پیشگیری از عفونت های بیمارستانی: یک اقدام مهم برای ایمنی بیماران

عفونت های بیمارستانی برای بیمار و جامعه هزینه دارد

 

پیشگیری از عفونت های بیمارستانی، یکی از مهم ترین اقداماتی است که می توان برای بهبود ایمنی بیماران و کاهش هزینه های درمانی انجام داد. در این مقاله از ، به بررسی راهکارهای موثر برای پیشگیری از عفونت های بیمارستانی خواهیم پرداخت.

عفونت بیماری است که توسط میکروب ها مانند باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها یا انگل ها ایجاد می شود. این میکروب ها همچنین به نام "باگ ها" یا "میکروب ها" شناخته می شوند.

عفونت های بیمارستانس (HAI) عفونت هایی هستند که افراد هنگام دریافت مراقبت در یک مرکز مراقبت های بهداشتی مانند بیمارستان، مطب پزشک عمومی، خانه سالمندان یا حتی در خانه به دست می آورند. باکتری ها شایع ترین علت HAI ها هستند. 

 

عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی (HAI) برای بیمار و جامعه هزینه دارد زیرا آنها باعث موارد زیر می شوند:

• افزایش شدت بیماری بیمار

• اقامت طولانی مدت در بیمارستان

• زمان بهبودی طولانی تر

• هزینه های مرتبط با اقامت طولانی تر در بیمارستان و زمان بهبودی طولانی تر.

 

تمام مراکز مراقبت های بهداشتی باید دارای روش ها و سیاست های کنترل عفونت باشند و کارکنان باید هر گونه احتیاط را برای جلوگیری از گسترش عفونت انجام دهند. با این حال، خطر عفونت هرگز نمی تواند به طور کامل حذف شود و برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به عفونت هستند. بسیاری از انواع عفونت ها می توانند در طول مراقبت های بهداشتی از جمله عفونت های زخم، جریان خون، دستگاه ادراری و سینه ایجاد شوند.

قبل و در حین درمان کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهید.

 

راههای پیشگیری از عفونت های بیمارستانی

 

عوامل خطر عفونت های بیمارستانی 

همه افرادی که در بیمارستان بستری می شوند در معرض خطر ابتلا به HAI هستند. اگر خیلی بیمار هستید یا عمل جراحی انجام داده اید، خطر افزایش می یابد. برخی از افراد آسیب پذیرتر از دیگران هستند، از جمله:

• نوزادان نارس

• بچه های خیلی بیمار

• افراد مسن

• افراد ضعیف

• افراد مبتلا به بیماری های خاص مانند دیابت

• افراد با ایمنی پایین، مانند افرادی که بیماری هایی دارند که سیستم ایمنی آنها را به خطر می اندازد یا افرادی که تحت درمان با شیمی درمانی یا استروئید هستند.

 

عوامل خطر دیگری وجود دارد که ممکن است خطر ابتلا به HAI را افزایش دهد. این شامل:

• اقامت طولانی مدت در بیمارستان می تواند خطر ابتلا به HAI را افزایش دهد، برای مثال، اگر به دلیل بیماری های پیچیده یا متعدد در بیمارستان بستری شوید.

• روش های جراحی، طول و نوع جراحی می تواند خطر را افزایش دهد

• تکنیک‌های بهداشت دست، اقدامات ناکافی بهداشت دست توسط کارکنان بیمارستان و بیماران ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد

• روش‌های تهاجمی، برخی از روش‌هایی که لایه محافظ طبیعی بدن یعنی پوست را دور می‌زنند، می‌توانند عفونت را به بدن وارد کنند، برای مثال، قرار دادن کاتترهای ادراری، کانول‌های IV، تجهیزات تنفسی و لوله‌های تخلیه

• زخم ها، برش ها (بریدگی های جراحی)، سوختگی ها و زخم ها بیشتر از پوست سالم مستعد عفونت هستند.

 

افرادی که در بیمارستان بستری می شوند در معرض خطر ابتلا به HAI هستند

 

انواع عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی

شایع ترین انواع عفونت های اکتسابی در بیمارستان ها عبارتند از:

• عفونت جریان خون

• عفونت دستگاه ادراری (UTI)

• عفونت زخم

• پنومونی (عفونت ریه)

 

عفونت ها با آنتی بیوتیک درمان می شوند و معمولاً به خوبی پاسخ می دهند. گاهی اوقات، عفونت ها می توانند جدی و تهدید کننده زندگی باشند. درمان برخی از باکتری ها سخت است زیرا در برابر آنتی بیوتیک های استاندارد مقاوم هستند. گاهی اوقات به این باکتری ها "سوپر باکتری ها" می گویند.

