ستاره طارق چیست؟

ستاره ی طارق و زمان ظهور

معرفی ستاره طارق

«طارق» از نظر لغت به معناى کوبیدن، و از ماده «طرق» گرفته شده است. ولهذا به آلت کوبیدن یعنى چکش «مطرقه» گفته مى شود.

آیا می دانید ستاره طارق طارق چیست؟

در احادیث و روایاتی از عصر ظهور، دیده شدن ستاره ای دنباله دار در آسمان، مکرر ذکر شده است. ظهور این ستاره دنباله دار در ادیان دیگر هم آمده و نشانه ای برای آخرالزمان است.

معنای «طارق» در سوره مبارکه طارق چیست؟

طارق از ماده "طرق" به معناى کوبیدن است، و راه را از این جهت "طریق" گویند که با پاى رهروان کوبیده مى شود.

از آن جا که درهاى خانه ها را به هنگام شب مى بندند، و فردی شب وارد مى شود مجبور است در را بکوبد، به اشخاصى که در شب وارد مى شوند "طارق" می گویند.

وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿١﴾ وَ مَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ ﴿٢﴾ النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿٣﴾.

سوگند به آسمان و کوبنده ی شب ﴿١﴾  و تو نمی دانی کوبنده شب چیست ﴿٢﴾ آن ستاره ی شکافنده است که پیش می رود ﴿٣﴾.

در احادیث است که طارق همان ستاره ی قبل از ظهور است. خداوند می فرماید شما چه دانید که طارق چیست؟ ستاره ای که می شکافد و جلو می رود. چرا خداوند از لفظ ستاره ای که حرکت می کند استفاده کرده است و کدام ستاره است که قابلیت حرکتی با این سرعت را داشته و تاریکی را می شکافد و جلو می رود؟ خداوند چه عجیب انسانی که مدعی علم است را به سخره می گیرد و نادانی انسان نسبت به این جرم آسمانی را به رخ آن می کشد.

یکی از این نمونه های اعجاب انگیز قرآن، در سوره طارق است؛ خداوند در این سوره از طارق و نجم ثاقب سخن می‎گوید؛ در این آیات خداوند به پیامبر می‎فرماید که آیا می‏دانی که طارق چیست؟ همان ستارگان ثاقب؛ در اینجا باید این دو عبارت به خوبی معنی شود.

وی گفت: طارق اسم فاعل از ماده طرق است که به معنی کوبیدن است؛ همچنین به راه نیز طارق می‎ گویند چون باید راه را کوبید رو راه رفت؛ به کسی نیز که آخرشب با کوبیدن در وارد می‎شود نیز طارق می‎ گویند.

واژه دوم، ثاقب است که از ریشه ثقب به معنی برافروخته شدن و سوراخ کردن و نفوذ کردن است؛ یک سری ستارگان بسیار عجیبی به نام ستارگان نوترونی داریم که جرم آنها بیش از 5 برابر خورشید است که در پایان عصر خود منقبض می‎شوند و به 20 کیلومتر می‌رسند و با چگالی که پیدا می‎کنند به قدری فشرده می‎شوند که وزن یک سانتیمتر مکعب آنها 100 میلیون تن است.

این ستارگان با سرعت بسیار شدیدی گرد خود می چرخند و این گردش را 700 بار درثانیه ادامه می دهند؛ این ستارگان به قدری سنگین هستند که به هر جرمی که برخورد کنند آن را سوراخ می کنند و از آن خارج می شوند و با تلسکوپ های رادیویی که صدای آنها را می شوند این ستارگان صدای کوبش را از خود صادر می کنند؛ از ظاهر این آیه چنین بر می آید که این ستارگان همین ستارگان نوترونی هستند.

ستاره طارق چیست ؟

قرآن در سوره ی طارق "طارق" را تفسیر کرده، مى گوید: "این مسافر شبانه، همان ستاره درخشانى است که در آسمان ظاهر مى شود و به قدرى بلند است که گویى مى خواهد سقف آسمان را سوراخ کند، و نورش به قدرى خیره کننده است که تاریکی ها را از بین می برد و به درون چشم آدمى نفوذ مى کند. (توجه داشته باشید که "ثاقب" از ماده "ثقب" به معناى سوراخ کردن است).

