تب دنگی چیست؟ علایم و درمان تب استخوان شکن

چرخه انتقال بیماری تب دنگی 

بیماری تب دنگی

دنگی یک عفونت ویروسی است که توسط پشه منتقل می شود. ویروس مسئول ایجاد دنگی ، ویروس دنگی (DENV) نامیده می شود. دنگی شدید علت اصلی بیماری های جدی و مرگ در برخی از کشورهای آسیایی و آمریکای لاتین است.

تب دنگی چیست؟

تب دِنگی (Dengue fever) نام یک بیماری ویروسی است. به آن تب دنگ، تب دانگ و تب استخوان‌شکن هم گفته‌اند. تب دنگی یک بیماری پشه ای دردناک و ناتوان کننده است که ناشی از هر یک از چهار ویروس دنگ است که به هم نزدیک هستند. این ویروس ها مربوط به ویروس هایی هستند که باعث عفونت نیل غربی و تب زرد می شوند.

تخمین زده می شود سالانه 400 میلیون عفونت دنگی در سراسر جهان اتفاق بیفتد که حدود 96 میلیون آن به بیماری منجر می شود. بیشتر موارد در مناطق گرمسیری جهان رخ می دهد ، بیشترین خطر در موارد زیر است:

- شبه قاره هند

- جنوب شرقی آسیا

- جنوب چین

- تایوان

- جزایر اقیانوس آرام

- کارائیب (به جز کوبا و جزایر کیمن)

- مکزیک

- آفریقا

- آمریکای مرکزی و جنوبی (به جز شیلی ، پاراگوئه و آرژانتین)

بیشتر موارد در ایالات متحده در افرادی رخ می دهد که هنگام مسافرت به خارج از کشور به این عفونت مبتلا شده اند. اما این خطر برای افرادی که در مرز تگزاس و مکزیک و سایر مناطق جنوب ایالات متحده زندگی می کنند در حال افزایش است. در سال 2014 ، شیوع تب دنگی در هاوایی با سایر شیوع ها در سال 2013 در براونزویل، تگزاس و کی وست، فلوریدا مشخص شد.

 بیماری تب دنگی 

تب دنگی با گزش پشه آئدس آلوده به ویروس دنگ منتقل می شود. پشه هنگامی که فرد مبتلا به ویروس دنگی را در خون او نیش بزند ، آلوده می شود.تب دنگی  نمی تواند مستقیماً از یک شخص به شخص دیگر منتقل شود.

علائم تب دنگی

دنگ نوعی بیماری شدید و شبیه آنفولانزا است که نوزادان ، کودکان خردسال و بزرگسالان را مبتلا می کند ، اما بندرت باعث مرگ می شود. علائم معمولاً به مدت 2-7 روز ، پس از یک دوره نهفته 10-4 روز پس از گزش پشه آلوده ، ادامه دارد. سازمان بهداشت جهانی دانگ را به 2 دسته عمده طبقه بندی می کند: دانگ (با / بدون علائم هشدار دهنده) و دانگ شدید. طبقه بندی فرعی دنگی با یا بدون علائم هشداردهنده برای کمک به پزشکان در زمینه درمان بیماران تریاژ برای بستری در بیمارستان ، اطمینان از مشاهده دقیق و به حداقل رساندن خطر ایجاد دنگ شدیدتر طراحی شده است.

نشانه های تب دنگی

هنگامی که تب شدید (40 درجه سانتیگراد / 104 درجه فارنهایت) با 2 مورد از علائم زیر در مرحله تب همراه باشد ، باید به دانگ مشکوک شد:

• سردرد شدید

• درد پشت چشم

• دردهای عضلانی و مفصلی

• حالت تهوع

• استفراغ

• تورم غدد

• راش

دانگ شدید

بیمار حدوداً 3-7 روز پس از شروع بیماری ، بطور عادی وارد مرحله بحرانی می شود. در این زمان، هنگامی که تب در بیمار کاهش می یابد (زیر 38 درجه سانتیگراد / 100 درجه فارنهایت) ، علائم هشدار دهنده مرتبط با دانگ شدید می توانند آشکار شوند. دانگ شدید یک عارضه بالقوه کشنده ، به دلیل نشت پلاسما ، تجمع مایعات ، ناراحتی تنفسی ، خونریزی شدید یا اختلال عضو است.

