خطر دوقطبی پارک-مسجد همه ایران را تهدید می کند

دوگانه‌ی پارک/مسجد را ظاهراً باید جدیدترین محصول دستگاه دوقطبی‌ساز دانست.

برترین‌ها: محسن‌حسام مظاهری (نویسنده و پژوهشگر) نوشت: دیروز ظهر که از کنار کوه صفه می‌گذشتم، چشمم به ماشین‌هایی افتاد که راه فرعی پارک کوه را مسدود کرده بودند. مشابه همین اقدام در ورودی‌های پارک جنگلی ناژوان هم رخ داده بود. دو فضای تفریحی پرطرفدار که در این دو روز پایانی تعطیلات نوروز هرسال مملو از جمعیت اهالی شهر و گردشگران می‌شد. به‌ویژه که امسال نوروز هم مصادف شده با روزهای پرآبی زاینده‌رود. بااین‌اوصاف قابل تصور است که مسدودکردن این فضاها چه حجمی از نارضایتی در بین مردم و گردشگران پدید آورده است. برخلاف اعلام وزارت کشور، اخبار رسانه‌ها و گزارش‌های کاربران شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد لااقل در برخی از دیگر شهرها (مانند آمل، نجف‌آباد، ساوه، گرگان، کرمان و...) هم مشابه این محدودسازی‌ها اعمال شده است.

دوگانه‌ی پارک/مسجد را ظاهراً باید جدیدترین محصول دستگاه دوقطبی‌ساز دانست. برخی از تصمیم‌گیرندگان که به جامعه به چشم طفل صغیر و محجوری نگاه می‌کنند که فاقد قدرت تشخیص هستند. همان استعاره‌ی دولت‌ِ پدر که تمام‌وقت فرزندش را تحت نظر و کنترل دارد. اینکه چه می‌پوشد، با چه کسانی رفاقت می‌کند، چه می‌خورد، کجا می‌رود، تفریحش چیست و... . حالا هم این پدر نگران آن است که طفل نابالغش خدای نکرده نتواند بین دو سنت آیینی، یکی ملی (سیزده‌بدر) و دیگری مذهبی (شب قدر و عزای حضرت علی)‌ رفتار متعادلی نشان دهد و جوری مدیریت کند ‌که هتک حرمت مقدسات نشود. از چه راهی؟ همان راه همیشگی: محدودکردن گزینه‌های پیش روی طفل تا مبادا گزینه‌ی نامطلوب را انتخاب کند. این رفتارها به‌ویژه در سال‌های اخیر شدت گرفته است.  مثل مانورهای خیابانی مذهبی مکرر گویا قرار است به بدنه‌ی وفاداران اطمینان خاطر بدهد که شهر در تصرف ماست.. 

با مرزگذاری بین شهروندان و قطبی‌سازی، از قضا بیش از هرکس فضا را بر همان مذهبی‌ها تنگ‌تر خواهد کرد و سهم آن‌ها را از خیابان در خارج از زمان‌های مناسکی محدودتر خواهد کرد. دود سیاست استیلاطلبی بیش از همه به چشم بدنه‌ی مذهبی خواهد رفت. با بستن پارک، مسجد شلوغ نمی‌شود.