نقره لازم برای ساخت این ظرف احتمالاً از معدن نخلک در اصفهان امروزی استخراج شده است.
مجموعه Galloway Hoard یا «دَفینه گالووی» بیش از یک دهه پیش در اسکاتلند کشف شد. محققان بهتازگی نکاتی درباره یکی از ظروف این مجموعه دریافتهاند. این ظرف نقرهای با نقوش خاص خود در معدن نقرهای در ایران کشف و در دوران وایکینگها، بیش از هزار سال پیش، به آن سمت دنیا منتقل شده است.
به گزارش نشریه گاردین، مجموعه Galloway Hoard درحالحاضر غنیترین مجموعه از آثار باستانی مربوط به عصر وایکینگها است که سال ۹۰۰ پس از میلاد مسیح در زیر زمین دفن و سال ۲۰۱۴ در مزرعهای در اسکاتلند کشف شد. اخیراً جزئیات بیشتری درباره یکی از ظرفهای نقرهای دردار این مجموعه منتشر شده که ریشه غرب آسیایی و ایرانی آن را نشان میدهد.
سال ۲۰۱۴ زمانی که این ظرف نقرهای پیدا شد، هنوز در پارچههای مخصوص خود پوشیده شده بود و سطح آن فقط از طریق اشعه ایکس قابلمشاهده بود. در ادامه دانشمندان توانستند با استفاده از فناوری لیزری بخشی از خوردگیهای سبز رنگ روی بدنه را تمیز کنند تا جزئیات بیشتری از نقوش روی ظرف مشخص شود.
اکنون محققان میگویند نقوش موجود روی این ظرف نقرهای شامل تاجها، محرابهای آتشین و موجوداتی ازجمله پلنگ و ببر است. این نقشوارهها احتمالاً به دین زرتشتیان، دین رسمی امپراتوری ساسانی و آخرین حکومت ایران قبل از اسلام، مرتبط میشوند. تجزیهوتحلیلها نیز نشان میدهند نقره بهکاررفته در ساخت این ظرف از نقره معادن ایران استخراج شده است. گمان میرود این نقره از معدن نخلک که اکنون در استان اصفهان قرار دارد، به دست آمده باشد.
دکتر «مارتین گلدبرگ»، از موزه ملی اسکاتلند، دراینباره میگوید برخی از اشیای مجموعه Galloway Hoard مانند همین ظرف نقرهای از بقیه اشیا متمایز بودند و آنالیز علمی نیز این موضوع را اثبات کرده است. به گفته دکتر گلدبرگ، این ظرف نقرهای سفری شگفتانگیز داشته و از ایران به جنوب غربی اسکاتلند رسیده است.
مجموعه Galloway Hoard قرار است مدتی طولانی در موزه ملی اسکاتلند در ادینبرو در معرض دید عموم قرار بگیرد.
پاسخ ها