بعد از فیلم برادران لیلا و تفریق، این بار شاهد انتشار غیرقانونی فیلم اورکا با بازی ترانه علیدوستی هستیم.
برترینها: بعد از فیلم برادران لیلا و تفریق، این بار شاهد انتشار غیرقانونی فیلم اورکا با بازی ترانه علیدوستی هستیم. اورکا فیلم درام ورزشی به کارگردانی سحر مصیبتی و تهیه کنندگی طهورا ابوالقاسمی در سال 1400 براساس زندگی واقعی ورزشکار زن ایرانی ساخته شده و حالا بصورت غیرقانونی منتشر شده است. همراه ما باشید تا داستان فیلم اورکا ترانه علیدوستی و نقد آن را با شما در میان بگذاریم.
اورکا؛ اولین فیلم سینمایی سحر مصیبتی است که براساس واقعیت و در مورد زندگی الهام سادات اصغری (شناگر ایرانی) میباشد. شناگری که در دهه 90 با دستهای بسته در آبهای آزاد رکورد گینس را از آن خود کرد و مشکلاتی که در ثبت رکورد این شناگر وجود داشت، باعث ایجاد حواشی زیادی شد. در خلاصه داستان فیلم اورکا آمده: تو اورکایی دختر… چون اونقدر میجنگی تا به اون چیزی که میخوای میرسی!)
اورکا نام درهای کوچک در نزدکی قائم شهر است و فیلمبرداری اورکا در شمال ایران، چابهار و تهران انجام شده است. مصیبتی کارگردانی است که دغدغه مشکلات ورزشکاران زن را دارد و پیش از این نیز مستند صفر تا سکو در مورد زندگی خواهریان منصوریان را ساخته بود. فیلم سینمایی اورکا در جشنواره بین المللی سانتا باربارای آمریکا و جشنواره اجیال دوحه قطر نیز حضور داشته است.
میثم کریمی، منتقد سینما در یادداشتی به تحلیل این فیلم پرداخت و نوشت: فیلم «اورکا» پس از انتشار مستندی درباره الهام اصغری ساخته شده است. مستندی که تهیه کننده آن نیز مهتاب کرامتی بود و حالا در نسخه سینمایی نیز کرامتی خود یکی از تهیه کنندگان فیلم به شمار میرود. اما متاسفانه فیلم سینمایی که براساس زندگی الهام اصغری ساخته شده، نمیتواند تبدیل به اثری شود که زندگی این شناگر رکورددار گینس را برای تماشاگر به درستی روایت کند.
مهم ترین مشکل فیلم «اورکا» شخصیتپردازی ضعیف الهام اصغری در فیلم است. فیلم که آغاز میشود، تماشاگر با شخصیتی بحران زده مواجه میشود که تجربه خشونتآمیزی از زندگی مشترک داشته و در یک افسردگی بیانتها غوطهور شده است. با این حال، طولی نمیکشد که فیلم به یکباره او را از افسردگی خارج کرده و تبدیل به فردی پر انگیزه میکند که قصد تاریخسازی و ثبت رکورد گینس دارد! سیر تحول شخصیت الهام از فردی افسرده به فردی با انگیزه، تنها در یک سکانس رخ میدهد و توضیح بیشتری در این خصوص داده نمیشود!
مشکل دیگر فیلم، بخش میانی آن است که انتظار میرود در آن تماشاگر، قهرمان اصلی داستان را بهتر بشناسد و در مسیر رسیدن او به قله افتخار در کنارش باشد. اما بخش میانی فیلم یک درام بیاهمیت است که در آن صرفاً یک دوستی ساده میان الهام و افراد محلی در بلوچستان شکل میگیرد و هر بار مسائل بیاهمیت تکرار میشود. متاسفانه بخش میانی فیلم که نیازمند پرورش شخصیت اصلی داستان بوده، نه تنها اقدام موثری انجام نمیدهد بلکه حتی قصه فرعی هم تعریف نمیکند که بتواند اندکی به بهبود شناخت تماشاگر از شخصیت اصلی داستان بینجامد.
به این مشکلات باید برخی شخصیتها را هم اضافه کرد که بود و نبودشان تاثیری در روایت ایجاد نکرده است. شخصیت پدر که در ابتدا به عنوان یک پدر ایدهال و حمایت کننده به تماشاگر معرفی میشود، در میانه فیلم ناگهان از فیلم محو میشود! همچنین معضل شوهر سابق که در مقدمه باعث حال بد الهام اصغری بوده، در اواسط فیلم ناگهان حل میشود و دیگر خبری از تماسهای او نیست!
شاید تنها حضور ترانه علیدوستی در «اورکا» باشد که توانسته فیلم را سرپا نگه دارد. بازیگری که تلاش مناسبی انجام داده تا بتواند در صحنههای شنا در دریا عملکرد مناسبی داشته باشد و باید گفت تا حدی هم در این زمینه موفق بوده است. با این حال، شخصیتپردازی ضعیف الهام اصغری در فیلم، اجازه درخشش به علیدوستی نداده است.
«اورکا» چیزی بیشتر از آنچه که تماشاگر پیش از این درباره الهام اصغری میدانست به او ارائه نمیدهد. فیلم نه به زندگی شخصی این شناگر میپردازد و نه حتی در بخش میانی فیلم، چیزی درباره او برملا میکند که ارزش تماشای فیلم را بالا ببرد. متاسفانه فقر ژانر بیوگرافی در سینمای ایران باعث شده که اغلب فیلمسازان ما درک درستی از این ژانر نداشته باشند.
یکی دیگر از منتقدان سینما ضمن اشاره به تیزر این فیلم نوشت: با وجود اینکه فیلم اورکا تلاشهای زن ایرانی برای رسیدن به هدفش را به خوبی روایت کرده اما تیزر فیلم اورکا با حال و هوای خاکستری حسی از تنش و یاس را در مخاطب ایجاد میکند. فیلم شخصیتپردازی درستی از نقش اصلی داستان ندارد و تصویر دقیق و درستی از زندگی و شخصیت واقعی او ارائه نمیدهد و اصلیترین نقدی که میتوان برای فیلم اورکا ارائه داد، اتفاقاتی است که در بخشی از سکانسهای فیلم رخ میدهد و بدون نتیجه رها میشود. تا جایی که مخاطب جواب مشخصی برای اتفاقات دریافت نمیکند.
نسگُل: من چقد لحظه لحظهاش اشک ریختم چه از درد چه از ذوق
مهسا: اورکا رو دیدم و شبیه تراژدی بود. با همه صحنههاش اشک ریختم چقدر بیچارهایم ما زنها
پروانه خسته: ولی فیلم اورکا انقدر قشنگ و تلخ بود که اشک ریختن کم بود واسش:)
آوای سابق: اورکا نه لوکیشن خفنی داره، نه فیلمبرداری خارقالعادهای داره نه تدوین عجیب غریبی داره. ولی حرف... چیزی که زیاد داره حرفه...
نگین: اورکا رو دیدم و منم خانم اصغری، منم.
دان: دارم فیلم اورکا رو میبینم و هی تو دلم میگم سوختم برات الهام اصغری هزار بار سوختم برات
زهرا: از پر پرواز شادمهر عقیلی تا اورکا با هنرمندی ترانه علیدوستی صد افسوس
هندونیف: سینمایی اورکا رو دیدم از اول تا آخرش مخلوط بغض و گریه بودم چقدر تک تک لحظاتش قابل درک بود برام؛ ترد شدن، دشنام خوردن، مجروح شدن، ناامید شدن و و و ...
پاسخ ها