نئو و اتریوم دو شبکه مطرح دنیای بلاکچین هستند، که رقابت آنها همواره زبانزد دنبالکنندگان این عرصه بوده است. از آنجایی که اهداف و کاربرد این پروژه همانند هم است و فناوری مشابهی نیز دارند، همواره این سؤال بزرگ که اتریوم بهتر است یا نئو ذهن سرمایهگذاران را درگیر کرده است. نئو به کمک حمایتهای دولت چین و سابقه بومی سازی چین در فناوریهای روز دنیا چشم انداز روشنی را به خود اختصاص داده است. از طرف دیگر اتریوم بهعنوان اولین و پرچمدار زیر ساختهای بلاکچینی سالهاست در بازار یکه تازی میکند.
در این مقاله تلاش کردیم با دیدگاهی بیطرفانه به بررسی نقاط قوت و ضعف این دو پروژه مشهور بپردازیم و ببینیم برای سرمایهگذاری کدام پروژه میتواند آینده بهتری داشته باشد.
قبل از شروع مقایسه فنی این دو شبکه، بهتر است کمی درباره اهداف آنها صحبت کنیم. هرچند که از نظر اهداف نیز این دو شبکه بسیار بهم شباهت دارند، اما تفاوتهایی نیز در آنها دیده میشود.
اتریوم با هدف ایجاد بستری غیرمتمرکز و اینترنتی آزادتر پا به عرصه گذاشت. هدف اتریوم از شروع پیدایش، غیر متمرکز سازی هرچیزی و دریچه ورود به نسل جدید اینترنت بود که نسل سوم یا وب ۳ نام گرفت. اتریوم با ایجاد یک زیر ساخت بلاکچینی، فضایی ایجاد کرد که نرمافزارها بهصورت غیرمتمرکز ایجاد شوند تا بدون نیاز به نهادی واسط و اعتمادسازی فعالیت کنند. همین مفهوم پایههای امور مالی غیرمتمرکز یا دیفای را بنیان نهاد که هماکنون چند ده میلیارد دلار در این اکوسیستم جریان دارد.
میتوان گفت اتریوم تا حد بالایی به هدف خود دست یافته و اساس وب ۳ را به دنیا معرفی کرده است.
نئو، اما نئو علاوه بر امکانات اتریوم، هدف اصلی خود را برای ایجاد زیرساختی با قابلیت اقتصاد هوشمند و دیجیتالی سازی داراییها فیزیکی با امکان شناسایی هویت دیجیتالی بنا نهاد. نئو در تلاش است تا تمامی مبادلات فیزیکی و حقوق مالکیتی را وارد دنیای دیجیتال کند و به کمک قرارداد هوشمند و فناوری بلاکچین، مشکلات هویتی، کلاهبرداریها و محدودیتهای معاملات فیزیکی را از بین ببرد.
به بیان سادهتر نئو در تلاش برای یک اکوسیستم اقتصادی کامل و شفاف و بدون نیاز به اعتمادسازی است که تمامی مراودات مالی و معاملاتی را شامل شود.
هرچند که نئو اقدامات بسیاری را برای هدف خود انجام داده است، اما به طور قطع نمیتوان گفت که این هدف برآورده شده یا تا حد بالایی به آن نزدیک شده است.
این دو شبکه از نظر فنی و بحث تکنولوژیکی نیز شباهتها و تفاوتهایی باهم دارند. از برخی جهات نئو سرتر و از برخی جهات اتریوم بهتر عملکرده است. حال به بررسی فنی این دو پروژه میپردازیم.
اتریوم بهمانند بیت کوین از سازوکار اثبات کار استفاده میکند. اثبات کار به معنی استفاده از قدرت پردازش کامپیوتری برای حل مسائل ریاضی است. پس از حل هر مسئله ریاضی شبکه به اقدام به تولید یک بلاک جدید و استخراج کوینهای جدید میکند. در هر بلاک تراکنشها ثبت شده و استخراج کننده پاداش بلاک را دریافت میکند.
اما نئو جزو اولین بلاکچینهایی بود که اثبات کار را با اثبات سهام جایگزین کرد. در اثبات سهام، تاییدکنندگان تراکنشها دیگر نیاز به قدرت پردازش کامپیوتری ندارند، بلکه به مقدار دارایی سپردهگذاری خود شانس پیروزی برای تولید بلاک جدید را بالا میبرند.
یکی از مهمترین عناصر یک بلاکچین تعداد اعتبارسنجهای آن بلاکچین است. تعداد اعتبارسنج با عدم تمرکز در شبکه رابطه مستقیم دارد، هرچه تعداد بالاتر رود شبکه غیرمتمرکزتر فعالیت میکند.
اتریوم با چندین هزار اعتبارسنج که هیچ وابستگی به نهاد خاصی ندارند، با اختلاف غیرمتمرکزترین شبکه زیرساخت بلاکچینی است.
