Helium شبکهای مبتنی بر بلاکچین است که برای دستگاههای اینترنت اشیاء (IoT)، تمام وسیلههایی که به اینترنت متصل و از طریق نرمافزارهایی در موبایل کنترل میشوند، مورد استفاده قرار میگیرد. این شبکه سال ۲۰۱۹ وارد بازار شد و شبکه اصلی آن بستری برای دستگاههای بی سیم کم مصرف ایجاد میکند تا با یکدیگر ارتباط بگیرند و دادهها را در سراسر شبکه نودهای (nodes) خود ارسال کنند.
این نودها ترکیبی از یک خروجی بی سیم و دستگاهی برای استخراج بلاکچین هستند که به شکل Hotspot عمل میکنند. کاربران با استفاده از نودها ماین میکنند و رمزارز بومی شبکه (HNT) را به عنوان پاداش دریافت میکنند. هدف هلیوم از زمان انتشار آن در ۲۰۱۳، آمادهسازی دستگاههای اینترنت اشیاء (IoT) برای آینده و شناسایی نقصها در زیرساختها بوده است.
شرکت هلیوم سال ۲۰۱۳ توسط سه نفر، Amir Haleem، Shawn Fanning و Sean Carey بنیانگذاری شد.
Haleem پیشینهای در ورزشهای اینترنتی و توسعهدهنده بازی دارد. اما Fanning در نقطه مقابل او قرار دارد؛ او برای توسعه Napster که یک سرویس به اشتراکگذاری موسیقی است، معروف شده است. این سرویس دارندهی یکی از اولین سرویسهای اینترنتی همتا به همتا بود. Carey در این بین چندین نقش توسعهدهنده پیش از هلیوم داشت؛ از جمله این سوابق می توان به شرکت بهینهسازی تبلیغات Where که توسط PayPal خریداری شده بود، اشاره کرد.
هم اکنون تیم شبکه هلیوم شامل افرادی میباشد که به گفته شرکت در رادیو، سختافزاری، ساز و کار، سیستمهای توزیعشده و تکنولوژیهای بلاکچین و همتا به همتا تخصص دارند. به علاوه، تا ماه ژوئن ۲۰۲۲، بیش از ۸۹۰,۰۰۰ هاتاسپات در ۱۷۷ کشور در حال فعالیت هستند.
هلیوم قصد دارد تا تواناییهای ارتباطی دستگاههای اینترنت اشیاء (IoT) را بهبود بخشد. زیرساختارهای اینترنت اشیاء در سال ۲۰۱۳ هنوز در مراحل اولیه خود بودند، اما توسعهدهندگان قصد داشتند تا سیستم را غیرمتمرکز تر کنند و از همین رو شبکه را با عنوان “شبکه مردمی” یاد میکنند. جذابیت اصلی آن برای دارندگان دستگاهها و علاقهمندگان به این فضا است.
شرکت کنندگان شبکه، Hotspot ها را که ترکیبی از یک خروجی بی سیم و دستگاهی برای استخراج بلاکچین هستند، خریداری میکنند و یا خودشان آنها را میسازند. هر کدام از این هاتاسپاتها پوشش شبکهای را در شعاع مشخصی فراهم میکند و همچنین به استخراج توکن اصلی هلیوم یعنی HNT کمک میکنند.
در کل، شبکه مبتنی بر اثبات پوشش (proof-of-coverage) اجرایی میشود؛ الگوریتمی مبتنی بر پروتکل HoneyBadger BFT که زمان متغیر بودن کیفیت اتصال، به نودهای شبکه اجازهی به اجماع رسیدن را میدهد. علاوه بر HNT، کاربران موظف به پرداخت کارمزدهای تراکنشها در توکن جداگانهای به نام “Data Credits” هستند که قابل مبادله نیستند و به خود کاربران وابسته هستند.
هلیوم از مکانیسم اثبات پوشش (PoC) استفاده میکند که به کاربران برای مشارکت در استخراج پاداش میدهد. PoC بر اساس پپروتکل HoneyBadger BFT ساخته شده است که منحصراً برای ارتباط نودها (nodes) طراحی شده است. هلیوم به دارندگان توکن بومی، کیف پول خودِ پلتفرم را در اختیار آنها قرار میدهد تا امنیت بیشتری را با کلیدهای خصوصی برای آنها به ارمغان بیاورد.
