جشن هالووین در سال ۲۰۲۴، مانند هر سال در تاریخ ۳۱ اکتبر (۱۰ آبان) در کشورهای مختلف جهان برگزار میشه. این روز، به ویژه در کشورهای غربی، به عنوان فرصتی برای جشنگرفتن و نمایش خلاقیت در لباسها و دکوراسیونها شناخته میشه.
در شامگاه ۳۱ اکتبر بسیاری از مردم با پوشیدن لباسهای مختلف و شرکت در مراسم محلی، به روح و سنتهای این جشن زنده و رنگین میافزاین.
در این روز، مردم در خانهها و محلهها با برگزاری جشنها، پخش موسیقی، و توزیع خوراکیهای مخصوص، هالووین را جشن میگیرن و به کودکان خوراکی میدن. مردم در این جشن با پوشیدن لباسهای مختلف، نقش شخصیتهای ترسناک یا فانتزی را بازی میکنن و از طریق این تغییر هویت، با دوستان و خانوادههای خود در یک فضای سرگرمکننده و شاد به جشن و شادی میپردازن.
بسیاری از مردم با تزیین خانههای خود با اسکلتها، ارواح، و سایر نمادهای ترسناک، جو خاص هالووین را به وجود مییارن و این تزئینات به جزئی از این جشن تبدیل شده.
واژه «هالووین» از عبارت انگلیسی «All Hallows’ Eve» گرفته شده که به معنای «شب مقدسین» است. این اصطلاح به شب قبل از «روز تمام قدیسان» (اول نوامبر) اشاره داره، روزی که در آئین مسیحیت برای گرامیداشت قدیسان و شهدا برگزار میشده.
هالووین تاریخی طولانی داره و به جشن باستانی «سوون» متعلق به «گیلها»، از مردمان سلتی بازمیگرده که چند سده پیش از میلاد در بخشهایی از بریتانیا از جمله ایرلند و اسکاتلند زندگی میکردن. در سوون که معمولا هنگام برداشت محصول برگزار میشد، مردم گیل آتش روشن میکردن و لباسهایی از پوست حیوانات میپوشیدن تا ارواح مردگان را دور کنن.
با گسترش مسیحیت، پاپ گرگوری سوم در قرن هشتم روز اول نوامبر را به عنوان روز مقدسین اعلام کرد و آداب و رسومی از سوون را در آن گنجوند. این روز به نام «شب هالو» (Hallow) معروف شد و به مرور به شکل خلاصهشده هالووین تغییر یافت.
از قرون وسطی به این سو، این جشن به طور تدریجی از مراسمهای مذهبی و خرافی به جشنی سرگرمکننده و اجتماعی تبدیل شد که کودکان و بزرگسالان هر سال در آن لباسهای خاص میپوشن.
ورود مهاجران اروپایی به آمریکا به رواج این جشن کمک کرد. آنها مراسم پاییزی خاصی برگزار میکردن که شامل داستانهای ارواح و سنتهای قدیمی بود. در این زمان، آداب و رسوم هالووین به شکل آمریکایی امروزی تغییر پیدا کرده.
در قرن نوزدهم، تلاشهایی برای تغییر هالووین به جشنی خانوادگی و دوستانه صورت گرفت. به جای مراسمهای ترسناک، پارتیها و جشنهای خانوادگی رایج شد و لباسهای فانتزی و بازیهای کودکانه به این جشن اضافه شد.
امروزه هالووین یکی از بزرگترین جشنهای تجاری در آمریکاست و مردم برای تزئینات، لباسها و خوراکیها هزینههای بالایی صرف میکنن. کدوهای حکاکیشده با طرحهای مختلف به نماد اصلی هالووین تبدیل شده و مردم برای تزئین آنها رقابت میکنن.
در دهه ۱۹۵۰، هالووین بهطور عمده به جشنی کودکانه تبدیل شد و از خیابانها به خانهها و مدارس انتقال یافت. این تغییرات سبب شد که خانوادهها به طور گروهی هالووین را جشن بگیرن و قاشقزنی را به عنوان یکی از بخشهای اصلی اون حفظ کنن.
آداب و رسومی مانند پیشبینی آینده و فالگیری در هالووین وجود داشته که بهویژه در میان جوانان برای پیشبینی ازدواج و آینده محبوب بودن.
در شب هالووین کودکان با پوشیدن لباسهای ترسناک به منزل همسایگان میرن و به اونا میگن «چیزی بده تا کاریت نداشته باشم». به این کار اونا «Trick or Treat» گفته میشه که تقریبا معادل قاشقزنی در سنت ایرانیه.
باورهای خرافی متعددی نیز در هالووین وجود دارن، از جمله دوری از گربههای سیاه که به خاطر باورهای جادویی قدیمی درباره این حیوانات به وجود اومده.
فیلمهای ترسناک و ژانر وحشت با محوریت هالووین نیز محبوبیت زیادی پیدا کردن و به جزئی از فرهنگ این جشن تبدیل شده. در کنار فیلمهای ترسناک، کارتونها و فیلمهای خانوادگی مثل «هالووین چارلی براون» و «شب قبل از کریسمس» نیز در بین کودکان و خانوادهها محبوبیت دارن.
کدوهای کندهکاری شده یا همان «جک-اُ-لنترن»ها که در این جشن استفاده میشن، از نمادهای اصلی هالووین هستن و هر سال مردم با طراحیهای جدید هنرمندانه و بامزه به تزئین آنها میپردازن.
کدو تنبل به عنوان نماد هالووین از سنتهای قدیمی ایرلندی نشأت گرفته. در این سنت، از کدو تنبل به عنوان چراغ یا فانوس برای دور نگهداشتن ارواح خبیث و شیاطین استفاده میشده. این سنت بهرهگیری از کدو تنبل به مرور زمان به هالووین منتقل شد و به یکی از نمادهای اصلی این جشن تبدیل گردید.
کدو تنبل را معمولاً خالی کرده و سپس چهرههایی ترسناک یا خندهدار روی آنها حک میکنن تا با آن فضای جشن را تزیین کنن.
پاسخ ها