نئو از تعداد محدودی اعتبارسنج استفاده میکند که همه توسط تیم توسعه اصلی تایید صلاحیت و انتخاب میشوند. این به معنی تمرکز بالای شبکه نئو است که برخلاف ذات وجودی فناوری بلاکچین است.
تقریبا هرکسی که کمی با دنیای بلاکچین آشنا باشد، میداند که هزینه تراکنشهای شبکه اتریوم سر به فلک کشیده است. برای استفاده از نرمافزارهای غیرمتمرکز شبکه اتریوم باید کارمزد بسیار بالایی که گاهی اوقات حتی تا ۱۰۰ دلار افزایش داشته پرداخت کرد. از طرفی دیگر سرعت انجام تراکنش در شبکه اتریوم نیز نسبت به بلاکچینهای رقیب خود بسیار کمتر است.
اما شبکه نئو از این بابت بهتر عملکرده است. نئو از کارمزد تراکنشهای بسیار پایین بهره میبرد و همچنین سرعت تایید تراکنشها بسیار بالاست.
این مورد نیز یکی از مواردی است که این دو شبکه اختلاف بسیاری باهم دیگر دارند. بلاکچین و دنیای رمزارزها با هدف عدم دخالت دولتها و قدرتهای مرکزی به وجود آمدند پس حمایت یک دولت از شبکه بلاکچینی حتی اگر در قیمت تاثیر مثبت بگذارد به ذات نمیتواند مثبت باشد.
اتریوم یک سازمان کاملا خود مختار و شبکهای منبعباز است. شبکه اتریوم تحت حمایت هیچ دولت و نهاد خاصی نیست. حتی ویتالیک بوترین نیز قدرت هدایت شخصی شبکه را ندارد بلکه تمامی اتفاقات از اجماع نظر تمامی توسعهدهندگان و سهامداران شبکه میگذرد. از آنجایی که کد اتریوم به صورت منبع باز طراحی شده. تمامی توسعهدهندگان از سراسر دنیا امکان ایجاد تغییرات و ارائه پروپوزال برای مسیر آینده پروژه را دارند.
نئو، برخلاف اتریوم، نئو ذات متمرکزی دارد. این شبکه تا مدتها تحت حمایت کامل دولت چین بوده و مسیر توسعه شبکه با تصمیم تیم توسعه مرکزی گرفته میشود. حتی اعتبارسنجهای شبکه نیز باید از طرف تیم توسعه تایید صلاحیت شوند که از عدم تمرکز شبکه کاسته میشود. شاید تمرکز قدرت در شبکه نئو تاکنون مشکل ساز نبوده و به خودی خود ایراد بزرگی راه پروژه وارد نکند اما این اتفاق در تضاد با ماهیت اصلی بلاکچین و دنیای رمزارزها است.
اتریوم از زبان برنامه نویسی سالیدیتی (Solidity) برای قرارداد هوشمند خود استفاده میکند. سالیدیتی زبانی ساده است توسط گوین وود اختراع شد. شبکه اتریوم توانایی پشتیبانی از زبانهای دیگر را نداشته و ایجاد قراردادهای چند منظوره و پیچیده در شبکه اتریوم سختتر است.
اما نئو از چندین زبان برنامهنویسی مانند راست، گو و سی شارپ پشتیبانی میکند که امکان ایجاد قرار دادهای پیچیدهتر و چند منظوره در آن وجود دارد. همچنین پشتیبانی از چند زبان برنامهنویسی کار را برای توسعهدهندگان و حضور توسعهدهندگان بیشتر راحتتر میکند.
این مورد نیازمند توضیح زیادی نیست! کاملا واضح است که اتریوم یکی از اصلیترین ستونهای بازار و بعد از بیت کوین دومین ارز دیجیتال بزرگ بازار است. اتریوم سالیان سال است که جایگاه دومین پروژه بزرگ را به خود اختصاص داده و گویی قصد از دست دادن جایگاه خود را ندارد. از نظر اقبال عمومی نیز میتوان فهمید که شبکه اتریوم کابران بیشتر و میزان تراکنشهای بیشتری را ثبت میکند. صرافی غیرمتمرکز یونی سواپ که در شبکه اتریوم فعالیت میکند، هماکنون حجم معاملاتی برابر با صرافیهای متمرکز بزرگ دنیا را ثبت کرده است.
در این مقاله به مقایسه ۲ پروژه مطرح و قدیمی بازار پرداختیم. سعی کردیم از چندین وجه این دو پروژه را بررسی کنیم. از برخی جهات نئو بهتر و از برخی دیگر اتریوم بهتر عملکرده بود. احتمال اینکه نئو رشدهای نجومی را در آینده تجربه کند بسیار بالاست. اما قطعا اتریوم سرمایهگذاری کم ریسکتری خواهد بود.
منبع : مقایسه اتریوم و نئو، آینده از آن کدام شبکه است؟
پاسخ ها