عکسی که در تاریخ ایران تکرار نخواهد شد

بازنشر تصویری خاص از دو نسل متفاوت از سینمای ایران، گلشیفته فراهانی و عزت الله انتظامی در شبکه‌های اجتماعی بازتاب فراوانی داشته.

هنر نیوز: بازنشر تصویری خاص از دو نسل متفاوت از سینمای ایران، گلشیفته فراهانی و عزت الله انتظامی در شبکه‌های اجتماعی بازتاب فراوانی داشته، تا آنجا که دامون قنبرزاده، منتقد سینما دلنوشته‌ای در وصف این تصویر منتشر کرده.

دامون قنبرزاده، منتقد سینما با انتشار این تصویر در یادداشتی نوشت: دو نسل متفاوت از سینمای ایران، دست در دست هم. حالا از این دو نسل متفاوت، هیچ‌کدام‌شان این‌جا نیستند اما هر کدام از آن‌ها تأثیر غیرقابل‌انکاری در تاریخ سینمای ایران داشته‌اند. وقتی در این لحظه‌ی به‌خصوص، ساتیار امامی در حیاط مجموعه‌ی باغ فردوس (موزه‌ی سینما) از این دو بازیگر مهم سینمای ایران عکس می‌گرفت، طبعاً نه خودش و نه سوژه‌ها هیچ‌وقت فکر نمی‌کردند که روزی هیچ‌کدام‌شان نباشند؛ لااقل دختر جوان که قطعاً چنین فکری نمی‌کرد! اما روزگار بازی‌های عجیبی دارد؛ پیرمرد چند سال بعد از این عکس فوت می‌کند و دختر هم برای همیشه از ایران می‌رود.

حالا شاید دختر جوان با دیدن این قاب، دلش برای باغ فردوس تنگ شود، برای آن لحظه‌ها و برای آن خاطره‌ها. واقعاً نمی‌دانم اگر این عکس را ببیند چه احساسی خواهد داشت. اما لااقل احساس خودم را خوب می‌دانم؛ بدون این‌که بخواهم مرثیه‌سرایی کنم غم عجیبی من را فرا می‌گیرد. انگار دلم برای چیزی تنگ می‌شود. 

برای چیزی دور و دست‌نیافتنی. حتی برای چیزی که انگار دیگر نیست و شاید هم نخواهد بود. پیرمرد با قدرت زیست و کلی نقش و فیلم درجه‌یک به یادگار گذاشت و به اندازه‌ی کافی هم در زمان حیاتش قدر دید. دختر جوان هم هر چند ناچار شد کوچ کند، اما به قدر استعدادش پیش رفت، اسمش سر زبان‌ها افتاد و به ستاره‌ای بین‌المللی تبدیل شد.

این وسط انگار فقط مایی که داریم به این عکس نگاه می‌کنیم، به نوعی بازنده حساب می‌شویم. بازنده‌هایی که چیزهای زیادی را از دست داده‌ایم. این‌جا فقط حس نوستالژیک ذاتی انسان‌ها (و به‌خصوص ما ایرانی‌ها) نیست که به سمت کانال «حسرت خوردن از گذشت سریع زمان و بالا رفتن سن» راه کج کند، بلکه تماشای این عکس واقعاً انگار به ما یادآور می‌شود چیزهای دیگری را هم از دست داده‌ایم و از همه مهم‌تر سینمایی که واقعاً روزگاری حرفی برای گفتن داشت. بگذریم، قرار بود مرثیه‌سرایی نکنم.

دختر جوان دست در دست پیرمرد کارکشته، در قابی ماندگار می‌شوند که برای ما چیزهای زیادی را به یاد می‌آورد. چیزهایی از جنس سینما، فیلم، فیلم خوب، تعهد، سلیقه، هوش و...