در اجرای سازه‌های بتنی، انتخاب روش مناسب برای اتصال مکانیکی آرماتورها اهمیت زیادی دارد. در بسیاری از پروژه‌ها به دلیل خطای اجرایی یا محدودیت‌های فنی، میلگردهای بیرون‌زده از بتن طول کافی برای اورلپ ندارند. از طرفی، امکان رزوه‌کاری معمولی (مانند رزوه رولینگ) و نصب کوپلر میانی نیز وجود ندارد.
یکی از شناخته‌شده‌ترین راهکارها برای حل این مشکل، استفاده از کوپلر بغل پیچ است. اما آیا همیشه این روش بهترین انتخاب است؟ و چه جایگزین‌های مطمئن‌تری وجود دارد؟ در ادامه به بررسی دقیق این موضوع می‌پردازیم.
کوپلر بغل پیچ محصول اختصاصی یک شرکت اروپایی است و تمام شاخص‌ها و دستورالعمل‌های اجرایی آن نیز در اختیار همین مجموعه قرار دارد. استفاده از نمونه اصلی این کوپلر، در صورت دسترسی، روش قابل اعتمادی به شمار می‌رود.
اما مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که شرکت‌ها از نمونه‌های کپی و غیراستاندارد استفاده کنند. این نمونه‌ها معمولاً به دلیل نبود اطلاعات دقیق در زمینه‌هایی مانند گشتاور مناسب پیچ‌ها، می‌توانند باعث بروز خطا، ضعف اتصال و حتی خطرات جدی در سازه شوند.
به همین دلیل، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی تاکنون هیچ تأییدیه فنی برای نمونه‌های مشابه داخلی صادر نکرده است. در نتیجه استفاده از کوپلر بغل پیچ غیراصلی به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.
یکی از پرکاربردترین و ایمن‌ترین روش‌ها برای اتصال میلگردها، کوپلر پرسی است. این روش زمانی مناسب است که میلگرد بیرون‌زده از بتن حداقل ۳۰ سانتی‌متر طول داشته باشد و فضای کافی برای استقرار دستگاه پرس وجود داشته باشد.
دارای شاخص‌های اجرایی مشخص (فشار پرس و تعداد پرس برای هر سایز)
قابلیت اطمینان بالا به دلیل تست‌های کیفی استاندارد
اجرای ساده و سرعت مناسب در کارگاه
مقاومت مکانیکی بالا؛ در تست‌ها معمولاً شکست در خارج از محل اتصال رخ داده است
در این روش، کوپلر به‌صورت یک لوله روی دو میلگرد قرار می‌گیرد و با دستگاه هیدرولیکی تحت فشار بالا (تا ۷۰۰ بار) پرس می‌شود. این فرآیند اتصال ایمن و بادوامی ایجاد می‌کند که الزامات آیین‌نامه‌های بین‌المللی را نیز پوشش می‌دهد.
در شرایطی که طول میلگرد بیرون‌زده از بتن کمتر از ۳۰ سانتی‌متر باشد، استفاده از رزوه درجا بهترین گزینه خواهد بود. این روش زمانی کاربرد دارد که حداقل ۴ سانتی‌متر طول آزاد میلگرد وجود داشته باشد.
امکان رزوه‌کاری مستقیم سر میلگرد داخل بتن
عدم نیاز به فضای زیاد در اطراف میلگردها
مناسب حتی برای شرایط تراکم بالای آرماتورها
طراحی اختصاصی کوپلر متناسب با پروژه
در تست‌های کشش انجام‌شده، اتصالات رزوه درجا توانسته‌اند الزامات تیپ 1 اتصالات مکانیکی (مقاومت حداقل برابر ۱.۲۵ برابر Fy) را تأمین کنند. بنابراین در بیشتر پروژه‌ها، استفاده از این روش مطابق با آیین‌نامه‌ها مجاز و ایمن است.
با توجه به شرایط پروژه و محدودیت‌های اجرایی، انتخاب روش مناسب برای اتصال میلگردها اهمیت زیادی دارد:
کوپلر بغل پیچ تنها در صورتی قابل اعتماد است که نمونه اصلی آن استفاده شود.
در بیشتر پروژه‌ها، کوپلر پرسی به دلیل شاخص‌های اجرایی مشخص و مقاومت بالا گزینه‌ای مطمئن محسوب می‌شود.
در مواردی که طول میلگرد کافی نیست، رزوه درجا راه‌حل کارآمدی خواهد بود.
بنابراین بهترین تصمیم، بررسی شرایط محیطی و فنی هر پروژه و انتخاب روشی است که بیشترین انطباق را با استانداردهای ایمنی و کیفیت داشته باشد.
ali khatibi
۱۲ ساعت پیش
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها