حواله را چگونه درک کنیم؟

بیشتر حواله ها توسط کارگران خارجی به اعضای خانواده در کشورهای خود انجام می شود. رایج ترین روش حواله، استفاده از سیستم پرداخت الکترونیکی از طریق بانک یا سرویس انتقال پول مانند Western  Union است. افرادی که از این گزینه ها استفاده می کنند معمولاً هزینه ای دریافت می کنند. نقل و انتقالات ممکن است کمتر از ده دقیقه طول بکشد تا به دست گیرنده برسد.

حواله ها نقش بزرگی را در اقتصاد کشورهای کوچک و در حال توسعه ایفا می کنند. آنها همچنین نقش مهمی در امداد رسانی  ایفا می کنند، که اغلب از کمک های رسمی توسعه (ODA) فراتر می رود. آنها به افزایش سطح زندگی مردم در کشورهای کم درآمد کمک می کنند و به مبارزه با فقر جهانی می ایند.

در واقع، از اواخر دهه 1990، حواله‌ ها از کمک‌ های توسعه فراتر رفته و در برخی موارد بخش قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی (GDP) یک کشور را تشکیل می‌ دهند.

بر اساس گزارش مهاجرت و توسعه بانک جهانی در سال 2019، 529 میلیارد دلار حواله به کشورهای با درآمد پایین و متوسط در سال 2018 ارسال شد که افزایشی 9.6 درصدی نسبت به رکورد قبلی 483 میلیارد دلاری در سال 2017 دارد. این رقم به طور قابل توجهی بزرگتر از 344 میلیارد دلار سرمایه گذاری مستقیم خارجی در این کشورها، به استثنای چین، در سال 2018. با احتساب کشورهای پر درآمد، مجموع حواله ها از 633 میلیارد دلار در سال 2017 به 689 میلیارد دلار افزایش یافته است.

همچنین حواله ها علاوه بر  کمک به افرادی که در کشورهای کمتر توسعه یافته زندگی می کنند  برای باز کردن حساب های بانکی  نیز استفاده می شود، روندی که به توسعه اقتصادی کمک می کند.

حواله چیست؟

حواله یوان مبلغی است که معمولا افراد از یک کشور به کشور دیگر انتقال می دهند و بیشتر فرستنده یک کارگر، کارفرما یا یک تاجر است که بخشی از درآمد خود را به اقوام، شرکای و طرف قرار داد های خود ارسال می کند. حواله‌ ها یکی از بزرگ‌ ترین منابع درآمد برای مردم کشورهای کم‌ درآمد و در حال توسعه است که اغلب از سرمایه‌ گذاری مستقیم و کمک‌ های توسعه بین‌ المللی فراتر می‌ رود. حواله یک ابزار مالی است  و بخاطر ناامنی مسیر های تجاری شکل گرفته و اکثر مردم به نوعی با ان سروکار دارند.