میکروفایبر پارچه مصنوعی است که از الیاف بسیار ریز تشکیل شده است. این الیاف‌ها به طور کلی قطری کمتر از ۱۰ میکرومتر دارند و وزن آنها زیر ۰.۷Dاست. (وزن ابریشم 1D است). این قطر و اندازه پارچه میکرو فایبر را به یکی از بهترین الیاف‌های نساجی در جهان تبدیل کرده است.
با توجه به این ویژگی‌ها پارچه میکروفایبر به یکی از محبوب محصولات تمیز کننده جهان تبدیل شده است. این پارچه نرمی بی‌نظیری دارد که منجر به ظهور لوازم جانبی و اکسسوری‌های زیادی از جنس میکروفایبر شده است.
همچنین پارچههای میکروفایبر دوام زیادی دارند و در دفع و جذب آب عملکرد بسیار خوبی از خود نشان می‌دهند.
به دلیل جذب بالای الکتریسیته ساکن در این نوع پارچه‌ها، میکروفایبرها به عنوان یک فیلتراسیون بسیار خوب در پارچههای ماسک صورت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
طی سال‌ها تولیدکنندگان پارچه، انواع مختلفی از پارچههای میکروفایبر را تولید و عرضه کردند و با وجود آن همچنان کاربردهای جدیدی برای این نوع پارچه در صنایع مختلف پدیدار می‌شود.
اما این ریز الیاف‌ها با وجود کابردهای مفید و چشمیگیرش بر محیط زیست تاثیرات کاملا منفی دارد.
تولید کنندگان پارچه از اوایل دهه ۱۹۵۰ تاکنون کارهای زیادی برای تولید پارچه انجام دادند، در حالی که تلاش‌های اولیه برای تولید الیاف فوق العاده نازک تا جد زیادی موفقیت آمیز بود اما مشکلی که وجود داشت کنترل طول الیاف تولید شده دشوار بود و این مشکل باعث شد کاربردهای این فناوری جدید با محدودیت جدی روبرو شود.
اولین موفقیت بزرگ در تولید میکرو الیاف در مقیاس انبوه زمانی اتفاق افتاد که تولید کنندگان منسجوات از فرایند چرخش مذاب که یکی از روش‌های اصلی و معمول در صنعت نساجی مصنوعی است فاصله گرفتند و به جای آن استفاده از پلیمرهای دو جزئی را مشخصه انواع پلاستیک‌های نساجی هستند را آغاز کردند.
مشخص شد که این پلیمرها بسیار قوی‌تر از پلاستیک‌های تک جزئی هستند و این دو جزئی بودن الیاف باعث کاهش شکستگی هنگام اکسترود الیاف نساجی بسیار نازک می‌شود.
در دهه ۱۹۶۰ میلادی شرکت معروف Toray برای اولین بار تولید انبوه پارچههای میکروفایبر را شروع کرد. دکتر میوشی اوکاموتو (Dr. Miyoshi Okamoto) ثابت کرد کرد که معمار اصلی انقلاب میکروفایبر است. او به همراه دستیارش دکتر تویوچیکو هیکوتا (Dr. Toyohiko Hikota) تولید انوع پارچههای میکرو الیاف از جمله ا اولترا سوییت (ultrasuede) که یکی از اولین ریز الیاف‌های این صنعت بود را شروع کرد، این نوع پارچه بعدها به محبوبیت بسیار زیادی دست پیدا کرد.
اولترا سوییت : این محصول از ترکیب ۸۰٪ میکرو الیاف و ۲۰٪ پلاستیک پلی اورتان تشکیل شده است.
به استثنای پارچههای اولترا سوییت، استفاده از پارچههای ساخته شده از میکرو الیاف تا دهه ۱۹۹۰ بسیار محدود شد ، یک شرکت سوئدی در دهه ۹۰ میلادی نسل جدیدی از میکروفایبرها را تولید کرد که باعث رشد و محبوبیت این نوع پارچه‌ها در سراسر جهان به خصوص اروپا گردید.
پارچه میکروفایبر یک شبه به عنوان محبوبت‌ترین پارچه برای لباس‌ها در سراسر اروپا تبدیل شد و بعدا در سایر صنایع مانند نظافت و صنعت هم به کار گرفته شد.