تفسیرهاى متعددى در این که آیا منظور ستاره معینى است مانند "ستاره ثریا" (از نظر بلندى و دورى در آسمان)، یا ستاره زحل، یا زهره یا شُهب (از نظر روشنایى خیره کننده)، یا اشاره به همه ستارگان آسمان است؛ آمده است اما با توجه به این که در آیات بعد آن را به "نجم ثاقب" (ستاره نفوذ کننده) تفسیر کرده است، مشخص مى شود منظور هر ستاره اى نیست، بلکه ستارگان درخشانى است که نور آنها پرده هاى ظلمت را مى شکافد و در چشم آدمى نفوذ مى کند. در بعضى از روایات "النَّجْمُ الثَّاقِبُ" به ستاره "زحل" تفسیر شده است که از سیارات منظومه شمسى و بسیار پرفروغ و نورانى تر است.

«طارق» از نظر لغت به معناى کوبیدن، و از مادّه «طرق» گرفته شده است. ولهذا به آلت کوبیدن یعنى چکش «مطرقه» گفته مى شود.

عرب ها به فردی که شبانه درب خانه اى را بکوبد طارق مى گویند. به این دلیل حضرت على (ع) در خطبه 224 نهج البلاغه مى فرماید:

«وَأَعْجَبُ مِنْ ذلِکَ طارِقٌ طَرَقَنا بِمَلْفُوفَة فی وِعائِها; و از این حادثه (داستان عقیل و آهن گداخته شده) شگفت آورتر این که شب هنگام کسى به دیدار ما آمد و ظرفى سرپوشیده از حلوا داشت».

و امّا منظور از طارق در آیه شریفه، همان گونه که در آیه بعد آمده «نجم ثاقب» است. نجم ثاقب ستاره درخشانى است که نورش در چشم انسان نفوذ کرده، و تا اعماق وجودش پیش مى رود.

ستاره ی طارق در قرآن

مرحوم طبرسى (رحمه الله) در مورد اینکه: نجم ثاقب کدام ستاره است؟ چهار احتمال از دانشمندان و مفسران نقل کرده است:

1.منظور از طارق (نجم ثاقب) هر ستاره درخشانى است که در آسمان مى درخشد. بر اساس این تفسیر خداوند متعال نه به یک ستاره، بلکه به تمام ستارگانى که درخشش خاصى دارند سوگند یاد کرده است. چرا که عظمت این ستارگان براى بشر محسوس تر است.

2. منظور ستاره زحل است، زیرا ستاره زحل دورترین، بالاترین و مرتفع ترین ستاره منظومه شمسى است، که با چشم دیده مى شود. پس از آن اورانوس، نپتون و پلوتون کشف شده است. هر چند این ستاره هاى سه گانه با چشم غیر مسلح دیده نمى شوند. و اخیراً پلوتون را از جمع منظومه شمسى خارج کرده اند، زیرا حجم کافى یک سیاره را ندارد، بلکه سنگ سرگردانى است که در منظومه شمسى وجود دارد.

دومین علتى که سیاره زحل را طارق تفسیر کرده اند این است که این ستاره ویژگى خاصى دارد که هنوز دانشمندان پرده از راز آن برنداشته اند. و اینکه حلقه هایى در اطراف زحل دیده مى شود که با فاصله، مسطح و عریض هستند، و دور زحل مى چرخد. آیا این حلقه هایی که اطراف زحل می چرخند قطعات یخ هستند یا تکه هایى از یک سیاره از هم پاشیده است که قبلا بر دور خورشید مى چرخیده، یا چیز دیگرى است؟

به هر حال این دو ویژگى باعث درخشش خاص ستاره زحل شده، و خداوند متعال به آن قسم خورده است.

3.سومین احتمال اینکه منظور از طارق ستاره ثریاست. این ستاره خارج از منظومه شمسى، و جزء ستارگان ثابت در دور دست کهکشان راه شیرى است. فاصله این ستاره با ماه به قدرى زیاد است که براى بیان دورى یک چیز به آن اشاره می کنند، تا آنجا که گاهی آن را انتهاى جهان خوانده اند، و لذا براى بیان تمام عالم هستى جمله «ز ثرى تا به ثریا» به کار گرفته مى شود.

4.منظور از «نجم ثاقب» کره ماه است که یکى از ستارگان درخشان نزدیک به ما است. ماه ستاره ی کوچکى است، اما چون فاصله آن با ما کم است، آن را بزرگ مى بینیم.

از بین تفسیرهاى چهارگانه مناسب ترین تفسیر، تفسیر اوّل است. که شامل سه احتمال دیگر هم مى شود، و علاوه بر آن هر ستاره درخشانى را در بر مى گیرد.

گردآوری: بخش مذهبی