اصطلاح شت کوین به یک ارز دیجیتال با ارزش کم یا بدون ارزش یا یک ارز دیجیتالی اشاره دارد که هیچ هدف فوری و قابل تشخیصی ندارد. این کلمه یک اصطلاح تحقیرآمیز است که اغلب برای توصیف آلت کوین ها یا ارزهای رمزنگاری شده که پس از محبوب شدن بیت کوین ساخته شده اند استفاده می شود.
کاهش ارزش یک شت کوین اغلب به دلیل علاقه ناموفق سرمایه‌گذار است زیرا با حسن نیت ایجاد نشده است یا قیمت آن بر اساس حدس و گمان است. به این ترتیب، این ارزها به عنوان سرمایه گذاری بد در نظر گرفته می شوند.
علاقه به ارزهای دیجیتال از زمان معرفی بیت کوین در سال ۲۰۰۹ به طور قابل توجهی افزایش یافت. موفقیت آنها باعث شد تا کسب و کارهایی که به دنبال استفاده از فناوری بلاک چین برای ایجاد آلت کوین های خود هستند، که دارایی های دیجیتالی هستند که از طراحی اولیه بیت کوین استفاده می کنند، استفاده کنند. توسعه‌دهندگان معمولاً تعداد توکن‌هایی را که در نهایت در دسترس هستند اعلام می‌کنند. عرضه بیت‌کوین به ۲۱ میلیون محدود می‌شود، در حالی که سقف عرضه‌های اتر در سال ۱۸ میلیون است.
تعیین حد عرضه باعث کمبود می شود، زیرا سرمایه گذاران می‌دانند که توکن های اضافی پس از یک نقطه خاص ایجاد نمی شوند. توکن‌های بیشتر از نظر تئوری ارزش دارایی‌هایشان را کاهش می‌دهند، همان‌طور که انتشار سهام جدید ممکن است ارزش یک سهم را کاهش دهد.
با ثابت بودن عرضه یک آلت کوین، ارزش آن باید به تقاضا بستگی داشته باشد. اما از آنجایی که بیشتر ارزهای رمزپایه کاربرد عملی محدودی دارند. خرید و فروش کالاها و خدمات واقعی با استفاده از ارزهای دیجیتال هنوز یک اتفاق رایج نیست، ارزش آنها بر اساس حدس و گمان خالص است. بنابراین، یک شت کوین چیزی است که مردم می گویند صرفاً به دلیل وجود آن ارزشمند است.
ارزهای دیجیتال کاربرد محدود و عملی دارند و ارزش آنها صرفاً بر اساس حدس و گمان است. شناسایی شت کوین ها آسان است زیرا از الگوی خاصی پیروی می کنند. اگرچه ممکن است در هنگام عرضه یک کوین علاقه خاصی به آن وجود داشته باشد، اما قیمت آن نسبتاً ثابت باقی می ماند. اما قیمت به طور تصاعدی در یک دوره زمانی کوتاه افزایش می یابد زیرا سرمایه گذاران شروع به پرش می کنند. به دنبال آن، سرمایه‌گذارانی که کوین های خود را برای سرمایه‌گذاری در سودهای کوتاه‌مدت می‌ریزند، سرگردانی ایجاد می‌کند.
بعید است که توسعه و بازاریابی آلت‌کوین‌هایی که روزی شیت کوین در نظر گرفته می‌شوند، به میزان قابل توجهی کند شود در حالی که علاقه به ارزهای دیجیتال همچنان بالاست. برخی از دولت‌ها، به‌ویژه دولت‌های کره جنوبی و چین، علاقه شدیدی به توقف عملیات استخراج ارزهای دیجیتال دارند، در حالی که برخی دیگر، مانند ژاپن، استفاده از ارزهای دیجیتال را در بازار گسترده‌تر تشویق کرده‌اند.
به دلیل بازار ارزهای دیجیتال که سرمایه‌گذاران ممکن است برای ترسیم شباهت‌های تاریخی با آن مشکل داشته باشند و به دلیل اینکه فناوری زیربنایی مورد استفاده برای مدیریت بلاک‌چین‌ها ممکن است توسط درصد زیادی از سرمایه‌گذاران به خوبی درک نشده باشد، فضای زیادی برای سوء استفاده وجود دارد. تشخیص اینکه آیا یک ارز دیجیتال قابل دوام است یا اینکه برای جذب سرمایه گذاران ایجاد شده است، می تواند دشوار باشد.
ارزیابی اینکه چرا یک آلت کوین با قیمتی خاص ارزش گذاری می شود به رویکردی متفاوت از تعیین قیمت اوراق بهادار یا ارزهای سنتی نیاز دارد. آلت‌کوین‌ها توسط دولت‌ها حمایت نمی‌شوند، به این معنی که سرمایه‌گذاران نمی‌توانند به رشد تولید ناخالص داخلی (GDP)، سطوح بدهی یا تورم نگاه کنند تا تشخیص دهند که آیا یک آلتکوین کمتر از ارزش یا بیش از ارزش‌گذاری شده است.
علاوه بر این سردرگمی که آیا یک آلت کوین واقعاً ارزشمند است یا خیر، این است که بیشتر اطلاعات مربوط به آلتکوین ها در اینترنت یافت می شود، جایی که تشخیص درستی اطلاعات یا صرفاً به منظور ایجاد سر و صدا ساخته شده است.
منبع : شت کوین (Shitcoin) چیست؟
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها