درو وایزمن: مردی که علم را برای مبارزه با بیماری‌ها به خدمت گرفت

درو وایزمن

درو وایزمن، برنده جایزه نوبل پزشکی 2023، یک پیشگام در تحقیقات واکسن و علم ایمونولوژی است. او به خاطر کشف و توسعه پلتفرم mRNA اصلاح شده نوکلئوزید شناخته شده است. در این مقاله از ، به بررسی زندگی و دستاوردهای علمی درو وایزمن خواهیم پرداخت.

درو وایزمن 

درو وایزمن (متولد 7 سپتامبر 1959) یک پزشک و ایمونولوژیست آمریکایی است که به دلیل مشارکت‌های خود در زیست‌شناسی RNA شناخته شده است. وایزمن استاد افتتاحیه رابرتس خانواده در تحقیقات واکسن، مدیر موسسه پن برای نوآوری RNA و استاد پزشکی در دانشکده پزشکی پرلمان در دانشگاه پنسیلوانیا (پن) است.

کار وایزمن زیربنای توسعه واکسن‌های mRNA است که بهترین شناخته‌شده‌ترین آن‌ها واکسن‌های COVID-19 تولید شده توسط BioNTech/Pfizer و Moderna می‌باشند. وایزمن با بیوشیمیدان کاتالین کاریکو، جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی در سال 2023 را به دلیل "کشف‌های مربوط به اصلاحات پایه نوکلئوزیدی که توسعه واکسن‌های mRNA مؤثر علیه COVID-19 را ممکن ساخت" دریافت کرد.

وایزمن همچنین برنده و هم‌برنده جوایز متعدد، از جمله جایزه معتبر Lasker-DeBakey Clinical Medical Research Award بوده است. در سال 2022، او به آکادمی ملی پزشکی و آکادمی هنر و علوم آمریکا انتخاب شد.

پروفسور وایزمن

اوایل زندگی و تحصیلات

درو وایزمن در لکسینگتون، ماساچوست، در 7 سپتامبر 1959، از هال و آدل وایزمن متولد شد. هال یهودی و آدل ایتالیایی است. هرچند مادرش به یهودیت تبدیل نشده بود، او با جشن گرفتن تمام تعطیلات یهودی بزرگ شد. وایزمن در لکسینگتون، ماساچوست بزرگ شد و در دبیرستان لکسینگتون تحصیل کرد و در سال 1977 فارغ‌التحصیل شد.

او در سال 1981 مدرک لیسانس و کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه براندیس دریافت کرد، جایی که در رشته‌های بیوشیمی و آنزیمولوژی تحصیل کرد و در آزمایشگاه جرالد فاسمن کار کرد. وایزمن کار تحصیلات تکمیلی خود را در رشته‌های ایمونولوژی و میکروب‌شناسی برای دریافت مدرک پزشکی و دکترای خود در سال 1987 در دانشگاه بوستون انجام داد.

پس از آن، وایزمن یک دوره اقامت در مرکز پزشکی دیاکونس بیت اسرائیل گذراند و سپس یک دوره تحقیقاتی در مؤسسات ملی بهداشت (NIH) تحت نظارت آنتونی فائوچی، که در آن زمان مدیر مؤسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی بود، انجام داد.

شغل درو وایزمن 

درو وایزمن در سال 1997 به دانشگاه پنسیلوانیا نقل مکان کرد تا آزمایشگاه خود را برای مطالعه زیست‌شناسی RNA و سیستم ایمنی ذاتی تأسیس کند. او اکنون استاد رابرتس خانواده در تحقیقات واکسن در این دانشگاه است.

در دانشگاه، وایزمن، که یک ایمونولوژیست و متخصص در زمینه واکسن‌ها بود، با کاتالین کاریکو، همکار و همکار آینده خود، در یک دستگاه فتوکپی آشنا شد. در آن زمان، آن‌ها درباره کمبود بودجه برای تحقیقات RNA همدردی کردند. کاریکو در حال آزمایش درمان RNA بر روی بیماری‌های مغزی و سکته‌ها بود. وایزمن، ایمونولوژیست، شروع به همکاری با بیوشیمیدان کاریکو کرد و تمرکز خود را به کاربرد فناوری RNA در واکسن‌ها تغییر داد.