هر چند شرکت تورای (Toray ) ژاپن به خاطر توسعه پارچه‌ی میکروفایبر در عرصه اقتصادی مشهور شد اما شاید اگر این نوع پارچه‌ها در اروپا رواج و گسترش نمی‌یافت محبوبیت آن تا این اندازه افزایش پیدا نمی‌کرد.
پارچههای میکروفایبر در طول دهه‌ی ۱۹۹۰ به محبوبیت خود در آسیا و اروپا ادامه داد و در اوایل دهه‌ی ۲۰۰۰ میلادی این نوع پارچه در آمریکای شمالی و سپس در سایر نقاط جهان محبوب شد.
این پارچه با توجه به الیاف ریزی که دارد خاصیت تمیز کنندگی منحصر به فردی را نسبت به پارچههای دیگر دارند. پارچههای میکروفایبر به منسوجات اصلی پارچههای دستشویی، حوله‌های آشپزخانه و دیگر تمیز کننده‌ها تبدیل شدند.
البته امروزه لباس‌ها و اکسسوری‌های میکروفایبر به اندازه دهه‌ی ۱۹۹۰ میلادی محبوب نیستند اما در برخی اکسسوری‌ها هنوز هم از این نوع پارچه‌ها استفاده می‌شود.
به تازگی محبوبیت میکروفایبر با توجه به بحث و جدال در مورد پیرامون آلودگی میکرو الیاف‌ها ضربه قابل توجهی را تحمل کرده است.
با وجود نامگذاری‌های گمراه کننده، پارچههای میکرو الیاف بیشترین تاثیر را در آلودگی ندارند و پارچههای رایجی مانند پلی استر و ریون بیشتر از پارچههای میکرو الیاف در آلودگی زیست محیطی نقش دارند.
برخی از افراد به دلیل نام آن و برخی دیگر به دلیل استفاده از پارچه میکرو فایبر در لباس‌ها و سایر اقلام، نسبت به استفاده از این نوع پارچه‌ها که بسیار مفید و ارزان قیمت هستند بدبین شده‌اند.
بیشتر پارچههای میکروفایبر از ترکیبی از پلی استر و پلی آمید(نایلون) تشکیل شده‌اند. تولید کنندگان منسوجات مصنوعی این دو الیاف را جداگانه تولید و سپس با استفاده از گرما با هم ترکیب می‌کنند.
به دلیل استحکام کششی نسبتا بالا پلی استر می‌توان آن را به شکل‌های بسیار متنوعی در آورد. هسته‌ی اکثر میکروفایبرها پلی استر هست و هسته‌های پلی استر معمولا به ستاره‌ای شکل هستند.
سپس تولید کنندگان نساجی پلی آمید را در شکاف بین ” points ” الیاف پلی استر قرار می‌دهند.
چگالی پلی آمید به طور قابل توجهی کمتر از پلی استر است و باالطبع مقاومت کششی کمتری دارد، بنابراین ساختن پلی آمید به اشکال پیچیده دشوار است اما این منسوجات به عنوان یک ماده پر کننده ایده‌ال استفاده می‌شوند.
علاوه بر این پلی استر ساختار ریز الیاف را ایجاد می‌کند که پلی آمید تامین کننده قسمت عمده‌ی آن است. هنگام تمیز کردن، پارچه پلی استر وظیفه تمیز کردن را بر عهده دارد و در کنار آن پلی آمید قابلیت جذب را ایجاد می‌کند و ضخامت پارچه را بهبود می‌بخشد.
از آنجایی که میکروفایبرها می‌توانند قطری به اندازه‌ی ۰.۲ دنیر داشته باشند، اما تولید کنندگان منسوجات نمی‌توانند الیاف پلی استر استفاده شده در تولید میکرو فایبرها را از طریق ریسندگی‌های معمول به دست آوردند.
اما برای به دست آوردن این الیاف تولید کنندگان از لوله‌های فلزی بلند استفاده می‌کنند که الیاف پلی استر حاصل قبل از آنکه با نوارهای پلی آمید ترکیب شوند از این لوله رد شده و سپس با نوارهای پلی آمید مخلوط و سرد می‌شوند.
در این مرحله می‌توان ریز الیاف را رنگ‌آمیزی کرد یا ترکیبات شیمایی به آن اضافه کرد که در برابر حرارت مقاومت کافی داشته باشد یا کیفیت‌های مطلوب دیگری را به آن اضافه کند.