علائم هشدار دهنده ای که پزشکان باید به دنبال آن باشند عبارتند از:

• درد شدید شکم

• استفراغ مداوم

• تنفس سریع و پی در پی

• خونریزی لثه

• خستگی

• بی قراری

• خون در استفراغ 

اگر بیماران این علائم را در مرحله حساس نشان دهند ، مشاهده دقیق برای 24-48 ساعت آینده ضروری است تا بتوان مراقبت های پزشکی مناسب را ارائه داد ، تا از بروز عوارض و خطر مرگ جلوگیری شود.

اعتقاد بر این است که افراد با سیستم ایمنی ضعیف و همچنین مبتلایان به عفونت دنگی دوم  در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به تب خونریزی دهنده دنگی هستند.

تشخیص تب دانگ

پزشکان می توانند عفونت دنگی را با آزمایش خون تشخیص دهند تا ویروس یا آنتی بادی های آن را بررسی کنند. اگر پس از سفر به یک منطقه گرمسیری بیمار شدید ، پزشک خود را در جریان بگذارید. به شما این امکان را می دهد که پزشک علائم شما به دلیل عفونت دنگی ایجاد شده است را ارزیابی کند.

 تب دنگی یا استخوان شکن

درمان تب دنگی

هیچ داروی خاصی برای درمان عفونت دنگی وجود ندارد. اگر فکر می کنید تب دنگی دارید ، باید از داروهای تسکین دهنده درد با استامینوفن استفاده کنید و از داروهای آسپیرین که باعث بدتر شدن خونریزی می شود ، خودداری کنید. همچنین باید استراحت کنید ، مایعات زیادی بنوشید و به پزشک خود مراجعه کنید. اگر در 24 ساعت اول پس از پایین آمدن تب احساس بدتر شدن می کنید ، باید سریعاً به بیمارستان مراجعه کنید تا از نظر عوارض بررسی شود.

جلوگیری از تب دنگی

بهترین راه پیشگیری از بیماری جلوگیری از گزش پشه های آلوده است ، به ویژه اگر در منطقه گرمسیری زندگی می کنید یا به آن سفر می کنید. این شامل محافظت از خود و تلاش برای پایین نگه داشتن جمعیت پشه ها است. در حال حاضر واکسنی برای جلوگیری از ابتلای مردم به آن وجود ندارد.

برای محافظت از خود:

• از مواد دافع پشه، حتی در داخل منزل استفاده کنید.

• هنگام بیرون رفتن از پیراهن های آستین بلند و شلوارهای بلند که در جوراب ها فرو رفته اند استفاده کنید.

• در داخل خانه ، در صورت وجود از تهویه مطبوع استفاده کنید.

• اطمینان حاصل کنید که در و پنجره ها توری سالم و بدون پارگی داشته باشند. 

• اگر علائم دنگی دارید ، با پزشک خود صحبت کنید.

• برای کاهش جمعیت پشه ها ، از مکان هایی که پشه ها می توانند تولید مثل کنند ، خلاص شوید. اینها شامل لاستیک های قدیمی ، قوطی یا گلدان هایی هستند که باران را جمع می کنند. آب حمام پرندگان و ظروف آب حیوانات خانگی را به طور منظم عوض کنید.

• اگر شخصی در خانه شما به تب دنگی مبتلا است ، به خصوص در مورد تلاش برای محافظت از خود و سایر اعضای خانواده در برابر پشه ها هوشیار باشید. پشه هایی که اعضای خانواده آلوده را نیش می زنند ، می توانند عفونت را به دیگران در خانه شما منتقل کنند.

گردآوری:بخش سلامت