حمایت وایزمن در کمک به کاریکو برای ادامه و گسترش تحقیقات خود بسیار مهم بود. آن‌ها به آرامی شروع به پیشبرد فناوری کردند و مشکلات را یکی یکی حل کردند. وایزمن درباره مشکل به دست آوردن بودجه و شناخت برای کار خود اظهار نظر کرده است که "ما مجبور بودیم تمام راه را بجنگیم. 

یکی از موانع عمده علمی که وایزمن و کاریکو با آن مواجه بودند، ایجاد واکنش‌های ناخواسته ایمنی و التهابی توسط RNA به عنوان عوارض جانبی بود. از سال 2005، آن‌ها چندین مطالعه برجسته را منتشر کردند که از نوکلئوزیدهای مصنوعی برای اصلاح RNA استفاده کردند تا از تخریب آن توسط بدن جلوگیری کنند. این پیشرفت زمینه را برای استفاده از درمان‌های RNA فراهم کرد، هرچند در آن زمان توجه کمی به این مطالعه جلب شد.

وایزمن و کاریکو با توسعه یک تکنیک تحویل برای بسته‌بندی mRNA در نانوذرات لیپیدی، یک سیستم جدید برای تحویل داروهای RNA ایجاد کردند که مولکول شکننده را تا زمان رسیدن به ناحیه مورد نظر بدن محافظت می‌کند. آن‌ها اثربخشی این سیستم تحویل را در حیوانات نشان دادند.

در سال 2006، وایزمن و کاریکو شرکت RNARx را تأسیس کردند که هدف آن‌ها توسعه درمان‌های جدید RNA بود. در سال 2020، فناوری اصلاح شده RNA آن‌ها به مؤلفه اصلی بنیادی واکسن‌های COVID-19 تولید شده توسط Pfizer/BioNTech و Moderna تبدیل شد که در سراسر جهان برای مقابله با همه‌گیری COVID-19 مورد استفاده قرار گرفت.

وایزمن همچنین با دانشمندان دانشگاه چولالونگورن تایلند همکاری کرده است تا واکسن‌های COVID-19 را برای کشور و کشورهای همسایه با درآمد کم و متوسط توسعه و ارائه دهند، کشورهایی که ممکن است دسترسی فوری به واکسن نداشته باشند.

آزمایشگاه وایزمن به طور فعال در زمینه استفاده از mRNA برای نسل بعدی واکسن‌ها، ویرایش ژن، و درمان‌های mRNA تحقیق می‌کند. پروژه‌ها شامل توسعه واکسن‌های پان کروناویروس، فناوری ویرایش ژن برای فعال کردن ژن‌هایی که آنتی‌بادی‌های از دست رفته را تولید می‌کنند، و درمان‌های شرایط التهابی حاد هستند. وایزمن امیدوار است که از فناوری mRNA برای توسعه واکسن‌ها علیه آنفولانزا، تبخال و HIV نیز استفاده کند.

دکتر درو وایزمن

تشخیص

درو وایزمن و کاتالین کاریکو برای کار مرتبط با mRNA خود، جوایز متعددی از جمله جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی 2023، جایزه Rosenstiel 2020، جایزه لوئیس گروس هورویتز، جایزه مرکز پزشکی آلبانی، جایزه Lasker-DeBakey Clinical Medical Research Award، و جایزه مرزهای دانش بنیاد BBVA (به‌طور مشترک با رابرت اس. لانگر) را دریافت کردند.

جوایز و افتخارات وایزمن

وایزمن همچنین یک درجه افتخاری از کالج پزشکی دانشگاه Drexel دریافت کرد. در سال 2021، او جایزه شاهزاده آستوریاس را در دسته تحقیقات علمی کسب کرد. برای سال 2022، او جوایز متعددی از جمله جایزه پیشرفت در علوم زندگی، مدال جسی استیونسون کووالنکو از NAS (به‌طور مشترک با کاتالین کاریکو) و همچنین جایزه ژاپن را دریافت کرد. در همان سال، او همچنین جایزه رابرت کوچ، جایزه تانگ در علوم بیوفارما، و جایزه پلاک طلایی آکادمی دستاوردهای آمریکا را دریافت کرد و به آکادمی ملی پزشکی و آکادمی هنر و علوم آمریکا انتخاب شد. در سال 2023، او جایزه هاروی تکنین در اسرائیل (که برای سال 2021 اعطا شده بود) را دریافت کرد.