مکانیسمی که هلیوم با آن کار میکند، proof-of-coverage یا همان اثبات پوشش است. این الگوریتم با استفاده از فرکانسهای رادیویی، به نودها (hotspot) اجازهی ارتباط گرفتن با یکدیگر را میدهد. الگوریتم PoC با به کارگیری از مکانیسم PoC Challenge نودها را ارزیابی میکند تا جایی که باید، باشند.
شبکه هلیوم قادر است تا نودهایی را که به طور کارآمد عمل نمیکنند، مجازات کند. از جمله این ناکارآمدیها میتوان به نودی اشاره کرد که جلوی نود دیگری را از انجام وظیفه میگیرد. در رابطه با جرایم هم میتوان به کاهش پاداشها و عدم گرفتن مجوز برای شرکت در گروههای اجماع اشاره کرد.
هلیوم نیز درست همانند بسیاری از بلاکچینها دارای سیستم پرداخت کارمزد میباشد. کلیه تراکنشها در شبکه هلیوم در بستر Data Credits پرداخت میشوند؛ DCs از طریق سوزاندن مقداری توکن HNT با استفاده از یک تراکنش روی زنجیرهای تولید میشوند. سیستمی با نام “سوزاندن ضمنی” وجود دارد که کاربران را به ایجاد DC به صورت دستی برای پرداخت کارمزدها وادار نمی کند. به این شکل که تا زمانی که کیفپول هلیوم مورد استفاده دارای HNT کافی برای سوزاندن به DCها باشد، سوزاندن به طور ضمنی انجام میشود و نیازی به دخالت کاربر نیست.
هلیوم برای اتصال دستگاهها در اینترنت اشیاء با استفاده از قدرت پایین و با کارایی بالا استفاده میشود. همچنین Helium امکان استخراج و استیکینگ توکن HNT را امکانپذیر میکند. بنابراین کاربران بسته به نوع شرکت در شبکه می توانند سود کنند.
Hotspotها جزئی اساسی از شبکه هلیوم هستند که وظیفه اتصال دستگاههای اینترنت اشیاء را به عهده دارند. هرچه یک هاتاسپات به هاتاسپات دیگری نزدیک باشد بهتر است؛ به این دلیل که هم شبکه را مستحکمتر و جوایز را بیشتر میکند و هم بر پوشش گستردهتر شبکه تأثیر میگذارد. Hotspot ها همچون نودها (nodes) عمل کرده و به دستگاههای اینترنت اشیاء اجازه ارسال و دریافت داده را بین خود دستگاهها میدهند. به هنگام اتصال یک هاتاسپات به دوشاخه، سیستم شروع به استخراج HNT میکند.
راهاندازی هاتاسپات کار پیچیدهای نیست: برای شروع کار، کافی است تا آن را خریداری و به یک پریز برق وصل کنید. سپس اتصال آن به یک سیستم اینترنت را مطمئن میشوید. با این فرایند پوشش شبکه کم مصرف برای دستگاههای اینترنت اشیاء (IoT) فراهم میشود و در نتیجه افراد و مشاغل میتوانند به طور یکپارچه به هم متصل شوند.
این فرایند با HNT به کاربران پاداش میدهد، اما همانطور که پیشتر گفته شد، پاداشها تحت عوامل مختلف میتوانند متفاوت باشند که یکی از مهمترین عوامل نزدیک بودن hotspot ها به یکدیگر میباشد.
تازهواردها ممکن است تا با تأخیرهایی هنگام سوزاندن hotspotهای هلیوم مواجه شوند. چندین ماینر بودهاند که به دلیل عدم دریافت به موقع هاتاسپاتها، از ملحق شدن به اکوسیستم انصراف داده اند. به علاوه، برخی از این ماینرها در رابطه با تأخیرهای سیستم (بعضاً تا یک سال) برای بازگشت سرمایه به هنگام کنسلی سفارش، شکایت کردهاند.
هلیوم گزینهی مشهوری برای کاربران علاقهمند به دستگاههای اینترنت اشیاء و استخراج رمزارز میباشد. شبکه هلیوم، در مقایسه با سایر پروتکلها و شبکهها، از اکوسیستم proof-of-work دوستدار محیط زیست برخوردار است. با وجود مشکلات، هلیوم به رشد پایگاه کاربران خود در سطح جهان ادامه میدهد. این سیستم با به کارگیری زیرساختهای راحت، در صنعت اینترنت اشیاء (IoT) پیشگام بوده است.
پاسخ ها