برخی از نمونه های "سوپر باکتری ها" عبارتند از:

• استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (MRSA) که اغلب به نام "استافیلوکوک طلایی" یا "MRSA" نامیده می‌شود.

• انتروکوک مقاوم به وانکومایسین (VRE) که همچنین به عنوان "VRE" نیز شناخته می‌شود.

• باکتری‌های تولیدکننده کارباپناماز (CPE) که همچنین به نام "CPE" نیز شناخته می‌شوند.

 

حفظ تمیزی محیط و تجهیزات برای جلوگیری از عفونت های بیمارستانی

 

راههای پیشگیری از عفونت های بیمارستانی

کارکنان مراقبت های بهداشتی از روش های مختلف و شناخته شده برای جلوگیری از عفونت استفاده می کنند، از جمله:

√ رعایت اصول و روش های کنترل عفونت

√ رعایت بهداشت دست و شستشوی مکرر توسط تمامی کارکنان و بیماران

√ حفظ تمیزی محیط و تجهیزات مراقبت های بهداشتی 

√ پیروی از تکنیک های استریل استاندارد هنگام انجام جراحی، مراقبت از زخم ها یا قرار دادن و مراقبت از دستگاه های پزشکی مانند کانولاهای داخل وریدی و کاتترهای ادراری

√ استفاده مناسب از آنتی بیوتیک ها برای پیشگیری و درمان عفونت ها

 

بیمارستان ها همچنین در برنامه های نظارتی شرکت خواهند کرد تا میزان عفونت را کنترل و تأثیر اقدامات پیشگیری از عفونت را اندازه گیری کنند.

 

این اقدامات مهم برای کاهش خطر ابتلا به عفونت در محیط های مراقبت های بهداشتی است.

 

پیشگیری از عفونت بیمارستانی قبل از پذیرش در بیمارستان

اگر به بیمارستان می روید، کارهایی وجود دارد که می توانید قبل از پذیرش در بیمارستان انجام دهید که به کاهش احتمال ابتلا به عفونت کمک می کند. اقداماتی که باید قبل از رفتن به بیمارستان انجام دهید عبارتند از:

 

• سیگار را متوقف کنید: سیگار کشیدن می تواند در روند بهبودی اختلال ایجاد کند. همچنین به مجاری هوایی شما آسیب می رساند که می تواند احتمال ابتلا به عفونت قفسه سینه را افزایش دهد.

 

• حفظ وزن سالم: افرادی که اضافه وزن دارند بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند

پزشک خود را از تمام بیماری های موجود یا اخیر مطلع کنید، سرماخوردگی یا آنفولانزا می تواند منجر به عفونت قفسه سینه شود، بنابراین اگر حال شما خوب نیست به پزشک یا کارکنان بیمارستان اطلاع دهید.

 

• دیابت را مدیریت کنید: اگر دیابتی هستید، مطمئن شوید که سطح قند خون شما تحت کنترل است.

 

شستن دست ها با آب و صابون بهترین راه جلوگیری از گسترش میکروب ها

 

پیشگیری از عفونت بیمارستانی در طول مدت اقامت در بیمارستان

به عنوان یک بیمار، می توانید کارهای زیادی برای کاهش خطر ابتلا به عفونت در طول اقامت خود در بیمارستان انجام دهید:

• شستن دست ها با آب و صابون بهترین راه برای جلوگیری از گسترش میکروب ها است. از یک ضدعفونی کننده دست بر پایه الکل نیز می توانید استفاده کنید، به خصوص بعد از استفاده از توالت و قبل از غذا خوردن. 

 

• از پرستاران و کادر پزشکی بپرسید که قبل از لمس شما دست های خود را شسته اند یا خیر. این کار به شما اطمینان می دهد که آنها اقدامات لازم را برای جلوگیری از گسترش عفونت انجام داده اند.

 

• اگر کانولای داخل وریدی دارید، به پرستار خود اطلاع دهید که آیا محل اطراف سوزن قرمز، متورم، دردناک یا نشت می کند. هرگونه تغییر در محل تزریق را باید به پرستار اطلاع دهید.

 

• اگر هر کدام از پانسمان های شما تمیز، خشک و به خوبی به دور زخم شما چسبانده نشده اند، به پرستار خود اطلاع دهید. پانسمان های نامناسب می توانند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند.

 

• اگر احساس می کنید لوله ها یا کاتترها جابه جا شده اند، به پرستار خود اطلاع دهید. جابجایی لوله ها یا کاتترها می تواند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد.

 

• اسهال می تواند نشانه عفونت باشد، بنابراین مهم است که در صورت بروز این مشکل به پرستار یا پزشک خود اطلاع دهید.

 

• هنگام سرفه یا عطسه دهان و بینی خود را بپوشانید، این کار به جلوگیری از گسترش میکروب ها به دیگران کمک می کند. 

 

• تمام دوره آنتی بیوتیک هایی را که شروع کرده اید، کامل کنید، حتی اگر احساس بهتری دارید، مهم است که تمام دوره آنتی بیوتیک هایی را که پزشک تجویز کرده است، مصرف کنید. قطع زودهنگام آنتی بیوتیک ها می تواند منجر به عود عفونت شود.

 

• از بستگان یا دوستانی که سرماخوردگی دارند یا بیمار هستند بخواهید به ملاقات شما نیایند، بازدیدکنندگان بیمار می توانند میکروب ها را به شما منتقل کنند، بنابراین مهم است که از آنها بخواهید در صورت بیماری شما را ملاقات نکنند.

 

با انجام این اقدامات ساده می توانید به کاهش خطر ابتلا به عفونت در طول اقامت خود در بیمارستان کمک کنید و به بهبودی سریعتر خود کمک کنید.ب

 

جلوگیری از گسترش عفونت در بیمارستان

 

اگر در بیمارستان دچار عفونت شدید چه انتظاری دارید؟

اگر در بیمارستان دچار عفونت شوید، ممکن است اقداماتی (علاوه بر درمان آنتی بیوتیکی) برای جلوگیری از گسترش عفونت به سایر بیماران انجام شود. بسته به نوع عفونت، این اقدامات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• انتقال به اتاق انفرادی با سرویس بهداشتی اختصاصی

• پرستاری توسط کارکنانی که از دستکش و لباس استفاده می کنند

• قرار گرفتن در آخر فهرست جراحی

• این اقدامات برای محافظت از سایر بیماران در برابر عفونت هایی مانند MRSA (استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین) یا VRE (انتروکوک مقاوم به وانکومایسین) که می توانند از طریق تماس پوستی یا تنفس منتقل شوند، انجام می شود.

 

اگر در بیمارستان دچار عفونت شدید، مهم است که با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید تا در مورد اقداماتی که برای جلوگیری از گسترش عفونت انجام می شود، اطلاعاتی کسب کنید.

 

عوامل زیادی می توانند خطر ابتلا به عفونت بیمارستانی را افزایش دهند

 

سوالات متداول درباره عفونت های بیمارستانی

1. چه عواملی خطر ابتلا به عفونت بیمارستانی را افزایش می دهد؟

عوامل زیادی می توانند خطر ابتلا به عفونت بیمارستانی را افزایش دهند، از جمله: سن ، وضعیت سلامتی ، درمان های پزشکی ، جراحی ، استفاده از دستگاه های پزشکی

 

2. علائم عفونت بیمارستانی چیست؟

علائم عفونت بیمارستانی بسته به نوع عفونت می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم شایع عبارتند از: تب ، لرز ، درد ، قرمزی، تورم یا التهاب ، ترشح ، مشکل در تنفس ، اسهال و

استفراغ

 

3. چگونه می توان عفونت بیمارستانی را درمان کرد؟ 

درمان عفونت بیمارستانی بسته به نوع عفونت متفاوت است. برخی از عفونت ها با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است نیاز به درمان های دیگری مانند جراحی داشته باشند.

 

4. آیا عفونت بیمارستانی می تواند کشنده باشد؟

در برخی موارد، عفونت بیمارستانی می تواند کشنده باشد. این به ویژه در مورد عفونت های ناشی از باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک صادق است. 

 

توصیه پایانی 

عفونت های بیمارستانی یک مشکل جدی در بهداشت جهانی هستند. آنها می توانند باعث بیماری، بستری شدن در بیمارستان و حتی مرگ شوند. با انجام اقدامات ساده می توانید به کاهش خطر ابتلا به عفونت بیمارستانی کمک کنید. همچنین مهم است که از کارکنان مراقبت های بهداشتی بخواهید که اقدامات لازم را برای جلوگیری از شیوع عفونت انجام دهند. آنها باید قبل و بعد از تماس با هر بیمار، قبل و بعد از انجام هر کار مراقبتی و بعد از استفاده از توالت، دست های خود را بشویند. آنها همچنین باید هنگام کار با بیمارانی که در معرض خطر ابتلا به عفونت های خاص هستند، از تجهیزات محافظتی مانند دستکش، لباس و ماسک استفاده کنند.

 

گردآوری:بخش سلامت