در سال 2022، وایزمن و کاریکو جایزه نوو نوردیسک را نیز دریافت کردند. طبق گزارشی در The Washington Post، وایزمن نامه‌های تشکر از مردم سراسر جهان را دریافت می‌کند که از او به خاطر کاری که باعث ممکن شدن واکسن COVID-19 شد، تشکر می‌کنند. یکی از این نامه‌ها بیان کرده است: "شما آغوش‌ها و نزدیکی را دوباره ممکن کرده‌اید" و از او درخواست عکس یا امضای خود را کرده است.

نام وایزمن در لیست افراد تأثیرگذار سلامتی در سال 2024 در Time قرار گرفت.

نتایج تحقیقات وایزمن

پتنت‌ها

درو وایزمن یکی از مخترعان مشترک چندین پتنت مهم است، از جمله پتنت‌های US8278036B2 و US8748089B2 که به‌طور مشترک با همکارش کاتالین کاریکو ثبت شده‌اند. این پتنت‌ها جزئیات تغییرات لازم برای مناسب‌سازی RNA به‌منظور استفاده در واکسن‌ها و درمان‌های دیگر را ارائه می‌دهند.

پس از ثبت این پتنت‌ها، حقوق آن‌ها به گری دال، بنیانگذار و مدیرعامل شرکت سل اسکریپت، مجوز داده شدند. این مجوزها به توسعه و تجاری‌سازی فناوری‌های RNA کمک کرده و زمینه‌ساز پیشرفت‌های بیشتر در این حوزه شدند.

سوالات متداول درباره درو وایزمن

1. درو وایزمن کیست؟

درو وایزمن یک پزشک-دانشمند و پیشگام در علم ایمونولوژی است که به خاطر کشف پلتفرم mRNA اصلاح شده نوکلئوزید شهرت دارد و برنده جایزه نوبل پزشکی 2023 می‌باشد.

2. مهم‌ترین دستاوردهای درو وایزمن چیست؟

مهم‌ترین دستاوردهای درو وایزمن شامل توسعه واکسن‌های mRNA برای بیماری‌های مختلف، از جمله واکسن COVID-19 و تحقیقات در زمینه درمان‌های پروتئینی و ژنی است.

3. درو وایزمن چه جوایزی دریافت کرده است؟

درو وایزمن جوایزی مانند جایزه نوبل پزشکی 2023، جایزه Lasker-DeBakey و جایزه شاهزاده آستوریاس را دریافت کرده است.

4. آزمایشگاه وایزمن چه تحقیقاتی انجام می‌دهد؟

آزمایشگاه وایزمن تحقیقات گسترده‌ای در زمینه درمان‌های نوکلئوزید اصلاح شده mRNA و نانوذرات لیپیدی (LNP) انجام می‌دهد و بر روی واکسن‌ها و درمان‌های پروتئینی تمرکز دارد.

5. نقش درو وایزمن در توسعه واکسن COVID-19 چه بود؟

درو وایزمن به عنوان یکی از مخترعان کلیدی پلتفرم mRNA، نقش بسزایی در توسعه واکسن‌های COVID-19 ایفا کرده و این فناوری را به یکی از مؤثرترین روش‌ها برای مقابله با ویروس تبدیل کرده است.

نتیجه‌گیری

دکتر درو وایزمن با کشفیات و نوآوری‌های خود در زمینه mRNA و واکسن‌ها، نه تنها به پیشرفت علم پزشکی کمک کرده، بلکه به بهبود سلامت عمومی و نجات جان انسان‌ها در زمان‌های بحرانی نیز پرداخته است. او به عنوان یک پیشگام در این حوزه، به تحقیقات خود ادامه می‌دهد و در تلاش است تا درمان‌های مؤثر و ایمن‌تری برای بیماری‌های مختلف توسعه دهد.

کارهای او نشان‌دهنده یک رویکرد جدید و نوآورانه در علم پزشکی است که می‌تواند آینده درمان‌های پزشکی را دگرگون کند.

  گرد آوری:بخش علمی