای شدید قرار دارند، ارائه‌ی اپلیکیشنی که بر پایه‌ی «حدس و گمان» عمل می‌کند، رویکردی عجیب به‌نظر می‌رسد. هرچقدر هم که حدس‌ها از جانب جامعه‌‌ی دانشگاهی و محقق باشد، به‌هرحال پایه‌ی عملیاتی داده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این حرکت، خصوصا در شرایط کنونی که اطلاعات بی‌پایه و اساس در دوران کرونا شیوع پیدا می‌کنند، عجیب و نگران‌کننده به‌نظر می‌رسد.

پیش‌بین‌هایی که در Forecast منتشر می‌شود شاید برای آشنایی با نحوه‌ی تفکر مردم مناسب باشد، اما فراموش نکنید که کووید ۱۹ یک بازی نیست. دانشمندان برای درک حقایق جهان از یک فرضیه به‌عنوان پیش‌فرض استفاده می‌کنند که اغلب براساس یک حدس علمی شکل می‌گیرد. البته آن‌ها در مرحله‌ی بعدی از جمع‌سپاری یا رأی‌گیری برای تأیید یا رد فرضیه استفاده نمی‌کنند. دانشمندان انواع روش‌ همچون آزمایش، بررسی عملی و جمع‌آوری داده‌های تکمیلی را به کار می‌گیرند تا فرضیه رد یا تأیید شود. در مرحله‌ی نهایی نیز یافته‌ها منتشر می‌شوند تا تحت داوری همتا قرار گیرند.

اپلیکیشن فورکست، به‌نوعی فرضیه را به نتیجه‌ی نهایی تبدیل می‌کند. اپلیکیشن به کاربران امکان می‌دهد تا فرضیه‌ای را مطرح و دلایل خود را ارائه کنند که به بیان دیگر، خود دلایل حاصل فرضیه هستند. ازطرفی فورکست به‌جای انجام فرایندهای لازم برای آزمایش فرضیه براساس روش‌های علمی، از رأی‌گیری برای تأیید یا رد یک مسئله استفاده می‌کند. به‌عنوان مثال این فرضیه‌ها را تصور کنید: «اولین واکسن احتمالی کووید ۱۹ چه زمانی وارد فاز آزمایشی می‌شود؟ یا چه زمانی اکثر بیماران، واکسن کووید ۹ را دریافت می‌کنند؟» مثال‌های متعددی هم می‌توان خارج از همه‌گیری کنونی مطرح کرد که البته اکثرا حول مسائل سیاسی مانند نتیجه‌ی انتخابات شکل می‌گیرند.

سؤال‌هایی که به‌عنوان نمونه در بالا مطرح شدند، ابتدا توسط تیم فورکست مورد بررسی قرار می‌گیرند و سپس برای شفاف‌سازی، ویرایش می‌شوند. اگر سؤال کاربری به مرحله‌ی انتشار نهایی برسد، به او اطلاع‌رسانی می‌شود. در برخی موارد، پرسش‌ها وارد مرحله‌ی «حل‌شده» می‌شوند که براساس دوره‌ی سپری شده از طرح سؤال یا حتی رخ دادن نهایی یک اتفاق ایجاد می‌شود. به‌عنوان مثال اگر پرسش کاربر پیرامون ساخت واکسن یک بیماری بود و واکسن درنهایت ساخته شد، پرسش وارد مرحله‌ی «حل‌شده» می‌شود.

رأی‌گیری‌ها در اپلیکیشن فورکست با نمودارهای گرافیکی جذاب نمایش داده می‌شوند و می‌توان آن‌ها را در خارج از اپلیکیشن به اشتراک گذاشت. درنتیجه کاربران می‌توانند پرسش‌ها و فرضیه‌های جمع‌سپاری شده را در سرویس‌هایی همچون فیسبوک منتشر کنند؛ سرویس‌هایی که هم‌اکنون هم مرز بین واقعیت و دروغ در آن‌ها مشخص نیست. چنین روندی می‌تواند درک شخصی و چالش‌های ابهام‌انگیز مردم را پیرامون مسئله‌ی مهم این روزهای یعنی همه‌گیری ویروس کرونا، بدتر کند. درواقع کاربران فیسبوک که نتیجه‌ی فرضیه‌ها و پیش‌بینی‌های فورکست را می‌بینند، شاید آن‌ها را با اطلاعات صحیح اشتباه بگیرند و سردرگمی بیشتری را تجربه کنند.

درنهایت احتمال دادن و حدس زدن پیرامون رخدادهای جهانی و مشاهده‌ی نتیجه‌‌ی آن، سرگرم‌کننده به‌نظر می‌رسد. به‌علاوه، می‌توان با همین رأی‌گیری‌ها یک درک مناسب از دیدگاه مردم نسبت به مسائل روز پیدا کرد. ازطرفی پیش‌بینی‌های جمع‌سپاری شده زمان و مکان خاص خود را دارند. همان‌طور که گفته شد، شرایط کنونی و امکان انتشار پیش‌بینی‌ها درباره‌ی کووید ۱۹، به هیچ وجه منطقی و حتی عقلانی به‌نظر نمی‌رسد.

هدف فیسبوک از عرضه‌ی فورکست را می‌توان در مسیر اهداف اصلی خود شرکت دانست. آن‌ها می‌خواهند نظریه‌ی خود را مورد تحلیل قرار دهند که آیا یک اپلیکیشن مستقل مبتنی بر جوامع که به‌خاطر مشارکت در رأی‌گیری‌ها به کاربران جایزه‌ی اعتبار اجتماعی می‌دهد، منجر به ظهور بینش‌ها و نظریه‌های منطقی و عقلانی و کاربردی می‌شود؟ به‌علاوه، آن‌ها به‌نوعی می‌خواهند متفکران جامعه را به بحث‌ و گفت‌وگو در پلتفرمی تحت مالکیت خود تشویق کنند که مسائل مهم جهانی را مورد بررسی قرار می‌دهد. چنین نوعی از بحث و گفت‌وگو قطعا در بخش‌هایی همچون نظرات یک شبکه‌ی اجتماعی به‌خوبی شکل نمی‌گیرد. بخش نظرات اغلب به مسیر توهین و تحقیر و خارج شدن از موضوع اصلی می‌‌رود. در عوض فورکست متخصصان را سازمان‌دهی کرده و آن‌ها را حول یک موضوع مشخص به مناظره و بحث دعوت می‌کند. درنهایت بحث و گفت‌وگو در چنین محیطی با مخاطبان محدود، منطقی و کاربردی به‌نظر می‌رسد، اما مشکل اصلی همان اجازه‌ی به اشتراک گذاشتن نتایج است.

فیسبوک می‌گوید پرسش‌هایی که در فورکست مطرح می‌شوند ازطریق چارچوب‌های خود اپلیکیشن و چارچوب‌های کلی فیسبوک مورد تحلیل و بازرسی قرار می‌گیرد. درنتیجه پرسش‌ها نمی‌تواند پیرامون مواردی همچون قتل، اذیت و آزار جنسی یا هر موضوع غیر قانونی دیگر شکل بگیرد. بحث و گفت‌وگو با محوریت تنفر هم ممنوع به شمار می‌رود و به‌علاوه کاربران نمی‌‌توانند به اطلاعات شخصی افراد رجوع بدهند.