سپس میکروفایبرهای تولید شده در ورقه‌های طولانی پارچه بافته می‌شوند و برای استفاده‌ی نهایی به کارخانجات مربوطه ارسال می‌گردند.
پارچه های میکروفایبر در زمینه های مختلف بسیار متنوعی مورد استفاده قرار می گیرند. در ادامه چند نمونه از استفاده‌های معمول این پارچه را ذکر خواهیم کرد.
میکروفایبر برای نظافت و تمیز کردن کاملا مناسب است. طراحان اصلی این نوع پارچه پلی استر را با پلی آمید ترکیب کرده تا هم افزایی، جذب و دوام بسیار خوبی را ایجاد می‌کند.
الیاف استفاده شده در پارچههای میکروفایبر به دلیل طراحی منحصر به فردی که دارند می‌توانند آلودگی بیشتری را نسبت به سایر پارچه ها جذب کنند. تحقیقات علمی نشان می‌دهد که حتی ممکن است پارچههای میکروفایبر برای از بین بردن ویروس و میکروب‌های خطرناک از روی سطح مفید باشند.
از آنجا که مایکروفایبرها در جذب آب بسیار عملکرد خوبی دارند و همچنین دوام نسبتا بالایی را نسبت به سایر پارچه‌ها دارند، به همین دلیل طراحان پارچه از این نوع ماده برای ساخت حوله استفاده می‌کنند. از ملحفه حمام گرفته تا حوله آشپزخانه و پارچههای دستشویی میکروفایبرها یک ماده حوله‌ای فوق العاده محبوب به حساب می‌آید.
گرچه تا حدودی کمتر رایج است، اما از این نوع پارچه به دلیل لطافت و نرمی که دارد برای تهیه ملحفه و رو بالشتی هم استفاده می‌شود.
تولید کنندگان مبل گاها به دلیل قابلیت جذب ترکیبی و نفوذ ناپذیری گاهی از این الیاف‌ها برای تودوزی مبلمان خود استفاده می‌کنند. میکروفایبرها همچنین برای تولید پادری و پتو هم استفاده می‌شوند.
ویژگی‌های الکترواستاتیک میکروفایبر این پارچه را به عنوان یک ماده فیلتراسیون عالی برای مصارف صنعتی تبدیل کرده است. این ماده به عنوان یک فیلتراسیون کاربردهای مختلفی را در صنعت دارد و به عنوان مثال از میکروفایبرها به عنوان ماده عایق استفاده می‌کنند.
نرمی و لطافت پارچه میکروفایبر باعث می‌شود تا این پارچه گزینه‌ی مطلوبی برای پوشاک و اکسسوری باشد. میکرو الیاف‌ها به دلیل مقاومت در برابر لکه‌ها بیشتر در ساخت دامن و کت زنانه استفاده می‌شود.
جالب است بدانید انوع خاصی از میکرو فایبرها در صنایع چرمی استفاده می‌شود که از طریق آن کمربند، کیف پول، کیف دستی و سایر لوازم اکسسوری که معمولا از طریق چرم مصنوعی یا طبیعی ساخته می‌شوند، تولید می‌گردد.
چین را می‌توان مرکز اصلی تولید نساجی مصنوعی جهان دانست، در نتیجه اکثر محصولات میکروفایبر جهان از چین منشا می‌گیرند و این کشور به همراه ایالات متحده و اتحادیه اروپا بیشترین میکروفایبرهای جهان را تولید می‌کنند.
میکروفایبر یکی از کم هزینه‌ترین منسوجات مصنوعی است، البته اگر چه از منسوجات ساده‌تری (به لحاظ ترکیب ساختار و تولید) مانند پلی استر و پلی آمید گران تر است اما قیمت آن بسیار مناسب‌تر از ابریشم، پنبه یا سایر الیاف طبیعی است.
مانند همه‌ی محصولات پارچههای میکروفایبر هم مزایا و معایب خاص خود را دارند، انعطاف پذیری میکروفایبر می‌تواند محصولات متنوعی را از آن به وجود بیاورد و در کنار آن، میکروفایبر را به یک محصول پرسود برای تولید کنندگان تبدیل کند.
در ادامه مزایا و معایب این پارچه را ذکر خواهیم کرد.
منبع: سیما نخ /
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها